Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CSK 260/07
POSTANOWIENIE
Dnia 20 września 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa PEKAO Leasing Spółki z o.o. w W.
przeciwko B. F. i R. F.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 września 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku
Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 lutego 2007 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
2
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania w razie istnienia przynajmniej jednej z okoliczności wymienionych
w tym przepisie, przy czym, jak wynika z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., strona skarżąca,
wnioskując o przyjęcie skargi do rozpoznania, jest obowiązana wskazać
i uzasadnić przyczyny przemawiające za przyjęciem skargi kasacyjnej.
Braki formalne w tym zakresie są nieusuwalne i powodują odrzucenie skargi
kasacyjnej (art. 3986
§ 2 i 3 k.p.c.). W niniejszej sprawie pełnomocnik
wnioskodawcy wniósł skargę kasacyjną, która zawiera wniosek o przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania i powołanie się na jedną z ustawowych podstaw
przyjęcia skargi do rozpoznania, mianowicie wystąpienie w sprawie istotnego
zagadnienia prawnego. W istocie skarga kasacyjna nie zawiera jednak
uzasadnienia wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania. Pełnomocnik powoda
zamieścił mianowicie w skardze kasacyjnej jedno zdanie, uzasadniające przyjęcie
skargi do rozpoznania, w którym twierdzi, że o wystąpieniu w sprawie istotnego
zagadnienia prawnego miałaby wyłącznie świadczyć całkowicie rozbieżna
argumentacja przedstawiona w uzasadnieniach wyroków Sądu Okręgowego i Sądu
Apelacyjnego. Wspomniane zdanie nie stanowi uzasadnienia wniosku o przyjęcie
skargi do rozpoznania w rozumieniu art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy postanowił jak w sentencji
na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c.