Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 71/07
POSTANOWIENIE
Dnia 2 sierpnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Jan Górowski (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z wniosku J. S. i E. S.
przy uczestnictwie J. D.
o zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 2 sierpnia 2007 r.,
zażalenia uczestnika postępowania na postanowienie Sądu Okręgowego
w B.
z dnia 23 lutego 2007 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2003 r. Sąd Rejonowy w Ż. stwierdził, że
z dniem 1 stycznia 1984 r. małżonkowie E. S. i J. S. nabyli przez zasiedzenie
własność nieruchomości położonej w Ż. stanowiącej działkę nr 5422/2 o pow.
0,0007 ha w całości na prawach małżeńskiej wspólności ustawowej.
Apelację uczestnika J. D. od przedmiotowego orzeczenia Sąd Okręgowy w
Ż. oddalił postanowieniem z dnia 16 marca 2004 r. Kasację tego zainteresowanego
Sąd Okręgowy w B. odrzucił postanowieniem z dnia 17 maja 2004 r. Zażalenie na
to postanowienie Sąd Najwyższy oddalił postanowieniem z dnia 17 września 2004
r.
Skargę o wznowienie postępowania uczestnik J. D. wniósł w dniu 30 marca
1996 r. wskazując, że sprawę w oparciu o akty notarialne i księgi wieczyste zaczął
rozpatrywać dopiero po otrzymaniu w dniu 17 marca 2006 r. kopii mapy
ewidencyjnej sporządzonej w dniu 14 lutego 2006 r.
Skargę tę Sąd Okręgowy w B. odrzucił postanowieniem z dnia 23 lutego
2007 r. stwierdzając, że jej uzasadnienie stanowi polemikę z ustaleniami
faktycznymi dokonanymi w sprawie prawomocnie zakończonej. Wskazał też,
że złożoną skargę w dniu 30 czerwca 2006 r. „w świetle przedstawionego przez
wnioskodawcę polemicznego uzasadnienia należy uznać za spóźnioną”
Umocowany przez uczestnika do wniesienia zażalenia radca prawny,
zarzucając obrazę art. 407 § 1 k.p.c. wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Gdyby założyć, że skarżący o przyczynie wznowienia dowiedział się z kopii
mapy ewidencyjnej z dnia 11 lutego 2006 r., którą otrzymał w dniu 17 marca 2006 r.
to pod warunkiem, że byłaby to ustawowa podstawa skargi, należałoby przyjąć,
iż zachował on trzymiesięczny termin określony w art. 407 § 1 k.p.c. Nie oznacza
3
to jednak, że zażalenie jest uzasadnione. Skarga bowiem nie została oparta na
ustawowej podstawie. Ujawnione w jej uzasadnieniu okoliczności nawiązują do
podstawy wznowienia określonej w art. 403 § 2 k.p.c. Nie są to jednak okoliczności
i środki dowodowe, z których skarżący nie mógł skorzystać w poprzednim
postępowaniu.
W judykaturze ukształtowany jest pogląd, że wykrycie nowych okoliczności
faktycznych lub dowodów w rozumieniu art. 403 § 2 k.p.c. dotyczy tylko takich
faktów i środków dowodowych, które poza przesłanką ich nieujawnienia
w postępowaniu prawomocnie zakończonym powinny być dla strony
„nieujawnialne” czyli dla strony nieznane i dla niej niedostępne.
Fakty natomiast ujawnialne, czyli te, które strona powinna znać, tj. miała
możliwość dostępu do nich w tym wypadku do ksiąg wieczystych i do składnicy
geodezyjnej, nie są objęte hipotezą tego przepisu. Niemożność skorzystania
w poprzednim postępowaniu z określonych okoliczności faktycznych lub środków
dowodowych nie zachodzi, gdy istniała obiektywna możliwość powołania ich w tym
postępowaniu, a na skutek przyczyn leżących po stronie skarżącego tego nie
uczynił (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 marca 2005 r., III CZP
134/04, niepublikowane).
Z tych względów zażalenie uległo oddaleniu (art. 39814
k.p.c. w zw. z art.
39821
k.p.c. i art. 3941
§ 3 k.p.c.).