Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 stycznia 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia –Śródmieścia Wydział X Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

PRZEWODNICZĄCY: SSR Anna Garncarz

PROTOKOLANT: Marzena Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2013 r. we Wrocławiu

na rozprawie sprawy

z powództwa B. M.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością we W.

o wynagrodzenie za pracę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 1800 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania;

III.  koszty sądowe zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt X P 1104/12

UZASADNIENIE

Powód B. M. w pozwie skierowanym przeciwko stronie pozwanej (...) spółka z o.o. we W. domagał się zasądzenia kwoty 27.806,16 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty:

- 1 742,10 zł liczonymi od dnia 11.09.2011 r. do dnia zapłaty,

- 1 742,10 zł liczonymi od dnia 11.10.2011 r. do dnia zapłaty,

- 1 469,86 zł liczonymi od dnia 11.11.2011 r. do dnia zapłaty,

- 1 742,10 zł liczonymi od dnia 11.12.2011 r. do dnia zapłaty,

- 1 742,10 zł liczonymi od dnia 11.01.2012 r. do dnia zapłaty,

- 3 135,58 zł liczonymi od dnia 11.02.2012 r. do dnia zapłaty,

- 3135,58 zł liczonymi od dnia 11.03.2012 r. do dnia zapłaty,

- 3 135,58 zł liczonymi od dnia 11.04.2012 r. do dnia zapłaty,

- 3 135,58 zł liczonymi od dnia 11.05.2012 r. do dnia zapłaty,

- 3 135,58 zł liczonymi od dnia 11.06.2012 r. do dnia zapłaty,

- 3 690,00 zł liczonymi od dnia 01.06.2012 r. do dnia zapłaty,

W uzasadnieniu wskazał, że strona powodowa zawarła ze stroną pozwaną (działającą uprzednio pod firmą (...) sp. z o. o.) w dniu 15.04.2011 r. umowę o pracę za miesięcznych wynagrodzeniem zasadniczym brutto w wysokości 12 500,00 zł. Stosunek pracy pomiędzy powodem a pozwaną spółką ustał na mocy wypowiedzenia dokonanego przez stronę pozwaną jako pracodawcę w dniu 13.04.2012 r. za jednomiesięcznym okresem wypowiedzenia na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. W czasie trwania stosunku pracy, strona pozwana wypłacała na rachunek bankowy powoda na bieżąco wynagrodzenie za pracę, jednakże za okres od sierpnia 2011 r. do maja 2012 r. w niższej niż to wynikało z zawartej umowy o pracę wysokości, w ten sposób, że za miesiąc sierpień 2011 r. zamiast kwoty 8 776,49 zł netto powód otrzymał 7.034,39 zł netto, a zatem o 1 742,10 zł netto mniej niż to wynikało z umowy o pracę, za wrzesień 2011 r. zamiast kwoty 8 776,49 zł netto powód otrzymał 7 034,39 zł netto, a zatem o 1 742,10 zł netto mniej niż to wynikało z umowy o pracę, za październik 2011 r. zamiast kwoty 8 776,49 zł netto powód otrzymał 7 306,63 zł netto, a zatem o 1 469,86 zł netto mniej niż to wynikało z umowy o pracę, za listopad 2011 r. zamiast kwoty 8 776,49 zł netto powód otrzymał 7 034,39 zł netto, a zatem o 1. 742,10 zł netto mniej niż to wynikało z umowy o pracę, za grudzień 2011 r. zamiast kwoty 8 776,49 zł netto powód otrzymał 7 034,39 zł netto, a zatem o 1 742,10 zł netto mniej niż to wynikało z umowy o pracę, za styczeń 2012 r. zamiast kwoty 8 776,49 zł netto powód otrzymał 5 640,91 zł netto, a zatem o 3 135,58 zł netto mniej niż to wynikało z umowy o pracę, za luty 2012 r. zamiast kwoty 8 776,49 zł netto powód otrzymał 5 640,91 zł netto, a zatem o 3 135,58 zł netto mniej niż to wynikało z umowy o pracę, za marzec 2012 r. zamiast kwoty 8 776,49 zł netto powód otrzymał 5 640,91 zł netto, a zatem o 3 135,58 zł netto mniej niż to wynikało z umowy o pracę, za kwiecień 2012 r. zamiast kwoty 8 776,49 zł netto powód otrzymał 5 640,91 zł netto, a zatem o 3 135,58 zł netto mniej niż to wynikało z umowy o pracę, za maj 2012 r. zamiast kwoty 8 776,49 zł netto powód otrzymał 5 640,91 zł netto, a zatem o 3 135,58 zł netto mniej niż to wynikało z umowy o pracę. Nadto powód wskazał, że odprawa należna powodowi na podstawie przywołanej powyżej ustawy została także wypłacona w niższej niż powinna wysokości, zamiast 10 250,00 zł netto, powód otrzymał tytułem odprawy 560,00 zł netto, a zatem o 3 690,00 zł mniej niż winien otrzymać. Powód podnosi zatem, iż strona pozwana nie wypłaciła powodowi łącznej kwoty w wysokości 27 806,16 zł na podstawie łączącego strony sporu uprzednio stosunku pracy. Pełnomocnik powoda pismem z dnia 05.09.2012 r. wezwał stronę pozwaną zapłaty w/w kwoty. W odpowiedzi pełnomocnik strony pozwanej pismem z dnia 20.09.2012 r. odmówił zapłaty, uznając zgłoszone roszczenie jako bezzasadne w związku z czym strona powodowa dochodzi przedmiotowej kwotę niniejszym pozwem.

