Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 16/08
POSTANOWIENIE
Dnia 9 kwietnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Gerard Bieniek (przewodniczący)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Z. K.
przeciwko J. S.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 9 kwietnia 2008 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 18 stycznia 2008 r.,
sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 18 stycznia 2008 r. odrzucił apelację
pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 23 października 2007 r. uznając,
że apelacja nie została należycie opłacona bowiem skarżący, zwolniony w całości od
kosztów sądowych, nie wniósł opłaty podstawowej.
W zażaleniu na to postanowienie pozwany zarzucił naruszenie art. 2 ustawy z
dnia 14 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
(Dz. U. Nr 21, poz. 123 - dalej ustawa zmieniająca u.k.s.c.) i wniósł o uchylenie
zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zarzut naruszenia art. 2 ustawy zmieniającej u.k.s.c. był nieuzasadniony. Przepis
ten stanowi, że przepisy dotychczasowe stosuje się do spraw wszczętych przed dniem
2
wejścia w życie ustawy nowelizującej, a zatem przed dniem 10 marca 2007 r.
Odmiennie niż art. 149 u.k.s.c. regulacja ta nie wiąże zatem stosowania nowych
przepisów z zakończeniem sprawy w danej instancji. Nie można więc przyjąć, że
obowiązek uiszczenia opłaty podstawowej od apelacji został uchylony w sprawach, w
których apelacja została wniesiona po wejściu w życie ustawy zmieniającej u.k.s.c., a
sprawy te zostały wszczęte przed tą datą. W rozpoznawanej sprawie w postępowaniu
apelacyjnym znajdowały zatem zastosowanie przepisy ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o
kosztach sądowych w sprawach cywilnych, o czym rozstrzygał art. 149 ust. 1 tej ustawy,
w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie zmieniającej ją ustawy z dnia 14
grudnia 2006 r. Przepisy te przewidywały obowiązek uiszczenia opłaty podstawowej od
apelacji przez osoby zwolnione wcześniej w całości od kosztów sądowych. Ponieważ
pozwany w postępowaniu apelacyjnym był reprezentowany przez adwokata, istniał po
jego stronie obowiązek uiszczenia opłaty podstawowej od apelacji bez wezwania o jej
uiszczenie (art. 1302
§ 2 k.p.c.). Skoro opłata ta nie została uiszczona w terminie
przewidzianym do jej wniesienia, to odrzucenie apelacji na podstawie art. 130 § 3 k.p.c.
było uzasadnione.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy w oparciu o treść art. 3941
§ 3
i 39814
k.p.c. oddalił zażalenie jako pozbawione uzasadnionych podstaw.