Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 14 września 2000 r.
I PZ 57/00
Oświadczenie pełnomocnika strony o prawdopodobnej omyłce listono-
sza w doręczeniu przesyłki sądowej, zawierającej wezwanie do uzupełnienia
braków formalnych kasacji pod rygorem jej odrzucenia, nie wystarcza do usta-
lenia, że nie została ona zastępczo doręczona adresatowi (art. 139 § 1 KPC).
Przewodniczący SSN Barbara Wagner (sprawozdawca), Sędziowie SN: Jerzy
Kwaśniewski, Zbigniew Myszka.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 wrześ-
nia 2000 r. sprawy z powództwa Ewy G. przeciwko Zespołowi Szkół Kolejowych w S.
o wynagrodzenie, na skutek zażalenia powódki na postanowienie Sądu Okręgowe-
go-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 27 kwietnia 2000 r.
[...]
p o s t a n o w i ł:
o d d a l i ć zażalenie.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach posta-
nowieniem z dnia 27 kwietnia 2000 r. [...] odrzucił kasację Ewy G. od wyroku tego
Sądu z dnia 1 lutego 2000 r.
Zarządzeniem z dnia 28 marca 2000 r. pełnomocnik skarżącej został wezwany
do uzupełnienia, w terminie 7 dni, braków formalnych kasacji przez podanie wartości
przedmiotu zaskarżenia, pod rygorem odrzucenia kasacji. Wezwanie zostało mu
przesłane pod adres Kancelarii wskazany w kasacji. Na zwrotnym potwierdzeniu od-
bioru przesyłki listonosz uczynił wzmiankę, że nie zastał adresata, pismo sądowe
złożył w Urzędzie Pocztowym w K. - właściwej placówce oddawczej, umieszczając o
tym zawiadomienie na drzwiach lokalu. Pozostawienie przesyłki placówka oddawcza
2
potwierdziła przez umieszczenie na stronie adresowej adnotacji "awizowano dnia
30.03.2000 r." i odcisk datownika. Przesyłka przechowywana była na poczcie przez 7
dni od dnia jej złożenia. Nie została podjęta w terminie i po umieszczeniu na stronie
adresowej adnotacji „nie podjęto w terminie” wraz z odciskiem datownika: 7.04.2000
r., placówka pocztowa zwróciła ją Sądowi.
Pismo zostało doręczone pełnomocnikowi Ewy G. w sposób określony w art.
139 § 1 KPC i § 9 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 czerwca 1999
r. w sprawie szczegółowego trybu doręczania pism sądowych przez pocztę w postę-
powaniu cywilnym (Dz.U. Nr 62, poz. 697), w dniu 6 kwietnia 2000 r., wobec czego
termin do wykonania zarządzania upłynął 13 kwietnia. W tej sytuacji kasację jako
prawnie niedopuszczalną należało, na podstawie art. 3935
KPC, odrzucić.
Ewa G. zaskarżyła to postanowienie zażaleniem wnosząc o jego uchylenie i
nadanie kasacji biegu. Jej pełnomocnik wskazywał na brak jakichkolwiek dowodów
świadczących o złożeniu przez pocztę zawiadomienia o nadejściu przesyłki w
drzwiach jego Kancelarii. Twierdził, że zdarzały się przypadki, gdy korespondencję
dla niego pozostawiano w skrzynkach pocztowych wprawdzie przy ul. D., ale dla lo-
kali 3 lub 4. Nadto podniósł, że postanowienie o odrzuceniu kasacji zostało nadesła-
ne do Regionu Ś.-D. KNSZZ „ Solidarność 80” w K., a nie na adres pełnomocnika
wskazany w kasacji. W tym stanie rzeczy zaskarżone postanowienie „oparte było na
niewyjaśnionych motywach, wątpliwym stanie faktycznym”, co powinno skutkować
jego uchyleniem.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wbrew odmiennemu twierdzeniu pełnomocnika Ewy G., ustalenia, że wezwa-
nie do uzupełnienia braków formalnych kasacji zostało mu doręczone prawidłowo
Sąd dokonał po wyjaśnieniu „motywów” i w niewątpliwym stanie faktycznym .
Wszystkie podane w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia fakty zostały pot-
wierdzone pismem bądź to przez listonosza, bądź pracowników urzędu pocztowego.
Brak jest jakichkolwiek podstaw do podejrzenia, że wszyscy oni potwierdzali nie-
prawdę. Sugestia co do pozostawienia przez doręczyciela pisma adresowanego do
pełnomocnika Ewy G. w skrzynce listowej innych lokatorów jest tylko przypuszcze-
niem. By przyznać jej walor faktu, adresat przesyłki musiałby wykazać lub przynajm-
niej uprawdopodobnić, że tak właśnie, jak „podejrzewa”, było rzeczywiście.
3
Poza tym, art. 3933
KPC jednoznacznie określa wymagania formalne kasacji,
w tym także zobowiązanie wnoszącego skargę do podania w sprawach o roszczenia
majątkowe wartości przedmiotu zaskarżenia. Pełnomocnikowi strony będącemu ad-
wokatem przepis ten był zapewne znany w chwili sporządzania kasacji.
Doręczenie postanowienia o odrzuceniu kasacji pod adres siedziby Regionu
KNSZZ „Solidarność 80” było w przebiegu postępowania usprawiedliwione. Powódka
była bowiem reprezentowana przed sądami obu instancji przez Eugeniusza L., naj-
pierw zastępcę przewodniczącego, a następnie przewodniczącego Regionu Ś.-D.
KNSZZ „Solidarność 80”, który także w jej imieniu składał zapowiedź kasacji. Oko-
liczność ta nie ma wszakże w sprawie znaczenia, skoro pełnomocnik ustanowiony do
wniesienia kasacji otrzymał odpis orzeczenia i w terminie wniósł na nie zażalenie.
Mając powyższe na względzie Sąd Najwyższy, stosownie do art. 385 KPC w
związku z art. 397 § 2 KPC i art. 39319
KPC, orzekł jak w sentencji.
========================================