Nakazem zapłaty z dnia 22 października 2012 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia nakazał stronie pozwanej, aby zapłaciła na rzecz powoda żądaną pozwem kwotę wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami postępowania.

W sprzeciwie od w/w nakazu zapłaty strona pozwana wniosła oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwana wskazała, że powód był zatrudniony u strony pozwanej jako Dyrektor ds. (...), sprawował również funkcję Prezesa Zarządu, a następnie Wiceprezesa Zarządu i faktycznie początkowo jego wynagrodzenie miesięczne wynosiło 12,500,00 zł brutto. Powód nie wskazał jednak, że dwukrotnie na mocy aneksów do umowy o pracę wynagrodzenie to zostało obniżone. W lipcu 2011 r. zarząd spółki podjął decyzje o zmniejszeniu wynagrodzenia dyrektorowi ds. rozwoju oraz dyrektorowi ds. inwestycji odpowiednio redukując wynagrodzenie powoda z kwoty 12.500,00 zł do kwoty 10.000,00 zł brutto, a wynagrodzenie A. R. (wówczas Dyrektora ds. Inwestycji Wiceprezesa Zarządu) z kwoty 10.000,00 zł do kwoty 8.500,00 od miesiąca sierpnia 2011 r. To porozumienie miało charakter formalny i przybrało formę aneksu do umowy o pracę, natomiast w styczniu 2012r. zawarto aneks do umowy o pracę, w której ustalono miesięczne wynagrodzenie powoda — zatrudnionego jako dyrektor ds. rozwoju oraz pełniącego funkcję Wiceprezesa Zarządu strony pozwanej na kwotę 8.000,00 zł brutto. Wypłata wynagrodzenia odbywała się przelewem na rachunek bankowy powoda. Odpowiedzialną za prawidłowość wyliczenia należności z tytułu umowy o pracę w spółce była M. M. zajmująca się sprawami kadr i płac - prywatnie małżonka powoda. M. M. przesyłała listy płac do biura księgowego. Dokumenty stanowiły podstawę formalną wypłaty wynagrodzenia. Strona pozwana wskazała, iż powód nigdy w trakcie zatrudnienia nie zgłaszał, że nie otrzymuje wynagrodzenia w pełnej wysokości - miał przecież świadomość, że doszło do jego formalnej zmiany. Niestety po zakończeniu okresu zatrudnienia powoda dokumentacja w pozwanej spółce została uszczuplona o niektóre istotne dokumenty (w tym również aneksy do umowy o pracę powoda), których dysponentem był powód oraz jego małżonka odpowiedzialna w spółce m.in. za kadry i płace. Dopiero kilka miesięcy po rozwiązaniu o pracę, tj. pismem z dnia 5 września 2012 r. powód zwrócił się na piśmie z żądaniem zapłaty rzekomo należnego wynagrodzenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 kwietnia 2011 r. powód i strona powodowa (działającą uprzednio pod firmą (...) sp. z o. o.) zawarli umowę o pracę, zgodnie z którą od dnia 16 kwietnia 2011 r. powód zajmował stanowisko Dyrektora ds. (...) za miesięcznych wynagrodzeniem zasadniczym brutto w wysokości 12 500,00 zł.

