Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 2/08
POSTANOWIENIE
Dnia 28 lutego 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 lutego 2008 r.
skargi B. K. i M. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Rejonowego w T. z dnia 17 maja 2007 r., sygn. akt I C (…),
wydanego w sprawie z powództwa B. K. i M. K.
przeciwko M. A.
o ustalenie prawa własności nieruchomości,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy w T. wyrokiem z dnia 17 maja 2007 r. oddalił powództwo B. i M. K.
skierowane przeciwko M. A. o ustalenie prawa własności nieruchomości położonej w K.,
oznaczonej jako działka (…) i uzgodnienie z rzeczywistym stanem prawnym zapisów w
księgach wieczystych dotyczących tej nieruchomości. Wyrok ten nie został zaskarżony
w trybie instancyjnym przez żadną ze stron i uprawomocnił się 27 czerwca 2007 r.
W dniu 12 listopada 2007 r. powodowie złożyli natomiast osobiście podpisaną
skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem powyższego prawomocnego wyroku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 871
k.p.c., w postępowaniu przed
Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców
prawnych, z wyjątkiem odnoszącym się do osób wskazanych w art. 871
§ 2 k.p.c., który
jednak nie obejmuje autorów skargi.
2
Wymaganie profesjonalnego zastępstwa dotyczy również postępowania
wszczętego skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
(analogicznie np. nie publ. postanowienie Sądu Najwyższego z 27 stycznia 2006 r., III
CNP 25/05). Skarga, która została sporządzona osobiście przez powodów, nie
mających kwalifikacji przewidzianych w art. 871
§ 2 k.p.c. dotknięta jest nieusuwalną
wadą.
Ponadto skarga wykazuje także dalsze poważne nieprawidłowości – nie zawiera
bowiem w wymaganej formie żadnego z koniecznych elementów konstrukcyjnych
przewidzianych w art. 4245
§ 1 k.p.c.
Z tych względów na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c. skarga podlegała odrzuceniu.