I CZ 113/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:28-02-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II CKN 711/00
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 113/06
POSTANOWIENIE
Dnia 10 stycznia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Marian Kocon
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku A. B.
przy uczestnictwie K. L., J. S. i P. S.
o zmianę postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 10 stycznia 2007 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 30 czerwca 2006 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 30 czerwca 2006 r. Sąd Okręgowy w W. na
podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c., odrzucił skargę kasacyjną wnioskodawczyni A. B. od
postanowienia tego Sądu z dnia 6 grudnia 2005 r. wskazując, że nie spełnia ona
wymagania z art. 3984
§ 1 k.p.c., to jest nie określa czy orzeczenie zaskarża w
całości, czy w części.
W zażaleniu wnioskodawczyni zarzuciła naruszenie powołanych przepisów
i wnosiła o zmianę bądź uchylenie postanowienia celem nadania biegu skardze
kasacyjnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Bezzasadnie podnosi skarżąca, że stanowiący podstawę odrzucenia jej
skargi kasacyjnej przepis art. 3986
§ 2 k.p.c. nie miał w sprawie zastosowania.
Przepis ten bowiem dodany został do kodeksu postępowania cywilnego ustawą
zmieniającą z dnia 22 grudnia 2004 r. (Dz.U. z 2005 r. nr 13 poz. 98) z dniem jej
wejścia w życie 6 lutego 2005 r., a nie jak błędnie wskazano w skardze w dniu
5 lutego 2006 r.
Jednak także w poprzednim stanie prawnym, w myśl jednolicie
ukształtowanego poglądu judykatury odnośnie do wykładni art. 3933
k.p.c.,
określającego wymagania kasacji, jej braki w zakresie wymagań określonych
w jego § 1 nie podlegały naprawieniu w trybie właściwym dla usuwania braków
formalnych pisma procesowego, a kasacja dotknięta tymi brakami podlegała
odrzuceniu a limine (patrz między innymi postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
21 marca 2000 r., II CKN 711/00, OSNC 2000, nr 7-8, poz. 151 oraz dalsze
orzeczenia tam wymienione). Jak wskazał równocześnie Sąd Najwyższy
w wymienionym postanowieniu, niedopuszczalna jest wykładnia kasacji w kierunku
ustalenia jaki jest zakres zaskarżenia oraz w związku z tym jaki mógłby być
3
brakujący ewentualny wniosek kasacji co do sposobu i zakresu orzeczenia przez
Sąd Najwyższy.
Pogląd ten należy podzielić w odniesieniu do braku kasacji w postaci
określenia orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem czy jest ono
zaskarżone w całości czy w części (dawny art. 3933
§ 1 pkt 1 k.p.c.).
W konsekwencji nie można zgodzić się ze stanowiskiem skarżącej, iż Sąd
Okręgowy powinien był dokonać ustalenia zakresu zaskarżenia kasacyjnego, który
nie został określony w skardze, analizując jej treść.
Z tych przyczyn zażalenie oddalono (art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3).
jz
POSTANOWIENIE
Dnia 10 stycznia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Marian Kocon
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku A. B.
przy uczestnictwie K. L., J. S. i P. S.
o zmianę postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 10 stycznia 2007 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 30 czerwca 2006 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 30 czerwca 2006 r. Sąd Okręgowy w W. na
podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c., odrzucił skargę kasacyjną wnioskodawczyni A. B. od
postanowienia tego Sądu z dnia 6 grudnia 2005 r. wskazując, że nie spełnia ona
wymagania z art. 3984
§ 1 k.p.c., to jest nie określa czy orzeczenie zaskarża w
całości, czy w części.
W zażaleniu wnioskodawczyni zarzuciła naruszenie powołanych przepisów
i wnosiła o zmianę bądź uchylenie postanowienia celem nadania biegu skardze
kasacyjnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Bezzasadnie podnosi skarżąca, że stanowiący podstawę odrzucenia jej
skargi kasacyjnej przepis art. 3986
§ 2 k.p.c. nie miał w sprawie zastosowania.
Przepis ten bowiem dodany został do kodeksu postępowania cywilnego ustawą
zmieniającą z dnia 22 grudnia 2004 r. (Dz.U. z 2005 r. nr 13 poz. 98) z dniem jej
wejścia w życie 6 lutego 2005 r., a nie jak błędnie wskazano w skardze w dniu
5 lutego 2006 r.
Jednak także w poprzednim stanie prawnym, w myśl jednolicie
ukształtowanego poglądu judykatury odnośnie do wykładni art. 3933
k.p.c.,
określającego wymagania kasacji, jej braki w zakresie wymagań określonych
w jego § 1 nie podlegały naprawieniu w trybie właściwym dla usuwania braków
formalnych pisma procesowego, a kasacja dotknięta tymi brakami podlegała
odrzuceniu a limine (patrz między innymi postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
21 marca 2000 r., II CKN 711/00, OSNC 2000, nr 7-8, poz. 151 oraz dalsze
orzeczenia tam wymienione). Jak wskazał równocześnie Sąd Najwyższy
w wymienionym postanowieniu, niedopuszczalna jest wykładnia kasacji w kierunku
ustalenia jaki jest zakres zaskarżenia oraz w związku z tym jaki mógłby być
3
brakujący ewentualny wniosek kasacji co do sposobu i zakresu orzeczenia przez
Sąd Najwyższy.
Pogląd ten należy podzielić w odniesieniu do braku kasacji w postaci
określenia orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem czy jest ono
zaskarżone w całości czy w części (dawny art. 3933
§ 1 pkt 1 k.p.c.).
W konsekwencji nie można zgodzić się ze stanowiskiem skarżącej, iż Sąd
Okręgowy powinien był dokonać ustalenia zakresu zaskarżenia kasacyjnego, który
nie został określony w skardze, analizując jej treść.
Z tych przyczyn zażalenie oddalono (art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3).
jz