Stosunek pracy pomiędzy powodem, a pozwaną spółką ustał w wyniku wypowiedzenia dokonanego przez stronę pozwaną w dniu 13.04.2012 r. za jednomiesięcznym okresem wypowiedzenia na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Dowód: akta osobowe powoda

Strona pozwana jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością działającą od 2009 r., której udziały ma m. in. powód i A. R..

W 2011 r. powód zatrudniony był na stanowisku Dyrektora ds. (...) na podstawie umowy o pracę, a także pełnił funkcję Prezesa Zarządu strony pozwanej.

W tym samym czasie A. R. zatrudniony był u strony pozwanej na podstawie umowy o pracę na stanowisku Dyrektora ds. Inwestycji, a także pełnił funkcję Wiceprezesa Zarządu.

W 2011 r. sytuacja finansowa strony pozwanej nie była dobra.

W związku z trudną sytuacją finansową strony pozwanej w lipcu 2011 r, powód i A. R. jako członkowie zarządu spotkali się w kwestii wynagrodzenia powoda i A. R..

Na pierwszym spotkaniu w lipcu 2011 r. powód i A. R. zgodnie ustalili, że dokonają zmniejszenia swoich wynagrodzeń w ten sposób, że wynagrodzenie powoda zostanie zmniejszone z kwoty 12.500 zł na kwotę 10.000 zł, a wynagrodzenie A. R. z kwoty 10.000 zł na kwotę 8.500 zł.

W związku z tym, że trudna sytuacja finansowa strony pozwanej utrzymywała się nadal, powód i A. R. spotkali się ponownie w grudniu 2011 r. w celu uzgodnienia ich wysokości wynagrodzenia.

W grudniu 2011 r. powód pełnił funkcję Wiceprezesa zarządu, a A. R. Prezesa Zarządu strony pozwanej.

Na spotkaniu w grudniu 2011 r. powód i A. R. wzajemnie i zgodnie ustalili, że ponownie dokonają zmniejszenia swoich wynagrodzeń w ten sposób, że wynagrodzenie powoda zostanie zmniejszone z kwoty 10.000 zł na kwotę 8.000 zł, a wynagrodzenie A. R. z kwoty 8.500 zł na kwotę 8.000 zł.

Dowód: przesłuchanie świadka M. K. k. 57

Przesłuchanie świadka M. M. k. 76-77

Przesłuchanie powoda k. 77

Przesłuchanie w charakterze strony pozwanej A. R. k. 77 verte

Powód zawarł związek małżeński z M. M. w maju 2009 r.

M. M. była pracownikiem strony pozwanej w okresie od 1.07.2011 r. do 31.05.2012 r., przy czym przez ostatnie 1,5 miesiąca pracy była zwolniona ze świadczenia pracy.

M. M. zajmowała stanowisko Kierownika D. (...). Do jej obowiązków należało m. in. prowadzenie nadzoru nad księgowością spółki, w tym prowadziła współpracę z biurem rachunkowym, opracowywała wyniki finansowe spółki.

Strona pozwana w roku 2011 i 2012 r. współpracowała z biurem rachunkowym prowadzonym przez J. N.. Jednym z pracowników J. N. była teściowa powoda tj. E. Ł..

