Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 103/07
POSTANOWIENIE
Dnia 4 marca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Gerard Bieniek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marian Kocon
SSN Barbara Myszka
w sprawie z powództwa "K.(...)" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G.
przeciwko BANKOWI (...) Spółce Akcyjnej w G.
o uzgodnienie treści księgi wieczystej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 marca 2008 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie Sądu Okręgowego w G. z dnia 10 lipca 2007 r., sygn. akt III Ca (…),
oddala zażalenie i zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 3.600 zł
tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w wyroku z dnia 23.03.2007 r. oddalił apelację pozwanego Banku
od wyroku Sądu Rejonowego i zasądził od pozwanego na rzecz powodowej Spółki
kwotę 1.800 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego. Powodowa Spółka wniosła
zażalenie na rozstrzygnięcie o kosztach, które Sąd Okręgowy uznał za oczywiście
uzasadnione i postanowieniem z dnia 10.07.2007 r. uchylił rozstrzygnięcie o kosztach
zawarte w wyroku i zasądził na rzecz powodowej Spółki kwotę 3.600 zł tytułem kosztów
zastępstwa procesowego za instancję odwoławczą. To postanowienie zaskarżył
zażaleniem pozwany Bank zarzucając naruszenie art. 395 § 2 k.p.c. i wniósł o jego
uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Pozwany Bank zarzucając naruszenie art. 395 § 2 k.p.c. podnosi dwie
okoliczności, które – jego zdaniem – uzasadniają ten zarzut. Po pierwsze podnosi, że
pozwany Bank wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Okręgowego i gdyby Sąd
Najwyższy ją uwzględnił, to nie pozostałoby to bez wpływu na rozstrzygnięcie o
kosztach. Po drugie, zażalenie powodowej Spółki nie mogło być potraktowane jak
oczywiście uzasadnione, skoro Sąd Okręgowy rozstrzygając o kosztach w wyroku mógł
– na podstawie art. 102 k.p.c. przyznać jedynie część kosztów.
Tej argumentacji nie można podzielić. Jest poza sporem, że z uwagi na wartość
przedmiotu sporu prawidłowa wysokość kosztów zastępstwa procesowego w
postępowaniu apelacyjnym wynosi w niniejszej sprawie. 3.600 zł, co wynika
jednoznacznie z § 6 pkt 7 w związku z § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z
urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.). Tego stwierdzenia pozwany Bank nie
kwestionuje. Skoro w wyroku, rozstrzygając o kosztach, Sąd Okręgowy przyznał kwotę
wynagrodzenia o połowę niższą, to istniały podstawy do uznania zażalenia powodowej
spółki za oczywiście uzasadnione. Tak też postąpił Sąd Okręgowy w zaskarżonym
postanowieniu. Trafność tego postanowienia w niczym nie podważa wniesienia skargi
kasacyjnej przez pozwany Bank, którą zresztą Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia do
rozpoznania. Nie można też uznać, aby intencją Sądu Okręgowego było przyznanie
części kosztów – w ramach zastosowania art. 102 k.p.c. - skoro przeczy temu treść
rozstrzygnięcia o kosztach w wyroku z dnia 23.03.2007 r.
Z tych względów, na podstawie art. 3941
§ 3 w związku z art. 39814
k.p.c.
zażalenie podlegało oddaleniu.