Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 93/07
POSTANOWIENIE
Dnia 24 sierpnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Strus (przewodniczący)
SSN Gerard Bieniek
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa S.K.
przeciwko Miastu W.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 24 sierpnia 2007 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 17 maja 2007 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 17 maja 2007 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjną powódki S.K. na postanowienie tego Sądu z dnia 19 stycznia 2007 r.
Wskazał, że skarga nie została prawidłowo opłacona, gdyż profesjonalny
pełnomocnik uiścił jedynie opłatę podstawową, a nie - jak wynika z art. 10 w
związku z art. 18 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w
sprawach cywilnych (Dz.U. nr 167, poz. 1398 ze zm.) opłatę stosunkową. Sąd
przyjął, że zwolnienie od kosztów sądowych przyznane powódce przez sąd
pierwszej instancji nie obejmuje w obecnym stanie prawnym postępowania
kasacyjnego. Przy skardze kasacyjnej nie złożono, zaś, wniosku o zwolnienie od
kosztów sądowych.
W zażaleniu na to postanowienie skarżąca zarzuca naruszenie art. 100 ust.
1 w związku z art. 18 i art. 1 u.k.s.c. Zdaniem powódki art. 100 powołanej ustawy
odnosi się do wszystkich spraw cywilnych i nie czyni wyłączenia w odniesieniu do
postępowania kasacyjnego. Ponadto postępowanie kasacyjne jest kontynuacją
postępowania w określonej sprawie, tej samej, która toczyła się przed sądami
niższych instancji. Ponadto skarżąca wskazuje, że stanowisko Sądu Apelacyjnego
godzi w zasadę sprawiedliwości społecznej określonej w art. 2 Konstytucji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie znajduje uzasadnionych podstaw. Z chwilą wejścia w życie
ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania
cywilnego oraz ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. 2005, nr 13,
poz. 98), tzn. z dniem 6 lutego 2005 r., nastąpiła zmiana charakteru postępowania
kasacyjnego. Stało się ono postępowaniem szczególnym, pozostającym poza
strukturami sądów powszechnych, a jego celem jest wyłącznie kontrola legalności
prawomocnego orzeczenia sądu drugiej instancji. Zgodnie z art. 3981
§ 1 k.p.c.
skarga kasacyjna służy od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej instancji,
które kończy sprawę rozpoznawaną w toku dwuinstancyjnego postępowania
3
sądowego toczącego się przed sądami powszechnymi. Z chwilą wniesienia skargi
kasacyjnej rozpoczyna się szczególne postępowanie kontrolne, które nie stanowi
prostej kontynuacji postępowania toczącego się przed sądami powszechnymi
(pierwszej i drugiej instancji). To szczególne postępowanie podlega regulacjom
odrębnego działu różniącym się znacznie od postępowania toczącego
się wcześniej.
Należy zatem uznać, że w nowym systemie postępowania kasacyjnego nie
zachowało aktualności stanowisko zajmowane wcześniej przez Sąd Najwyższy.
W obecnym stanie prawnym należy przyjąć, że zwolnienie od kosztów sądowych,
udzielone przez sąd pierwszej instancji, obejmuje jedynie tę instancję oraz
postępowanie apelacyjne. Nie rozciąga się natomiast na postępowanie
zainicjowane wniesieniem skargi kasacyjnej. Takie stanowisko było już
prezentowane przez Sąd Najwyższy (por. m.in. postanowienie z dnia 14 marca
2007 r., l CZ 5/07 oraz z dnia 23 stycznia 2007 r., III CZ 3/07). Wprawdzie już pod
rządem nowych przepisów Sąd Najwyższy zajmował stanowisko odmienne,
zgodnie z którym zwolnienie od kosztów sądowych odnosi się do całego
postępowania w sprawie, a nie do poszczególnych etapów tego postępowania
(zob. postanowienie z dnia 20 października 2006 r., IV CZ 77/06), ale skład
orzekający w niniejszej sprawie stanowiska tego nie podziela.
Z tych względów zażalenie powódki podlegało oddaleniu (art. 3941
w związku z art. 385 k.p.c.).