M. M. przekazywała do biura rachunkowego informacje o tym, w jakiej wysokości należy naliczyć wynagrodzenia pracownikom, w tym powodowi.

Dowód: przesłuchanie świadka M. K. k. 57

Przesłuchanie świadka J. N. k. 78

Przesłuchanie świadka M. M. k. 76-77

Przesłuchanie powoda k. 77

Przesłuchanie w charakterze strony pozwanej A. R. k. 77 verte

W związku z uzgodnieniami i porozumieniem w zakresie zmiany wysokości wynagrodzeń powoda i A. R. w sierpniu 2011 r. zostały sporządzone i podpisane przez obie strony aneksy do umów o pracę powoda i A. R..

O powyższych dwukrotnych zmniejszeniach wynagrodzeń powoda i A. R. w sierpniu i grudniu 2011 r. zostali poinformowani: M. M. i M. K., gdyż M. M. zajmowała się przekazywaniem informacji do biura rachunkowego o wysokości wynagrodzeń pracowników, a M. K. zajmował się wypłatą wynagrodzeń po tym, jak biuro rachunkowe naliczało odpowiednio wysokość wynagrodzenia netto.

Dowód: przesłuchanie świadka M. K. k. 57

Przesłuchanie świadka J. N. k. 78

Przesłuchanie świadka M. M. k. 76-77

Przesłuchanie powoda k. 77

Przesłuchanie w charakterze strony pozwanej A. R. k. 77 verte

Strona pozwana nie zobowiązywała się, że w przyszłości będzie powodowi wypłacone jego wynagrodzenie zmniejszone w wyniku porozumień z lipca i grudnia 2011 r. co do zmniejszenia wynagrodzeń członków zarządu, tj. powoda i A. R..

Dowód: Przesłuchanie w charakterze strony pozwanej A. R. k. 77 verte

W okresie od sierpnia 2011 r. do maja 2012 r., strona pozwana wypłaciła powodowi wynagrodzenie netto w następujących wysokościach zgodnie z porozumieniami dotyczącymi wypłaty wynagrodzeń:

- za sierpień 2011 r. powód otrzymał 7.034,39 zł netto,

- za wrzesień 2011 r. powód otrzymał 7 034,39 zł netto,

- za październik 2011 r. powód otrzymał 7 306,63 zł netto,

- za listopad 2011 r. powód otrzymał 7 034,39 zł netto, a zatem o 1. 742,10 zł netto

- za grudzień 2011 r. powód otrzymał 7 034,39 zł netto,

- za styczeń 2012 r. powód otrzymał 5 640,91 zł netto, a zatem o 3 135,58 zł netto

- za luty 2012 r. powód otrzymał 5 640,91 zł netto,

- za marzec 2012 r. powód otrzymał 5 640,91 zł netto,

- za kwiecień 2012 r. powód otrzymał 5 640,91 zł netto,

- za maj 2012 r powód otrzymał 5 640,91 zł netto.

Dowód: potwierdzenie otrzymania przelewu (...)

Pismem z dnia 5 września 2012 r. powód wezwał stronę pozwaną do natychmiastowego naliczenia i wypłaty zaległego wynagrodzenia w łącznej kwocie 27.806,16 zł.

W odpowiedzi strona pozwana oświadczyła, że nie istnieją żadne zobowiązania spółki w stosunku do powoda z tytułu zaległego wynagrodzenia.

Dowód: pismo z dnia 5 września 2012 r. k. 19,

Pismo z dnia 20 września 2012 r. k. 20

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie poza sporem pozostawało, że powód był zatrudniony u strony pozwanej na stanowisku Dyrektora ds. (...), a także że w spornym okresie pełnił funkcję członka zarządu strony pozwanej, początkowo jako Prezes Zarządu, a następnie jako Wiceprezes Zarządu, na zmianę z drugim członkiem zarządu A. R..

