II UZ 123/00
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Zmiana nazwy izby Sądu Najwyższego z "Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych" na "Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Postanowienie z dnia 18 października 2000 r.
II UZ 123/00
W sprawie o zwrot emerytury górniczej ze względu na przyjęcie niewłaś-
ciwego przelicznika z tytułu wykonywania pracy pod ziemią, wartością przed-
miotu zaskarżenia w postępowaniu kasacyjnym jest różnica pomiędzy warto-
ścią świadczenia pobieranego przez ubezpieczonego, a hipotetyczną wartością
świadczenia, jakie by otrzymywał, gdyby jego żądanie zastosowania wyższego
przelicznika zostało uwzględnione.
Przewodniczący SSN Beata Gudowska, Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk,
Roman Kuczyński (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 18 października 2000 r. na posiedze-
niu niejawnym sprawy z wniosku Henryka B. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń
Społecznych-Oddziałowi w S. o wysokość świadczenia, na skutek zażalenia wnios-
kodawcy od postanowienia Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 28 czerwca
2000 r. [...]
p o s t a n o w i ł:
o d d a l i ć zażalenie.
U z a s a d n i e n i e
Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2000 r. Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubez-
pieczeń Społecznych w Katowicach odrzucił kasację Henryka B. od wyroku tego
Sądu z dnia 17 lutego 1999 r. oddalającą apelację od wyroku Sądu Wojewódzkiego-
Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 27 maja 1998 r., któ-
rym oddalono odwołanie wnioskodawcy od decyzji Oddziału Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych w S. odmawiającej zastosowania do emerytury górniczej przelicznika
1,5. Sąd Apelacyjny ustalił bowiem, iż wartość przedmiotu zaskarżenia wynosi
1563,84 zł, co czyni kasację niedopuszczalną.
2
Powyższe postanowienie wnioskodawca zaskarżył zażaleniem.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest oczywiście bezzasadne. Wezwany do określenia wartości
przedmiotu zaskarżenia pełnomocnik wnioskodawcy pismem z dnia 7 lipca 1999 r.
poinformował Sąd Apelacyjny, iż wyliczenie kwoty 8.271,60 zł wynika z porównania
świadczenia, jakie otrzymuje wnioskodawca ze świadczeniem, jakie posiada Albin B.
- świadek w sprawie, posiadający podobny staż ubezpieczeniowy. Tymczasem pod-
stawa wymiaru emerytury lub renty w każdym indywidualnym przypadku uzależniona
jest od wysokości osiąganych zarobków i posiadanego okresu zatrudnienia (ubez-
pieczenia), ustalana na podstawie dokumentów dotyczących danego pracownika, a
nawet osoby o podobnym stażu, z uwagi na różne okoliczności (wynagrodzenie,
rodzaj pracy i zajmowane stanowisko) nie posiadają identycznych świadczeń eme-
rytalno-rentowych i zaproponowana metoda obliczania wartości przedmiotu zaskar-
żenia jest niedopuszczalna. Dlatego też w przedmiotowej sprawie wartością przed-
miotu zaskarżenia może być tylko różnica pomiędzy świadczeniem dotychczas przez
wnioskodawcę pobieranym a świadczeniem, jakie by hipotetycznie otrzymywał,
gdyby jego żądanie o przeliczenie okresu pracy przez mnożnik 1,5 zostało uwzględ-
nione. Przyjęcie zatem okresu zatrudnienia od 1 stycznia 1975 r. do 31 stycznia 1984
r. jako pracy górniczej wykonywanej pod ziemią i przemnożenie jej przez 1,5 spowo-
dowałoby wzrost świadczenia wnioskodawcy o 130,32 zł brutto miesięcznie, zaś za
okres 12 miesięcy kwota ta wyniosłaby 1563,84 zł. Tylko ta kwota więc może stano-
wić wartość przedmiotu zaskarżenia, co w świetle przepisu art. 393 pkt 1 KPC czyni
kasację niedopuszczalną.
Z powyższych motywów Sąd Najwyższy w oparciu o art. 39319
w związku z
art. 385 KPC postanowił jak w sentencji.
