Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CNP 121/07
POSTANOWIENIE
Dnia 30 stycznia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Iwona Koper
w sprawie skargi B. I.-P. o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w W. z dnia 1 lutego 2007
r., sygn. akt V Cz (…), wydanego w sprawie
z powództwa B. I.-P.
przeciwko Miejskiemu Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji w W. S.A. z siedzibą
w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 30 stycznia 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 29 listopada 2006 r. Sąd Rejonowy odrzucił apelację
powódki B. I.-P. od wyroku tego Sądu z dnia 24 października 2006 r.
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w W. oddalił zażalenie powódki na
to postanowienie podzielając stanowisko, że apelacja powódki nie spełnia wymogu
określonego w art. 368 § 1 pkt 5. Apelacja wniesiona przez profesjonalnego
pełnomocnika w osobie radcy prawnego podlegała więc odrzuceniu bez wzywania do
usunięcia braku, stosownie o art. 3701
k.p.c.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego opartej na zarzucie naruszenia art. 368 § 1 pkt 5 kpc powódka
zarzuciła, że Sąd odwoławczy błędnie przyjął, iż jej apelacja nie spełniała wymagania
określonego tym przepisem, podczas gdy wyraźnie wskazano w niej zakres zaskarżenia
2
przez odwołanie się do żądań pozwu. Uprawdopodobniając wyrządzenie szkody
spowodowanej przez wydanie zaskarżonego postanowienia skarżąca podała, że w jego
następstwie utraciła możliwość dochodzenia swoich praw przed sądem i otrzymania
dochodzonej w sprawie kwoty. Wskazała, że szkodę stanowi utrata wpisu od pozwu i
apelacji w wysokości 102,00 zł, utrata wpisu uiszczonego od zażalenia na
postanowienie o odrzucenie apelacji w kwocie 30 zł, konieczność zapłaty pozwanej
zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego kosztów zastępstwa procesowego w
wysokości 225 zł wydatki na badanie wody, których zasądzenia domagała się w pozwie
w kwocie 600,24 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać uprawdopodobnienie wyrządzenia
szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy.
Wydanie zaskarżonego postanowienia niewątpliwie pozbawiło skarżącego prawa
do oceny przez sąd drugiej instancji zasadności wyroku Sądu Rejonowego
oddalającego powództwo skarżącej. Brak jednak podstaw do uznania, że skarżąca
uprawdopodobniła wyrządzenie jej szkody spowodowanej przez wydanie tego
postanowienia. Twierdzenie o wyrządzeniu szkody skarżąca opiera bowiem na
założeniu, że wyrok sądu pierwszej instancji był błędny, wniesiona przez nią apelacja
zostałaby uwzględniona i zasądzona zostałaby na jej rzecz dochodzona kwota, a także
nie poniosłaby kosztów związanych z prowadzeniem sprawy. Wyrządzenie szkody,
polegającej na niezasądzeniu dochodzonej kwoty, skarżąca wiąże więc bezpośrednio
z wydaniem wyroku przez sąd pierwszej instancji, a jedynie pośrednio z wydaniem
zaskarżonego postanowienia , którym zamknięto jej drogę do rozpoznania sprawy w
drugiej instancji. Rzeczą Sądu Najwyższego w postępowaniu o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, którym stronie zamknięty został
dostęp do rozpoznania sprawy w drugiej instancji, nie jest jednakże zastępowanie sądu
drugiej instancji i dokonywanie oceny zasadności wyroku wydanego w sprawie przez
sąd pierwszej instancji oraz rozstrzygnięcie, jakiej treści orzeczenie powinien wydać sąd
drugiej instancji, gdyby apelacja nie została odrzucona (postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2006 r., V CNP 79/05, niepubl.). Okoliczności powołane
przez skarżącego na uprawdopodobnienie szkody wyrządzonej przez wydanie
zaskarżonego postanowienia, jako nie podlegające ocenie w postępowaniu
3
o stwierdzenie niezgodności z prawem tego postanowienia, nie mogą być uznane za
uprawdopodabniające wyrządzenie szkody spowodowanej jego wydaniem.
Jedynie zaskarżenie wyroku sądu pierwszej instancji w drodze skargi
o stwierdzenie jego niezgodności z prawem umożliwiłoby dokonanie oceny jego
prawidłowości. Skarżąca musiałaby jednak wykazać, że zachodzą przesłanki, o których
mowa w art. 4241
§ 2 k.p.c.
Wskazać trzeba nadto, iż koszty procesu, którymi została obciążona strona, także
wówczas gdy zostały uiszczone, nie stanowią szkody uzasadniającej wniesienie skargi o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 17 listopada 2005 r., II CNP 15/05, OSNC 2006, nr 9, poz. 153, z
dnia 28 listopada 2006 r., III CNP 46/06 nie publ.).
Z tych względów orzeczono ja w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).