Spornym w sprawie było, czy doszło do dwukrotnej zmiany wysokości wynagrodzenia powoda tj. zmniejszenie jego wynagrodzenia w lipcu 2011 r. do kwoty 10.000 zł, a następnie w grudniu 2011 r. do kwoty 8.000 zł.

W niniejszym postępowaniu bezspornym było, co wynika z jasnych i zgodnych zeznań świadków, w tym małżonki powoda M. M., a także faktów niekwestionowanych przez strony w złożonych zeznaniach, że dwukrotnie w miesiącach lipcu i grudniu 2011 r. doszło do spotkania dwóch członków zarządu, tj. powoda i A. R., którzy byli jednocześnie zatrudnieni na podstawie umów o pracę, na których to spotkaniach strony uzgodniły, że dojdzie do zmniejszenia wynagrodzenia powoda i A. R. z tytułu zawartych umów o pracę o kwoty, które w przypadku powoda nie były sporne. O tych uzgodnieniach zostali poinformowani pracownicy strony pozwanej, w tym również małżonka powoda M. M.. Zgodnie również z tymi uzgodnieniami, powodowi było naliczane i wypłacane wynagrodzenie, którego powód nie kwestionował w czasie zatrudnienia u strony pozwanej.

W ocenie Sądu, tego rodzaju ustne porozumienie pomiędzy pracodawcą, tj. stroną pozwaną a pracownikiem, tj. powodem, który dodatkowo był członkiem zarządu, było dopuszczalne, gdyż zgodnie z art. 29 par. 2 kp, umowa o pracę, w tym również jej zmiany wprawdzie wymagają przez ustawodawcę potwierdzenia przez pracodawcę na piśmie, lecz forma pisemna nie jest wymagana pod rygorem nieważności.

Podkreślenia wymaga, że w niniejszej sprawie powód zajmował stanowisko członka zarządu w momencie zmian w wysokości jego wynagrodzenia. On był przełożonym M. M. – swojej własnej żony, zatem on winien był wydać żonie polecenie sporządzenia odpowiedniego aneksu do umowy o pracę, który potwierdzałby odpowiednie uzgodnienia pomiędzy pracodawcą, a powodem – jako pracownikiem.

Mając powyższe na uwadze, Sąd w pełni dał wiarę zeznającemu w charakterze strony pozwanej A. R., że aneksy takie miały być przez żonę powoda sporządzone i zostały sporządzone, gdyż on dysponuje takim aneksem, lecz to, że nie znajdują się one aktualnie w aktach osobowych powoda nie może decydować o tym, że do porozumienia w zakresie zmniejszenia wynagrodzenia nie doszło.

Zresztą powód sam przyznał, że doszło dwukrotnie do porozumienia w zakresie zmiany wysokości jego wynagrodzenia, tj. zmniejszenie jego wynagrodzenia odpowiednio z kwoty 12.500 zł do 10.000 zł, a następnie do kwoty 8.000 zł, podobnie jak wynagrodzenia drugiego członka zarządu tj. A. R., lecz wskazał, że strona pozwana zobowiązała się w nieznanej przyszłości do wyrównania tego wynagrodzenia.

Zatem należy mieć na uwadze, że powód wskazał, że zmiana wynagrodzenia była „czasowa” i pod warunkiem, tj. wynagrodzenie to miało być wypłacone w przypadku polepszenia się sytuacji finansowej strony pozwanej.

W ocenie Sądu, zgodnie z art. 6 kc, w/w fakt zawarcia warunku do zmiany w wysokości wynagrodzenia winien był wykazany przez powoda.

Mając na uwadze, że w dniach zawarcia porozumień co do zmian wysokości wynagrodzeń powoda, powód pełnił funkcje członka zarządu strony pozwanej, a zatem reprezentował stronę pozwaną w uzgodnieniach między spółkę a pracownikami, a więc także również w stosunku pracy pomiędzy sobą, a stroną pozwaną, winien był dochować szczególnej staranności w zakresie ustaleń co do warunków pracy i płacy własnego stosunku pracy. To powód winien był dochować szczególnej staranności w tym zakresie, aby – jeśli były faktycznie jakieś dodatkowe warunki co do zmniejszenia wysokości jego wynagrodzenia – były one wyraźnie w porozumieniu wskazane.

