Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CSK 519/07
POSTANOWIENIE
Dnia 6 lutego 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie z wniosku P. C. i E. C.j
przy uczestnictwie I. C., A. C., Gminy E., Agencji Nieruchomości Rolnych w W., Banku
G.(…) Spółki Akcyjnej w W., Powiatu E. - Powiatowego Urzędu Pracy w E., Zakładów
Chemicznych „P.(...)” Spółki Akcyjnej w P., Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W., S.
S. i J. S.
o wpis prawa własności, wykreślenie ostrzeżenia o wszczęciu egzekucji oraz
wykreślenie hipotek w księdze wieczystej nr E.(…),
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 6 lutego 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestników postępowania I. C. i A. C.
od postanowienia Sądu Okręgowego w E. z dnia 15 maja 2007 r., sygn. akt I Ca (…),
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
W skardze kasacyjnej od postanowienia Sądu Okręgowego w E. z dnia 15 maja
2007 r. uczestnicy A. C. i I. C. wnieśli o przyjęcie jej do rozpoznania „na podstawie art.
3989
§ 1 pkt 1-4 k.p.c., albowiem w sprawie w ocenie skarżących występuje istotne
zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących
poważne wątpliwości, zachodzi faktyczna nieważność postępowania, a skarga
kasacyjna jest oczywiście uzasadniona”. Dla uzasadnienia wniosku skarżący powołali
twierdzenie, że bez konstytucyjnego uregulowania pozycji referendarza sądowego art.
5181
§ 3 k.p.c., ale też art. 39822
§ 1 k.p.c. są niezgodne z Konstytucją, a w
szczególności art. 45 i 178, co oznacza, że zaskarżone orzeczenie powinno być
2
uchylone, „stąd też wniosek o merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy przez Sąd
Najwyższy”. Ponadto „z ostrożności procesowej” skarżący podali, ze konieczna jest
wykładnia Sądu Najwyższego w zakresie „stosowania i wzajemnych relacji art. 5181
§ 3
k.p.c. w związku z art. 39822
§ 1 k.p.c.”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. wnoszący skargę kasacyjną jest zobowiązany
uzasadnić zawarty w niej wniosek o przyjęcie do rozpoznania. Uzasadnienie wniosku
wymaga sprecyzowania, na które z przesłanek wymienionych w art. 3989
§ 1 k.p.c.
skarżący się powołuje oraz przedstawienia w formie wyodrębnionego wywodu
argumentacji prawnej, właściwej dla danej przesłanki, przekonującej, że występuje ona
w sprawie.
„Zbiorcze” wyliczenie przesłanek, i poprzestanie na tym - jak to ma miejsce w skardze
uczestników - jest oczywiście niedopuszczalne. W skardze brak jest jakiejkolwiek
wyodrębnionej argumentacji odnoszącej się do przesłanek określonych w art. 3989
§ 1
pkt 1, 3 i 4 k.p.c.
Nie można także dopatrzyć się uzasadnienia przesłanki wymienionej w art. 3989
§
1 pkt 2 k.p.c. w wyrażeniu przez skarżących przekonania, że „wymagana jest wykładnia”
dwóch wymienionych przepisów postępowania w ich wzajemnej relacji. Brak jest
jakiejkolwiek argumentacji prawnej, przekonującej o istnieniu poważnych wątpliwości
odnośnie do szczególnego charakteru art. 5181
§ 3 k.p.c. w stosunku do art. 39822
§ 1
k.p.c.
Brak w skardze kasacyjnej odpowiadającego ustawowym wymaganiom wniosku o
przyjęcie jej do rozpoznania (art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.) uzasadnia odrzucenie skargi
kasacyjnej (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 lipca 2005 r., III CZ 61/05,
OSNC 2006, nr 4, poz. 75), o czym Sąd Najwyższy orzekł stosownie do art. 3986
§ 3
k.p.c.

IV CSK 519/07

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia