Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 22/08
POSTANOWIENIE
Dnia 9 kwietnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 9 kwietnia 2008 r.
skargi Gminnej Spółdzielni „S.(...)” w K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w K. z dnia 23 lipca 2007 r., sygn. akt VII Ca (…)
wydanego w sprawie z powództwa Gminnej Spółdzielni „S.(...)” w K.
przeciwko Skarbowi Państwa - Centralnemu Ośrodkowi Szkolenia Straży Granicznej w
K.
o zapłatę
oraz z powództwa wzajemnego Skarbu Państwa - Centralnego Ośrodka Szkolenia
Straży Granicznej w K.
przeciwko Gminnej Spółdzielni „S.(...)” w K.
o zapłatę,
odrzuca skargę i zasądza od powódki (pozwanej wzajemnej) na rzecz pozwanego
(powoda wzajemnego) kwotę 600 zł (słownie: sześćset złotych) tytułem kosztów
postępowania wszczętego wniesieniem skargi.
Uzasadnienie
Powodowa Spółdzielnia (pozwana wzajemna) wniosła skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 23 lipca
2007 r., sygn. akt VII Ca (…). Skarga ta pozbawiona jest jednak niektórych spośród jej
niezbędnych elementów konstrukcyjnych, wymienionych w art. 4245
§ 1 k.p.c.
2
Po pierwsze, strona skarżąca nie wskazała przepisu prawa, z którym zaskarżone
orzeczenie jest niezgodne, a zatem uchybiła wymogowi art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c. Braku
tego nie sanuje przytoczenie w skardze jej podstaw oraz ich uzasadnienia, ponieważ
obu tych elementów skargi nie można utożsamiać. Są one przedmiotem odrębnej
regulacji w pkt 2 i 3 art. 4245
§ 1 k.p.c. i wymagają odrębnego wyartykułowania także
wówczas, jeżeli argumentacja z nimi związana może się nawet częściowo pokrywać.
Po wtóre, nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.,
ponieważ strona skarżąca w istocie ograniczyła się do gołosłownego stwierdzenia, że
wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie jest
możliwe, a wykazanie tego twierdzenia ograniczyła wyłącznie do wskazania przyczyny
niemożliwości wniesienia skargi kasacyjnej.
Takie sformułowanie nie jest równoznaczne ze spełnieniem wymogu
przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. (postanowienie SN z dnia 17 sierpnia 2005 r.
I CNP 5/05, OSNC 2006 r., Nr 1, poz. 17). Jak trafnie podniosła strona pozwana w
odpowiedzi na skargę, spełnienie tego wymogu polega na zamieszczeniu w skardze
wyodrębnionej jurydycznie argumentacji dowodzącej w sposób wyczerpujący i
niebudzący wątpliwości, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych
środków prawnych (np. skargi o wznowienie postępowania) nie było i nie jest możliwe
(postanowienie SN z dnia 19 stycznia 2006 r., II CNP 2/06, OSNC 2006 r., Nr 6, poz.
112; postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006 r., Nr 7-8,
poz. 140).
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c.
O kosztach postępowania wszczętego wniesieniem skargi orzeczono na
podstawie art. 98 § 1 i art. 99 k.p.c. oraz na podstawie § 6 pkt 4 i § 12 ust. 4 pkt 5
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za
czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy
prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz.
1349 ze zm.).

II CNP 22/08

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia