Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 30/07
POSTANOWIENIE
Dnia 11 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Barbara Myszka (przewodniczący)
SSN Marian Kocon
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki
Zdrowotnej w S.
przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi Skarbu Państwa
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 11 maja 2007 r.,
zażalenia strony powodowej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 11 stycznia 2007 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie i nie obciąża powoda kosztami postępowania
zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 11 stycznia 2007 r. Sąd Apelacyjny odrzucił
apelację powoda - Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w S. od
wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 27 września 2006 r. zapadłego w sprawie
przeciwko Skarbowi Państwa o zapłatę. W uzasadnieniu wskazano, że
postanowieniem z dnia 8 listopada 2006 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił wniosek
powoda o zwolnienie od kosztów sądowych w całości uznając go za
bezprzedmiotowy, jako że powód został już wcześniej zwolniony od kosztów
sądowych w całości. Zarządzeniem z dnia 9 listopada 2006 r. pełnomocnik powoda
został wezwany do uiszczenia opłaty podstawowej w kwocie 30 zł w terminie
tygodniowym. W wykonaniu tego zarządzenia powód opłatę uiścił.
Sąd Apelacyjny powołał się na art.1302
§ 3 k.p.c. oraz na art.100 ust. 2 zd.
2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych,
z których wynika, że pełnomocnik powoda powinien był wnosząc apelację uiścić
opłatę podstawową bez wezwania. Apelacja nie opłacona w taki sposób podlegała
odrzuceniu przez Sąd Okręgowy.
W zażaleniu na to postanowienie powód wskazał, że został naruszony art.
14 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w związku z art. 149
tej ustawy oraz art. 1302
§ 3 i art. 370 k.p.c.
W odpowiedzi na zażalenie Skarb Państwa - Minister Skarbu Państwa
reprezentowany przez Prokuratorię Generalną wniósł o jego oddalenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest niezasadne. Zgodnie z art.149 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca
2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. nr 167, poz.1398 ze
zm. - dalej u.k.s.c.) w toczących się sprawach przepisy ustawy poprzednio
obowiązującej stosuje się do czasu ukończenia postępowania w danej instancji.
W rozpoznawanej sprawie postępowanie w pierwszej instancji zakończyło się
w chwili wydania orzeczenia rozstrzygającego spór pomiędzy stronami. Od tej
chwili znajdują zastosowanie przepisy ustawy nowej. Zgodnie zaś z nowymi
3
uregulowaniami, bardzo restrykcyjnymi, strona zwolniona od kosztów sądowych ma
obowiązek uiścić opłatę podstawową od wnoszonej apelacji (por. art.14 ust. 2
w związku z art. 3 ust. 2 pkt 2 u.k.s.c.). W razie nie uiszczenia opłaty przez stronę
reprezentowaną przez profesjonalnego pełnomocnika znajduje zastosowanie
sankcja z art. 1302
§ 3 k.p.c. Oceny tej nie zmienia okoliczność, że strona
powodowa wystąpiła z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych (jak trafnie
wskazał Sąd Apelacyjny wniosek był bezprzedmiotowy), a także okoliczność, że
strona została wezwana przez Sąd pierwszej instancji, bez podstaw prawnych, do
uiszczenia opłaty podstawowej od apelacji.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji (art. 3941
w związku z art. 397 i 385 k.p.c.). O kosztach orzeczono na podstawie art.102
k.p.c.