Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 31/07
POSTANOWIENIE
Dnia 13 lutego 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. Ł.
w W.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Apelacyjnego […]
z dnia 7 września 2006 r.,
w sprawie ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej
o stwierdzenie przewlekłości postępowania przed Sądem Okręgowym
w W., sygn. akt I C …/05
w sprawie z powództwa Gminy W.
przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej […]
o uchylenie uchwały,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 lutego 2007 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 7 września 2006 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez
nieuzasadnionej zwłoki.
Od powyższego postanowienia Zarząd Wspólnoty Mieszkaniowej […] wniósł
skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej
instancji kończącego postępowanie w sprawie, jeżeli przez jego wydanie stronie
została wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze
przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
W wyjątkowych wypadkach, zgodnie z art. 4241
§ 2 k.p.c., gdy niezgodność
z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub
konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela, skarga przysługuje
także od prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie
wydanego przez sąd pierwszej instancji lub drugiej instancji, jeżeli strony nie
skorzystały z przysługujących im środków prawnych, chyba że jest możliwa zmiana
lub uchylenie orzeczenia w drodze innych przysługujących stronie środków
prawnych.
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje zatem wyłącznie na postanowienie kończące postępowanie w sprawie,
zamykające drogę do wydania wyroku. W orzecznictwie przyjęte jest, że
postanowieniami kończącymi postępowanie w sprawie są postanowienia
zamykające drogę do wydania orzeczenia sądu danej instancji, rozstrzygającego
istotę sprawy w procesie (wyrokiem) lub w postępowaniu nieprocesowym
(postanowieniem), a ponadto postanowienia, które kończą sprawę jako pewną
całość poddaną pod osąd (por. uchwała SN z dnia 24 listopada 1998, III CZP
44/98, OSNC 1999/5/87).
3
Przeciwieństwem tych postanowień są postanowienia niekończące
postępowania w sprawie, lecz kończące w postępowaniu sądowym jedynie
zagadnienia incydentalne, uboczne. Postępowanie wywołane wniesieniem skargi
na przewlekłość postępowania jest postępowaniem incydentalnym. Postanowienie
rozstrzygające skargę na przewlekłość postępowania nie zamyka drogi do
rozstrzygnięcia sprawy co do istoty. Skarga ta ma na celu wywołanie szybkiej
reakcji sądu właściwego do rozpoznania sprawy głównej na zawarty w skardze
zarzut, że postępowanie w sprawie jest przewlekłe. Przewlekłość postępowania ma
zatem jedynie charakter wtórny wobec postępowania zasadniczego toczącego się
w konkretnym sporze (por. np. postanowienie SN z dnia 17 sierpnia 2005 r., l CNP
3/05, OSNC 2006/2/39, postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r., II CNP 9/06,
niepubl.).
Reasumując, należy stwierdzić, że postanowienie w przedmiocie skargi na
naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez
nieuzasadnionej zwłoki, a w konsekwencji także postanowienie o odrzuceniu tej
skargi nie podlega zaskarżeniu skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia (por. postanowienie SN z dnia 17 sierpnia 2005 r.,
l CNP 3/05, OSNC 2006/2/39).
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
db