Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CZP 89/08
UCHWAŁA
Dnia 7 października 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian
w sprawie z wniosku E. S.A. z siedzibą w P.
przy uczestnictwie K. O., M. O. i E.
O. sp. z o.o. w P.
o stwierdzenie zasiedzenia służebności gruntowej,
po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym
w dniu 7 października 2008 r.,
zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Okręgowy
postanowieniem z dnia 4 czerwca 2008 r.,
"1. Czy w postanowieniu stwierdzającym nabycie służebności
w drodze zasiedzenia przez przedsiębiorstwo należy oznaczać
nieruchomość władnącą;
2. w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pierwsze pytanie,
w oparciu o jakie kryteria powinna być wskazywana nieruchomość
władnąca ?"
podjął uchwałę:
Przed ustawowym uregulowaniem służebności przesyłu (art.
305
1
- 305
4
k.c.) dopuszczalne było nabycie w drodze zasiedzenia
służebności odpowiadającej treści służebności przesyłu na
rzecz przedsiębiorstwa.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 7 marca 2008 r. Sąd Rejonowy w K. stwierdził, że
wnioskodawca – „E.” Spółka Akcyjna w P. nabyła przez zasiedzenie z dniem 31
grudnia 2006 r. służebność gruntową polegającą na nieodpłatnym korzystaniu:
eksploatacji, dokonywaniu kontroli, przeglądów, konserwacji, modernizacji i
remontów, usuwaniu awarii lub wymianie urządzeń z nieruchomości stanowiącej
bliżej opisaną działkę – w zakresie niezbędnym do zapewnienia prawidłowego i
niezakłóconego działania elementów napowietrznej linii energetycznej SN 15 kV,
posadowionych na tej nieruchomości.
Rozpoznając apelację uczestników postępowania K. O. i M. O. od
wymienionego postanowienia Sąd Okręgowy uznał, że zaskarżone postanowienie
wydaje się odpowiadać linii orzecznictwa Sądu Najwyższego, dopuszczającego
ustanowienie na rzecz przedsiębiorstwa służebności gruntowej, której treścią jest –
ogólnie mówiąc – prawo korzystania z nieruchomości obciążonej w zakresie
związanym z działaniem tego przedsiębiorstwa. Zwrócił jednakże uwagę, że w
sytuacji, gdy podstawą ustanowienie takiej służebności nie jest nieobowiązujący art.
175 pr. rzecz., lecz art. 285 k.c., to zdaje się, iż – ze względu na jednoznaczność
tego przepisu – do jej ustanowienia (i nabycia przez zasiedzenie) niezbędnym jest
wskazanie nieruchomości władnącej. Mając poważne wątpliwości w tym względzie
Sąd Okręgowy przedstawił do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu zagadnienia
prawne przytoczone w sentencji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Trafnie Sąd Okręgowy wskazał na uchwałę Sądu Najwyższego z dnia
17 stycznia 2003 r., III CZP 79/02 (OSNC 2003, nr 11, poz. 142), dopuszczającą
umowne ustanowienie na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego służebności
gruntowej i na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 września 2006 r., II CSK
112/06 (Mon. Pr. 2006, nr 19, s. 1016), uznającej za możliwe nabycie
przez zasiedzenie przez przedsiębiorstwo energetyczne takiej służebności.
Nabycie przez przedsiębiorstwo służebności gruntowej w drodze zasiedzenia Sąd
Najwyższy dopuścił także w wyroku z dnia 31 maja 2006 r., IV CSK 149/05 (LEX
nr 258681).
3
Stanowisko to spotkało się tak z krytyką, jak i aprobatą. Przede wszystkim
zarzucono, że pomija ono przewidzianą w art. 285 § 2 k.c. przesłankę ustanowienia
służebności gruntowej, gdyż w istocie pozwala na ustanowienie służebności
mającej na celu zwiększenie użyteczności przedsiębiorstwa, a nie nieruchomości
władnącej lub jej oznaczonej części. Z drugiej strony podniesiono, że funkcjonalna
wykładnia art. 285 § 2 k.c. przemawia za trafnością tego stanowiska.
(zob. np. uzasadnienie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks
cywilny oraz niektórych innych ustaw, druk sejmowy nr VI/81).
Przedstawiając do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne Sąd Okręgowy
nie uczynił jego treścią wątpliwości, czy na podstawie art. 292 w związku
z art. 285 k.c. możliwe jest nabycie w drodze zasiedzenia przez przedsiębiorstwo
służebności gruntowej, lecz założył dopuszczalność takiej możliwości. Brak jest
dostatecznych podstaw, żeby kwestionować to stanowisko. Silnym argumentem
przemawiającym za nim jest – jak wskazano – wykładnia funkcjonalna art. 285 § 2
k.c. Należy ponadto zauważyć, że z dniem 3 sierpnia 2008 r. weszły w życie
przepisy kodeksu cywilnego o służebności przesyłu (art. 3051
- art. 3054
), dodane
przez ustawę z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny
oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 116, poz. 731). Przepisami tymi
wprowadzony został nowy, trzeci – obok służebności gruntowych i służebności
osobistych – rodzaj służebności, zdefiniowany w art. 3051
k.c. Stosownie do tego
przepisu nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza
wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49
§ 1 k.c., prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać
w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem
tych urządzeń (służebność przesyłu). Na podstawie art. 292 k.c. w związku
z art. 3054
k.c. służebność przesyłu, gdy polega na korzystaniu z trwałego
i widocznego urządzenia, można nabyć przez zasiedzenie. Służebność przesyłu,
w przeciwieństwie do służebności gruntowej, nie została powiązana
z nieruchomością władnącą. Ma ona na celu umożliwienie przedsiębiorcy
właściwego korzystania z urządzeń, których jest właścicielem, a zatem, które
wchodzą w skład jego przedsiębiorstwa (art. 551
). Ustanowienie służebności
przesyłu następuje na rzecz przedsiębiorcy, a jej nabycie w drodze zasiedzenia
4
następuje przez przedsiębiorcę, a nie na rzecz właściciela nieruchomości
władnącej lub przez takiego właściciela. Przy instytucji przesyłu kategoria
„nieruchomości władnącej” w ogóle nie występuje. Oznaczenie takiej nieruchomości
jest więc dla ustanowienia lub nabycia przez zasiedzenie służebności przesyłu
niepotrzebne.
Ustanowiona na rzecz przedsiębiorstwa (w znaczeniu podmiotowym)
służebność gruntowa lub nabyta przez przedsiębiorstwo w drodze zasiedzenia taka
służebność, jako prawo korzystania z nieruchomości obciążonej w zakresie
związanym z działaniem tego przedsiębiorstwa (art. 285 k.c.), odpowiada funkcji
i treści nowo kreowanej służebności przesyłu. Tak jak dla ustanowienia na rzecz
przedsiębiorcy lub nabycia przez przedsiębiorcę w drodze zasiedzenia służebności
przesyłu, tak i dla ustanowienia na rzecz przedsiębiorstwa lub nabycia
przez przedsiębiorstwo w drodze zasiedzenia służebności gruntowej
odpowiadającej treści służebności przesyłu, także bezprzedmiotowe jest
oznaczenie „nieruchomości władnącej”.
Kierując się przytoczonymi względami Sąd Najwyższy podjął uchwałę,
jak w sentencji.