Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 212/07
POSTANOWIENIE
Dnia 26 marca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi A. P.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w J.
z dnia 1 grudnia 2006 r., sygn. akt II Cz (…) [II WSC (…)]
w sprawie ze skargi A. P.
o wznowienie postępowania
zakończonego prawomocnym nakazem zapłaty Sądu Rejonowego w B.
z dnia 20 września 2001 r., sygn. akt Nc (…)
w sprawie z powództwa P. B.
przeciwko A. P.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 marca 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Prawomocnym postanowieniem z dnia 1 grudnia 2006 r., sygn. akt II Cz (…), Sąd
Okręgowy w J. oddalił zażalenie pozwanego A. P. na postanowienie odrzucające jego
skargę o wznowienie postępowania w sprawie I Nc (…).
Na postanowienie Sądu Okręgowego skarżący A. P. wniósł skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej
instancji kończącego postępowanie w sprawie, gdy przez jego wydanie stronie została
wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie tego orzeczenia w drodze przysługujących
stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe. W wyjątkowych wypadkach,
określonych w art. 4241
§ 2 k.p.c., skarga przysługuje także od prawomocnego
orzeczenia sądu pierwszej instancji.
Postanowienie sądu drugiej instancji oddalające zażalenie na postanowienie o
odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania należy uznać za orzeczenie kończące
postępowanie w sprawie w rozumieniu art. 4241
k.p.c. (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 22 listopada 1966 r., II UZ 7/96, OSNAPUS 1997 r., nr 12., poz.
226). Istotne jednak w niniejszej sprawie jest to, że przedmiotem skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia może być wyłącznie orzeczenie,
przez którego wydanie stronie została wyrządzona szkoda (art. 4241
§ 1 i art. 4245
§ 1
pkt 4 k.p.c.). Zaskarżone postanowienie o oddaleniu zażalenia na postanowienie
odrzucające skargę o wznowienie postępowania wywołuje tylko stan potwierdzający,
że wzruszenie orzeczenia merytorycznego nie było możliwe w drodze przysługujących
stronie środków prawnych.
W niniejszej skardze skarżący nie wykazał, że przez wydanie kwestionowanego
orzeczenia została mu wyrządzona szkoda. Stwierdził, że w wyniku funkcjonowania w
obrocie prawnym podrobionych dokumentów, pozwany poniósł szkodę w wysokości
29.911,50 zł. Na taką bowiem kwotę opiewał weksel oraz deklaracja wekslowa, na
podstawie których wydano nakaz zapłaty w sprawie l Nc (…) z dnia 20 września 2001 r.
Tego orzeczenia skarżący jednak nie zaskarżył, a gdyby nawet to zrobił, skarga
zostałaby odrzucona, gdyż zgodnie ze stanowiskiem zajętym przez Sąd Najwyższy
w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 26 października 2005 r., III BZP 1/05, mającej
moc zasady prawnej, skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia przysługuje od orzeczeń, które stały się prawomocne z dniem 1 września
2004 r. i później, a nakaz zapłaty w sprawie I Nc (…) uprawomocnił się przed tą datą.
Mając na względzie wskazane przyczyny, należało orzec, jak w sentencji (art.
4248
§ 1 w związku z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.).

V CNP 212/07

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia