Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 216/07
POSTANOWIENIE
Dnia 26 marca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi D. K. i A. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w B. z dnia 4 września 2007 r., sygn. akt II Ca (…) [II
WSC (…)]
w sprawie ze skargi A. K. i D. K.
o wznowienie postępowania
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w B. z dnia 15 czerwca
2007 r., sygn. akt II Ca (…)
w sprawie z powództwa A. K. i D. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Spółce Akcyjnej w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 marca 2008 r.,
1.) odrzuca skargę;
2.) zasądza od D. K. i A. K. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń SA w W. kwotę 120, zł
(sto dwadzieścia) tytułem kosztów postępowania skargowego.
Uzasadnienie
Prawomocnym postanowieniem z dnia 4 września 2007 r., sygn. akt II Ca (…),
Sąd Okręgowy w B. odrzucił skargę powodów D. K. i A. K. o wznowienie postępowania.
Na postanowienie Sądu Okręgowego skarżący A. i D. K. wnieśli skargę o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać – obok oznaczenia orzeczenia, od
którego została wniesiona, przytoczenia jej podstaw oraz ich uzasadnienia, wniosku o
stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem i wskazania przepisu prawa, z którym
zaskarżone orzeczenie jest niezgodne – także uprawdopodobnienie wyrządzenia
szkody spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy oraz
wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest możliwe.
Każde z wymagań przewidzianych w art. 4245
§ 1 k.p.c. ma charakter samoistny,
co oznacza, że powinno być spełnione samodzielnie, a skarga niespełniająca
któregokolwiek z nich dotknięta jest brakiem nienaprawialnym w trybie właściwym dla
usuwania braków formalnych i podlega odrzuceniu a limine.
Uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody przewidziane w art. 4245
§ 1 pkt 4
k.p.c. wymaga przedstawienia wyodrębnionego wywodu przekonującego, że szkoda
została wyrządzona oraz określającego czas jej powstania, postać i związek
przyczynowy z wydaniem orzeczenia niezgodnego z prawem.
Skarżący oświadczyli, że przez wydanie zaskarżonego postanowienia o
odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania została im wyrządzona szkoda, ponieważ
ponieśli oni straty, które mogły być zniwelowane, gdyby Sąd wznowił postępowanie.
Wskazali, że na stratę tę składają się opłaty od pozwu, od pełnomocnictwa, od apelacji
od skargi o wznowienie postępowania, zwrot kosztów zastępstwa procesowego oraz
koszty zastępstwa procesowego w postępowaniu egzekucyjnym i koszty egzekucyjne.
Skarżącym chodzi zatem o szkodę wyrządzoną przez wydanie wyroku z dnia 15
czerwca 2007 r. oddalającego ich apelację, a tego orzeczenia skarżący nie zaskarżyli.
Odrzucenie skargi o wznowienie postępowania miało tylko ten skutek, że potwierdzona
została niemożność zmiany lub uchylenia wyroku z dnia 15 czerwca 2007 r. w drodze
środków prawnych (art. 4241
§ 1 in fine k.p.c.). Nie zaktualizowały się natomiast
przesłanki dopuszczające zakwestionowanie postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 4
września 2007 r. skargą przewidzianą w art. 4241
k.p.c.
Należało w konsekwencji odrzucić skargę i orzec o kosztach postępowania
skargowego (art. 4248
§ 1 k.p.c. oraz art. 98 i 108 § 1 k.p.c.).