Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CSK 135/07
POSTANOWIENIE
Dnia 21 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
w sprawie z powództwa A. D., D. D. i P. D.
przeciwko Kompanii Węglowej Spółce Akcyjnej w K.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 21 czerwca 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powodów od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 14 listopada 2006 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 14 listopada 2006 r. zmienił wyrok Sądu
Okręgowego w G. z dnia 3 marca 2006 r. w ten sposób, że zasądzoną na rzecz
powodów […] od Kompanii Węglowej Spółki Akcyjnej kwotę obniżył do 48 000 zł,
oddalając w dalszej części powództwo o zasądzenie odszkodowania z tytułu
szkody górniczej.
W opartej na obu podstawach skardze kasacyjnej powodowie wnosili
o zmianę wyroku Sądu Apelacyjnego i oddalenie apelacji pozwanej, ewentualnie
o uchylenie tego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Wnosili
również o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, podnosząc, że jest ona
oczywiście uzasadniona.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wymagania konstrukcyjne, dotyczące skargi kasacyjnej, zostały przez
ustawodawcę określone w sposób szczególny, odmienny od zwykłych środków
zaskarżenia, jak apelacja lub zażalenie. Trzeba bowiem zauważyć, że w świetle
obowiązujących przepisów kodeksu postępowania cywilnego, postępowanie przed
Sądem Najwyższym wykracza już poza kontrolę instancyjną, lecz toczy się
odrębnie, po uprawomocnieniu się orzeczenia. Muszą zatem istnieć szczególne
powody, dla których ma nastąpić jego wzruszenie.
Z tego właśnie powodu jedną z cech kreatywnych skargi kasacyjnej jest
obowiązek sformułowania wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
wraz z jego uzasadnieniem (art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.). Nie jest on niczym nowym,
zważywszy, że analogiczne sformułowanie w stanie prawnym obowiązującym
przed dniem 6 lutego 2005 r. zawierał przepis art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c. Z tego
względu aktualność zachowuje pogląd wyrażony w postanowieniu z 9.11.2000 r.,
II CKN 1385/00 (OSNC 2001/3, poz. 51), iż zważywszy na dwuetapowość
postępowania kasacyjnego, wyrażającą się w istnieniu tzw. przedsądu,
uzasadnienie wniosku o przyjęcie kasacji (i odpowiednio: skargi kasacyjnej) spełnia
3
niezwykle doniosłą funkcję, pozwalając Sądowi Najwyższemu na wstępne
zapoznanie się z argumentami prawnym strony skarżącej. Bez tych argumentów
skarga byłaby środkiem odwoławczym niezupełnym, zaś selekcja wnoszonych
środków zaskarżenia, dokonywana przez Sąd Najwyższy w ramach badania
wstępnego – nazbyt dowolna.
Odnosząc się do okoliczności konkretnej sprawy, należy zauważyć,
iż pełnomocnik skarżących co prawda sformułował wniosek o przyjęcie skargi do
rozpoznania, powołując się przy tym na to, że skarga jest oczywiście uzasadniona,
jednakże twierdzenia tego nie poparł żadną argumentacją prawną.
Część pisma procesowego, zatytułowana „Uzasadnienie”, warunku
postawionego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. nie spełnia, wymaganie to jest bowiem
spełnione jedynie wówczas, gdy skarżący zawrze w piśmie procesowym
wyodrębniony wywód, uzasadniając w nim wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania przy użyciu argumentów jurydycznych, nawiązujących do treści art.
3989
§ 1 k.p.c. (por. postanowienie SN z 17.6.2002 r., V CK 232/02, niepubl.;
postanowienie SN z 21.7.2005 r., V CSK 15/05, niepubl.). Powyższy brak jest
nieusuwalną wadą formalną skargi kasacyjnej, która kwalifikowała ją do odrzucenia
już przez sąd drugiej instancji (postanowienie SN z 14.7.2005 r., III CZ 61/05,
OSNC 2006/4, poz. 75).
Wobec powyższego, na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c., Sąd Najwyższy
odrzucił skargę kasacyjną.
jz