Jak wynika natomiast z zebranego materiału dowodowego, bezspornym było, że powód wyraził zgodę na zmniejszone wypłaty jego wynagrodzeń, lecz sam powód zarówno w pozwie, jak i w toku dalszego postępowania dowodowego, pomimo, że był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, nie wskazał, jaka rzekomo sytuacja finansowa strony pozwanej uprawniała powoda do żądania wynagrodzenia, tj. powodowała, że jego „niewypłacone” wynagrodzenie stawało się wymagalne, a także kiedy miałoby to rzekomo nastąpić. Co więcej, powód sam w swoich zeznaniach przyznał, że nigdy ze stroną pozwaną nie zostało ustalone, jakie musiałyby być spełnione warunki, aby mówić o „dobrej sytuacji finansowej strony pozwanej”

Zgodnie z art. 89 kc, wprowadzenie do treści czynności prawnej zastrzeżenia o cechach warunku jest ogólnie dopuszczalne na zasadzie autonomii woli stron (swobody czynności prawnych). Zastrzeżenie warunku wprowadza niestabilność do stosunku prawnego wynikającego z tak uwarunkowanej (warunkowej) czynności prawnej. Jednakże rozwiązanie to pozwala podmiotom prawa cywilnego uwzględnić w ich zamierzeniach zdarzenia przyszłe i niepewne oraz dostosować skutki dokonywanej czynności prawnej do zdarzeń, okoliczności lub zjawisk, które mogą nastąpić po jej dokonaniu (S. Grzybowski (w:) System prawa cywilnego, t. I, 1974, s. 517; Z. Radwański (w:) System prawa prywatnego, t. 2, 2002, s. 268 i n.).

Zatem mając na uwadze w/w art. 89 kc, to powód winien był w niniejszym postępowaniu udowodnić, że faktycznie wyraził zgodę na zmniejszenie wynagrodzenia pod warunkiem, że w przypadku zmiany sytuacji finansowej strony pozwanej będzie ono mu w przyszłości wypłacone.

Tego powód, zdaniem Sądu nie wykazał.

Nawet gdyby faktycznie przyjąć, że - jak to powód wskazał, zmniejszenie wypłaty wynagrodzenia miałoby być jedynie „czasowe”, to powód nawet w trakcie procesu nie potrafił wskazać dokładnie pod jakim warunkiem zawarł porozumienie co do zmniejszenia wynagrodzenia. Skoro sam powód nie potrafił takiego warunku w toku postępowania sprecyzować, Sąd nie mógł dać mu wiary, że faktycznie taki warunek został przez niego w roku 2011 postawiony. Powód też tym samym, nie mógł wykazać, że taki warunek wypłaty zaległego wynagrodzenia został faktycznie spełniony.

Zgodnie z art. 78 § 1 k.p. wynagrodzenie za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy.

W ocenie Sądu, wypłata na rzecz powoda wynagrodzenia w wysokości 8.000 zł spełniało warunki przewidziane w art. 78 kp.

Mając powyższe na uwadze Sąd stwierdził, że roszczenie powoda nie jest uzasadnione, a zatem powództwo oddalił.

Orzeczenie o kosztach procesu w pkt II wyroku oparto o art. 98 k.p.c. (zasada odpowiedzialności stron za wynik procesu) oraz Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu. (Dz.U. nr 163 poz. 1349), zgodnie z zasadą, iż stronie wygrywającej proces należy się zwrot wszelkich poniesionych przez nią wydatków, w tym także wynagrodzenia pełnomocnika profesjonalisty. Co do wysokości Sąd orzekał w oparciu o § 11 ust. 1 pkt 2 w związku z § 2 ust. 2 zasądzając na rzecz strony pozwanej kwotę 1800 zł.

Orzeczenie o kosztach sądowych w pkt III wyroku Sąd oparł o treść art. 113 ustawy o kosztach sądowych.