Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 29 października 1999 r.
II UKN 596/99
Nie jest uzasadniony zarzut kasacyjny naruszenia przez sąd art. 5 KPC
przez niepouczenie strony o trybie i sposobie wniesienia apelacji skoro pou-
czenie takie udzielane jest na podstawie art. 327 § 1 KPC.
Przewodniczący: SSN Zbigniew Myszka, Sędziowie SN: Beata Gudowska,
Jerzy Kuźniar (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 29 października 1999 r. na posiedze-
niu niejawnym sprawy z wniosku Antoniego N. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń
Społecznych-Oddziałowi w R. o rentę z tytułu niezdolności do pracy, na skutek kasa-
cji wnioskodawcy od postanowienia Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 5 sierp-
nia 1999 r. [...]
p o s t a n o w i ł:
o d d a l i ć kasację.
U z a s a d n i e n i e
Postanowieniem z dnia 7 lipca 1999 r. [...] Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubez-
pieczeń Społecznych w Warszawie odrzucił – jako spóźnioną – apelację wniosko-
dawcy Antoniego N. od wyroku tego Sądu z dnia 11 maja 1999 r. wydanego w spra-
wie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w R. o rentę z tytułu
niezdolności do pracy.
Stanowisko to podzielił Sąd Apelacyjny w Warszawie i postanowieniem z dnia
5 sierpnia 1999 r. [...] oddalił zażalenie wnioskodawcy. W świetle ustaleń tego Sądu,
termin do złożenia apelacji upłynął w dniu 1 czerwca 1999 r., ponieważ wnioskodaw-
ca nie występował o doręczenie wyroku, ogłoszonego w dniu 11 maja 1999 r., z
uzasadnieniem. Fakt, że wyrok Sądu Okręgowego został wnioskodawcy doręczony
w dniu 24 czerwca 1999 r. nie oznacza, że otworzył się termin do złożenia apelacji,
2
doręczenie to bowiem nie nastąpiło na wniosek złożony w oparciu o art. 328 § 1
KPC, lecz jedynie „dla celów informacyjnych”.
Powyższe postanowienie – kończące postępowanie w sprawie – zaskarżył
kasacją wnioskodawca i zarzucając „naruszenie art. 3691
KPC przez niewłaściwe
przyjęcie, że termin do wniesienia apelacji upłynął w dniu 1 czerwca 1999 r. oraz na-
ruszenie art. 5 KPC poprzez nie pouczenie wnioskodawcy (...), o sposobie i trybie
wniesienia apelacji”, wniósł o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej
instancji do ponownego rozpoznania, po uchyleniu również jego postanowienia.
Sąd Najwyższy rozważył, co następuje:
Kasacja nie jest uzasadniona. Wyrok w niniejszej sprawie został ogłoszony w
dniu 11 maja 1999 r., a fakt, że prawidłowo zawiadomiony wnioskodawca nie był przy
tym obecny, nie rodzi skutków prawnych. W myśl bowiem at. 326 § 2 KPC nieobec-
ność stron nie wstrzymuje ogłoszenia wyroku. Powoływanie jako podstawy kasacji
naruszenia „art. 3691
KPC”, jest co najmniej niezrozumiałe, gdy się zważy, że KPC
nie zawiera tak oznaczonego przepisu, natomiast art. 369 § 1 KPC (zakładając, że
zarzut dotyczy naruszenia tego przepisu), nie był w sprawie stosowany, skoro wnios-
kodawca nie zwracał się do Sądu w terminie określonym w art. 328 § 1 KPC o dorę-
czenie mu wyroku z uzasadnieniem. Nie można też poważnie potraktować twierdze-
nia, że niepouczenie wnioskodawcy „o trybie i sposobie wniesienia apelacji” naru-
szało art. 5 KPC, bowiem kwestie pouczania (udzielenia wskazówek) co do sposobu
i terminu wniesienia środka zaskarżenia reguluje art. 327 § 1 KPC, a o naruszeniu
tego przepisu mówić nie można.
W sytuacji więc, gdy jedyne zarzuty kasacji okazały się nieuzasadnione, nale-
żało orzec jak w postanowieniu po myśli art. 39312
KPC.
========================================

II UKN 596/99

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia