Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CSK 567/07
POSTANOWIENIE
Dnia 28 marca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Tadeusz Ereciński
w sprawie z wniosku „T.(...)” Sp. z o.o. w W. oraz „B.(...) Sp. z o.o. w W.
przy uczestnictwie R. G. i S. K.
o orzeczenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 marca 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestników
od postanowienia Sądu Okręgowego w W. z dnia 26 kwietnia 2007 r., sygn. akt X Ga
(…),
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2007 r. Sąd Okręgowy w W. oddalił apelację
uczestników od postanowienia Sądu Rejonowego w W.
W skardze kasacyjnej uczestnicy zarzucili naruszenie prawa materialnego – art.
377 w zw. z art. 373 ust. 1 Pr.u.n., naruszenie przepisów postępowania mających
istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy i wnosili o uchylenie zaskarżonego
postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać wniosek
o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Wymaganie to związane jest z
instytucją tzw. przedsądu, uregulowaną w art. 3989
k.p.c., a jego spełnienie polega na
wskazaniu, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne lub, że istnieje potrzeba
wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących
2
rozbieżności w orzecznictwie sądów lub, że zachodzi nieważność postępowania lub, że
skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. W uzasadnieniu wniosku należy
przedstawić odrębną, pogłębioną argumentację prawną wskazującą na zaistnienie
powołanej okoliczności uzasadniającej przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania (por.
uzasadnienie uchwały Połączonych Izb – Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych oraz Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 2002 r., III CZP
72/02, OSNC 2003, nr 7-8, poz. 92, postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17
października 2001 r., III CZ 98/01, OSNC 2002, nr 5, poz. 71, z dnia 30 maja 2001 r., III
CZ 36/01, OSNC 2002, nr 2, poz. 22, z dnia 10 maja 2001 r., II CZ 35/01, OSNC 2002,
nr 1, poz. 11, z dnia 11 stycznia 2002 r., III CKN 570/01, OSNC 2002, nr 12, poz. 151).
Obowiązek ten nie został spełniony. Skarżący jako okoliczność uzasadniającą
przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania wskazał „zagadnienie prawne obejmujące
rozstrzygnięcie czy można pozbawić R. G. i S. K. prawa prowadzenia działalności
gospodarczej i pełnienia funkcji na skutek wniosku złożonego po upływie 1 roku (...)
przez wnioskodawcę T.(...) spółka z o.o. skoro wnioskodawca w dniu 1 kwietnia 2005 r.
nie była wierzycielem P.(...) spółka z o.o.”
Jak wyjaśniono w orzecznictwie Sądu Najwyższego na tle art. 393 § 1 pkt 1 k.p.c.
przedstawienie okoliczności, uzasadniających rozpoznanie kasacji ze względu na
występujące w sprawie istotne zagadnienie prawne, polega na sformułowaniu tego
zagadnienia i wskazaniu argumentów, które prowadzą do rozbieżnych ocen. Konieczne
jest wyjaśnienie, jakie zagadnienie prawne występuje w sprawie i dlaczego jest ono
istotne, albo określenie, które przepisy wymagają wykładni Sądu Najwyższego, ze
wskazaniem, na czym polegają związane z tym poważne wątpliwości, lub z
przedstawieniem rozbieżności występujących w orzecznictwie sądów (por. np.
postanowienia z dnia 10 maja 2001 r., II CZ 35/01, OSNC 2002, nr 1, poz. 11 i z dnia 11
stycznia 2002 r., III CKN 570/01, OSNC 2002, nr 12, poz. 151). Pogląd ten pozostaje
aktualny po wejściu w życie przepisów o skardze kasacyjnej. Zagadnienie prawne jest
to zagadnienie, które wiąże się z określonym przepisem prawnym, którego wyjaśnienie
ma znaczenie nie tylko dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy, ale także dla
rozstrzygnięcia innych podobnych spraw (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14
lutego 2003 r., I PK 306/02, Wokanda 2004, nr 7-8, s. 51).
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu (art. 3986
§ 3 k.p.c.).