========================================
II UZ 123/00
W sprawie o zwrot emerytury górniczej ze względu na przyjęcie niewłaś-
ciwego przelicznika z tytułu wykonywania pracy pod ziemią, wartością przed-
miotu zaskarżenia w postępowaniu kasacyjnym jest różnica pomiędzy warto-
ścią świadczenia pobieranego przez ubezpieczonego, a hipotetyczną wartością
świadczenia, jakie by otrzymywał, gdyby jego żądanie zastosowania wyższego
przelicznika zostało uwzględnione.
Przewodniczący SSN Beata Gudowska, Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk,
Roman Kuczyński (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 18 października 2000 r. na posiedze-
niu niejawnym sprawy z wniosku Henryka B. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń
Społecznych-Oddziałowi w S. o wysokość świadczenia, na skutek zażalenia wnios-
kodawcy od postanowienia Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 28 czerwca
2000 r. [...]
p o s t a n o w i ł:
o d d a l i ć zażalenie.
U z a s a d n i e n i e
Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2000 r. Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubez-
pieczeń Społecznych w Katowicach odrzucił kasację Henryka B. od wyroku tego
Sądu z dnia 17 lutego 1999 r. oddalającą apelację od wyroku Sądu Wojewódzkiego-
Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 27 maja 1998 r., któ-
rym oddalono odwołanie wnioskodawcy od decyzji Oddziału Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych w S. odmawiającej zastosowania do emerytury górniczej przelicznika
1,5. Sąd Apelacyjny ustalił bowiem, iż wartość przedmiotu zaskarżenia wynosi
1563,84 zł, co czyni kasację niedopuszczalną.
2
Powyższe postanowienie wnioskodawca zaskarżył zażaleniem.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest oczywiście bezzasadne. Wezwany do określenia wartości
przedmiotu zaskarżenia pełnomocnik wnioskodawcy pismem z dnia 7 lipca 1999 r.
poinformował Sąd Apelacyjny, iż wyliczenie kwoty 8.271,60 zł wynika z porównania
świadczenia, jakie otrzymuje wnioskodawca ze świadczeniem, jakie posiada Albin B.
- świadek w sprawie, posiadający podobny staż ubezpieczeniowy. Tymczasem pod-
stawa wymiaru emerytury lub renty w każdym indywidualnym przypadku uzależniona
jest od wysokości osiąganych zarobków i posiadanego okresu zatrudnienia (ubez-
pieczenia), ustalana na podstawie dokumentów dotyczących danego pracownika, a
nawet osoby o podobnym stażu, z uwagi na różne okoliczności (wynagrodzenie,
rodzaj pracy i zajmowane stanowisko) nie posiadają identycznych świadczeń eme-
rytalno-rentowych i zaproponowana metoda obliczania wartości przedmiotu zaskar-
żenia jest niedopuszczalna. Dlatego też w przedmiotowej sprawie wartością przed-
miotu zaskarżenia może być tylko różnica pomiędzy świadczeniem dotychczas przez
wnioskodawcę pobieranym a świadczeniem, jakie by hipotetycznie otrzymywał,
gdyby jego żądanie o przeliczenie okresu pracy przez mnożnik 1,5 zostało uwzględ-
nione. Przyjęcie zatem okresu zatrudnienia od 1 stycznia 1975 r. do 31 stycznia 1984
r. jako pracy górniczej wykonywanej pod ziemią i przemnożenie jej przez 1,5 spowo-
dowałoby wzrost świadczenia wnioskodawcy o 130,32 zł brutto miesięcznie, zaś za
okres 12 miesięcy kwota ta wyniosłaby 1563,84 zł. Tylko ta kwota więc może stano-
wić wartość przedmiotu zaskarżenia, co w świetle przepisu art. 393 pkt 1 KPC czyni
kasację niedopuszczalną.
Z powyższych motywów Sąd Najwyższy w oparciu o art. 39319
w związku z
art. 385 KPC postanowił jak w sentencji.
========================================