III KK 97/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
WYROK Z DNIA 7 KWIETNIA 2006 R.
III KK 97/06
Zgodnie z treścią art. 39 § 2 k.w. nadzwyczajne złagodzenie kary,
przewidzianej za wykroczenie, polega na wymierzeniu jej poniżej dolnej
granicy ustawowego zagrożenia, albo kary łagodniejszego rodzaju. Kara
ograniczenia wolności jest karą surowszą od kary grzywny, a karą łagod-
niejszą jest kara nagany art. 18 k.w.
Przewodniczący: sędzia SN M. Sokołowski (sprawozdawca).
Sędziowie SN: A. Siuchniński, J. Skwierawski.
Sąd Najwyższy w sprawie Piotra K., skazanego za wykroczenie
określone w art. 88 k.w., po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w
dniu 7 kwietnia 2006 r., kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego
na korzyść skazanego od wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w Z. z
dnia 3 czerwca 2005 r.,
u c h y l i ł zaskarżony wyrok i p r z e k a z a ł sprawę Sądowi Rejono-
wemu w Z. do ponownego rozpoznania.
U Z A S A D N I E N I E
Sąd Rejonowy w Z. wyrokiem nakazowym z dnia 3 czerwca 2005 r.,
uznał Piotra K. za winnego tego, że w dniu 17 kwietnia 2005 r. w Ż., będąc
w stanie nietrzeźwości, prowadził po drodze publicznej rower bez wymaga-
2
nego przepisami oświetlenia – to jest wykroczenia określonego w art. 88
k.w. i za to na podstawie tego przepisu, przy zastosowaniu art. 39 § 1 i § 2
k.w. w zw. z art. 20 § 1 i § 2 k.w. wymierzył mu karę miesiąca ogranicze-
nia wolności w postaci obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowa-
nej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 godzin miesięcznie.
Wyrok ten nie został zaskarżony przez strony i uprawomocnił się w
dniu 23 czerwca 2005 r.
Prokurator Generalny zaskarżył powyższy wyrok kasacją wniesioną
na korzyść Piotra K. zarzucając rażące i mające istotny wpływ na treść wy-
roku naruszenie przepisu prawa materialnego, a to art. 39 § 2 k.w., polega-
jące na nadzwyczajnym złagodzeniu kary grzywny przewidzianej w sankcji
przepisu art. 88 k.w., przez wymierzenie obwinionemu kary ograniczenia
wolności. W konkluzji Prokurator Generalny wniósł o uchylenie zaskarżo-
nego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Z. do ponowne-
go rozpoznania.
Rozstrzygając sprawę Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest zasadna w stopniu oczywistym, co uzasadnia rozpozna-
nie jej w trybie przewidzianym w art. 535 § 3 k.p.k.
Trafnie w uzasadnieniu kasacji wywiedziono, że wykroczenie okre-
ślone w at. 88 k.w. zagrożone jest karą grzywny. Zgodnie z treścią art. 39 §
2 k.w. nadzwyczajne złagodzenie kary, przewidzianej za wykroczenie, po-
lega na wymierzeniu jej poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, al-
bo kary łagodniejszego rodzaju. Stosownie do art. 18 k.w. kara ogranicze-
nia wolności jest karą surowszą od kary grzywny, a karą łagodniejszą jest
jednie kara nagany.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.
III KK 97/06
Zgodnie z treścią art. 39 § 2 k.w. nadzwyczajne złagodzenie kary,
przewidzianej za wykroczenie, polega na wymierzeniu jej poniżej dolnej
granicy ustawowego zagrożenia, albo kary łagodniejszego rodzaju. Kara
ograniczenia wolności jest karą surowszą od kary grzywny, a karą łagod-
niejszą jest kara nagany art. 18 k.w.
Przewodniczący: sędzia SN M. Sokołowski (sprawozdawca).
Sędziowie SN: A. Siuchniński, J. Skwierawski.
Sąd Najwyższy w sprawie Piotra K., skazanego za wykroczenie
określone w art. 88 k.w., po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w
dniu 7 kwietnia 2006 r., kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego
na korzyść skazanego od wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w Z. z
dnia 3 czerwca 2005 r.,
u c h y l i ł zaskarżony wyrok i p r z e k a z a ł sprawę Sądowi Rejono-
wemu w Z. do ponownego rozpoznania.
U Z A S A D N I E N I E
Sąd Rejonowy w Z. wyrokiem nakazowym z dnia 3 czerwca 2005 r.,
uznał Piotra K. za winnego tego, że w dniu 17 kwietnia 2005 r. w Ż., będąc
w stanie nietrzeźwości, prowadził po drodze publicznej rower bez wymaga-
2
nego przepisami oświetlenia – to jest wykroczenia określonego w art. 88
k.w. i za to na podstawie tego przepisu, przy zastosowaniu art. 39 § 1 i § 2
k.w. w zw. z art. 20 § 1 i § 2 k.w. wymierzył mu karę miesiąca ogranicze-
nia wolności w postaci obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowa-
nej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 godzin miesięcznie.
Wyrok ten nie został zaskarżony przez strony i uprawomocnił się w
dniu 23 czerwca 2005 r.
Prokurator Generalny zaskarżył powyższy wyrok kasacją wniesioną
na korzyść Piotra K. zarzucając rażące i mające istotny wpływ na treść wy-
roku naruszenie przepisu prawa materialnego, a to art. 39 § 2 k.w., polega-
jące na nadzwyczajnym złagodzeniu kary grzywny przewidzianej w sankcji
przepisu art. 88 k.w., przez wymierzenie obwinionemu kary ograniczenia
wolności. W konkluzji Prokurator Generalny wniósł o uchylenie zaskarżo-
nego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Z. do ponowne-
go rozpoznania.
Rozstrzygając sprawę Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest zasadna w stopniu oczywistym, co uzasadnia rozpozna-
nie jej w trybie przewidzianym w art. 535 § 3 k.p.k.
Trafnie w uzasadnieniu kasacji wywiedziono, że wykroczenie okre-
ślone w at. 88 k.w. zagrożone jest karą grzywny. Zgodnie z treścią art. 39 §
2 k.w. nadzwyczajne złagodzenie kary, przewidzianej za wykroczenie, po-
lega na wymierzeniu jej poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, al-
bo kary łagodniejszego rodzaju. Stosownie do art. 18 k.w. kara ogranicze-
nia wolności jest karą surowszą od kary grzywny, a karą łagodniejszą jest
jednie kara nagany.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.