Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 10 maja 2002 r.
III AO 9/02
Skarga o wznowienie postępowania oparta na zarzucie nienadania przez
sąd biegu uprzednio wniesionemu do sądu i znajdującemu się w aktach sprawy
pismu procesowemu i na zarzucie niewłaściwego załatwienia tego pisma pro-
cesowego, która została wniesiona przez stronę po upływie trzymiesięcznego
terminu od daty doręczenia jej odpisu wyroku z uzasadnieniem, podlega od-
rzuceniu, jako wniesiona po terminie (art. 407 i 410 § 1 KPC).
Przewodniczący SSN Kazimierz Jaśkowski, Sędziowie SN: Andrzej
Wasilewski (sprawozdawca), Andrzej Wróbel.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 maja
2002 r. sprawy z powództwa Henryka Z. przeciwko Polskiemu Górnictwu Naftowemu
i Gazownictwu Spółce Akcyjnej w W. Zakładowi Gazowniczemu w O. o uznanie wy-
powiedzenia za bezskuteczne, w wyniku skargi powoda o wznowienie postępowania
w sprawie zakończonej wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia16 maja 1998 r. [...]
o d r z u c i ł skargę o wznowienie postępowania.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 16 maja 2001 r. [...] oddalił kasację powoda -
Henryka Z. od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w
Olsztynie z dnia 18 kwietnia 2000 r., oddalającego jego apelację od wyroku Sądu
Rejonowego-Sądu Pracy z dnia 29 lutego 2000 r., oddalającego powództwo w spra-
wie przeciwko Polskiemu Górnictwu Naftowemu i Gazownictwu S.A. w W. o uznanie
wypowiedzenia zmieniającego warunków pracy i płacy za bezskuteczne.
W dniu 4 kwietnia 2002 r. powód wystąpił ze skargą o wznowienie postępo-
wania na podstawie art. 403 § 2, art. 408 oraz art. 412 § 4 KPC wobec: po pierwsze -
nienadania biegu skierowanemu do Sądu Najwyższego wnioskowi powoda z dnia 28
grudnia 2000 r. o wznowienie postępowania, który do Sądu Najwyższego wpłynął w
2
dniu 29 grudnia 2000 r.; po drugie - wobec nieuwzględnienia wniosku powoda za-
wartego w skierowanym do Sądu Najwyższego piśmie z dnia 19 kwietnia 2001 r., w
którym powód żądał wzięcia przez ten Sąd po uwagę z urzędu nieważności postę-
powania spowodowanej niewłaściwą reprezentacją strony pozwanej w postępowaniu
sądowym w niniejszej sprawie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie trzymiesięcznym,
licząc od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia postępowa-
nia (art. 407 KPC). W rozpoznawanej sprawie jest poza sporem, bowiem wynika to
jednoznacznie z akt sprawy, że: po pierwsze - pełnomocnik wnoszącego skargę o
wznowienie postępowania kasacyjnego zakończonego wyrokiem Sądu Najwyższego
z dnia 16 maja 2001 r. - Henryka Z. uczestniczył w poprzedzającej wydanie tego wy-
roku rozprawie przed Sądem Najwyższym w dniu 16 maja 2001 r. oraz miał możli-
wość wysłuchania ogłoszonego wyroku wraz z jego uzasadnieniem podanym do
wiadomości ustnie przez sędziego przewodniczącego składu sędziowskiego; po dru-
gie - odpis wydanego w niniejszej sprawie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16 maja
2001 r. wraz z uzasadnieniem został doręczony powodowi za pisemnym potwierdze-
niem odbioru w dniu 3 listopada 2001 r.; oraz po trzecie - powoływane przez powoda
- wnoszącego skargę o wznowienie postępowania, a kierowane uprzednio do Sądu
Najwyższego pisma, a w szczególności zarówno jego pismo z dnia 28 lutego 2000 r.,
zawierające skargę o wznowienie postępowania, które do Sądu Najwyższego wpły-
nęło w dniu 29 grudnia 2000 r., jak i jego pismo z dnia 19 kwietnia 2001 r., podnoszą-
ce zarzuty w kwestii nieprawidłowej reprezentacji strony pozwanej w toczącym się
postępowaniu, zostały włączone do akt sprawy. Stąd nie ma żadnych wątpliwości co
do tego, że o sposobie załatwienia powoływanych wniosków skarżącego mógł się on
zapoznać nie tylko w czasie toczącego się przed Sądem Najwyższym postępowania,
lecz także po ogłoszeniu wyroku w niniejszej sprawie, a następnie również po dorę-
czeniu mu odpisu tego wyroku Sądu Najwyższego wraz z uzasadnieniem, co nastą-
piło w dniu 3 listopada 2001 r. Oznacza to, że kolejna skarga o wznowienie postępo-
wania z dnia 4 kwietnia 2002 r., która opiera się na zarzucie „nie nadania biegu” lub
„nie rozpoznania” uprzednio wnoszonych przez skarżącego pism procesowych w
rozpoznawanej sprawie, została wniesiona przez powoda dopiero dwa miesiące po
3
upływie trzymiesięcznego terminu do jej wniesienia licząc od dnia doręczenia powo-
dowi odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem.
Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Najwyższy na podstawie art. 410 § 1 KPC
orzekł jak w sentencji.
========================================