IV CZ 74/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-07-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 74/07
POSTANOWIENIE
Dnia 24 października 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Zawada (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Antoni Górski
SSN Iwona Koper
w sprawie z powództwa J.L.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej […]
z udziałem interwenientów ubocznych po stronie powodowej I. R.
i A. Z.
o stwierdzenie nieważności uchwały,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 24 października 2007 r.,
zażalenia powódki
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 24 maja 2007 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 24 maja 2007 r. odrzucił skargę
kasacyjną powódki. W uzasadnieniu wyjaśnił, że skarga kasacyjna powódki nie
zawiera jednego z elementów obligatoryjnych wymaganych przez art. 3984
§ 1 k.p.c.,
a mianowicie wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania. Za taki bowiem wniosek nie
może być uznane sformułowanie rozpoczynające się od słów: „skarga kasacyjna
zasługuje na przyjęcie do rozpoznanie dlatego, że jest oczywiście uzasadniona”.
Fragment ten – zdaniem Sądu Apelacyjnego - stanowi tylko uzasadnienie wniosku
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, samego natomiast wniosku o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania nie zawiera, wniosek ten musi być bowiem
„sformułowany w sposób jednoznaczny, odrębny i bezpośredni”.
Zażalenie powódki kwestionujące zasadność odrzucenia skargi kasacyjnej jest
trafne.
Według art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać wniosek
o przyjęcie jej do rozpoznania i uzasadnienie tego wniosku. Ponieważ stosownie do
art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania tylko
wówczas, gdy zachodzą okoliczności wymienione w pkt 1-4 tego przepisu, wniosek
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania powinien nawiązywać do tych
okoliczności. Skarga kasacyjna powódki czyni temu wymaganiu zadość, zawiera
twierdzenie, że jest oczywiście uzasadniona, a więc powołuje się na okoliczność
wymienioną w art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c., i w słowach wskazujących na to, że z tego
powodu zasługuje na przyjęcie do rozpoznanie, wyraża wolę powódki oparcia przez
Sąd Najwyższy swej decyzji przy dokonywaniu tzw. przedsądu na ocenie tej właśnie
okoliczności. Tak wyrażona wola powódki przesądza o istnieniu wniosku wymaganego
przez art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. Stawianie temu wnioskowi dalszych wymagań, takich
jak sformułowane w zaskarżonym postanowieniu, mogłoby prowadzić do dowolności
w ocenie istnienia tego wniosku.
Mając powyższe na względzie, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji (art. 39815
§ 1 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
jz
POSTANOWIENIE
Dnia 24 października 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Zawada (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Antoni Górski
SSN Iwona Koper
w sprawie z powództwa J.L.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej […]
z udziałem interwenientów ubocznych po stronie powodowej I. R.
i A. Z.
o stwierdzenie nieważności uchwały,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 24 października 2007 r.,
zażalenia powódki
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 24 maja 2007 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 24 maja 2007 r. odrzucił skargę
kasacyjną powódki. W uzasadnieniu wyjaśnił, że skarga kasacyjna powódki nie
zawiera jednego z elementów obligatoryjnych wymaganych przez art. 3984
§ 1 k.p.c.,
a mianowicie wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania. Za taki bowiem wniosek nie
może być uznane sformułowanie rozpoczynające się od słów: „skarga kasacyjna
zasługuje na przyjęcie do rozpoznanie dlatego, że jest oczywiście uzasadniona”.
Fragment ten – zdaniem Sądu Apelacyjnego - stanowi tylko uzasadnienie wniosku
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, samego natomiast wniosku o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania nie zawiera, wniosek ten musi być bowiem
„sformułowany w sposób jednoznaczny, odrębny i bezpośredni”.
Zażalenie powódki kwestionujące zasadność odrzucenia skargi kasacyjnej jest
trafne.
Według art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać wniosek
o przyjęcie jej do rozpoznania i uzasadnienie tego wniosku. Ponieważ stosownie do
art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania tylko
wówczas, gdy zachodzą okoliczności wymienione w pkt 1-4 tego przepisu, wniosek
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania powinien nawiązywać do tych
okoliczności. Skarga kasacyjna powódki czyni temu wymaganiu zadość, zawiera
twierdzenie, że jest oczywiście uzasadniona, a więc powołuje się na okoliczność
wymienioną w art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c., i w słowach wskazujących na to, że z tego
powodu zasługuje na przyjęcie do rozpoznanie, wyraża wolę powódki oparcia przez
Sąd Najwyższy swej decyzji przy dokonywaniu tzw. przedsądu na ocenie tej właśnie
okoliczności. Tak wyrażona wola powódki przesądza o istnieniu wniosku wymaganego
przez art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. Stawianie temu wnioskowi dalszych wymagań, takich
jak sformułowane w zaskarżonym postanowieniu, mogłoby prowadzić do dowolności
w ocenie istnienia tego wniosku.
Mając powyższe na względzie, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji (art. 39815
§ 1 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
jz