I CZ 92/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-07-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 92/08
POSTANOWIENIE
Dnia 14 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący)
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian
SSA Dariusz Dończyk (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku Towarzystwa Budownictwa Społecznego Spółki z o.o. w O.
przy uczestnictwie A. O. i T. O.
o rozgraniczenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 listopada 2008 r.,
zażalenia uczestnika postępowania T. O. na postanowienie Sądu Okręgowego w O. z
dnia 19 czerwca 2008 r., sygn. akt I Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 19 czerwca 2008 r. Sąd Okręgowy w O. na podstawie art.
1302
§ 3 k.p.c. odrzucił skargę kasacyjną wniesioną przez pełnomocnika uczestnika
postępowania T. O. albowiem skarga ta nie została należycie opłacona. Zamiast opłaty
w kwocie 200 zł została uiszczona opłata w kwocie 100 zł.
Od powyższego postanowienia zażalenie wniósł uczestnik postępowania T. O.,
który zaskarżył je w całości zarzucając naruszenie art. 1302
§ 3 k.p.c. w związku z art. 4
ust. 1 zdanie pierwsze, art. 39 ust. 1 pkt 2 i art. 79 ust. 1 pkt 1 lit. „e” ustawy z dnia 28
lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. W uzasadnieniu zażalenia
skarżący podniósł, że uczestnicy postępowania A. i T. małż. O. razem wnieśli apelację
od „wyroku” I Ns (…) i jednocześnie dokonali oni wbrew ustawie podwójnej opłaty
sądowej od tej apelacji, płacąc ogółem 400 zł. Nadpłata wynosi kwotę 200 zł i podlega
2
zwrotowi. W takiej sytuacji można obiektywnie stwierdzić, że na koncie Sądu na dzień
wniesienia skargi kasacyjnej uczestnik T. O. uiścił całą opłatę stałą w kwocie 200 zł na
poczet skargi kasacyjnej. Z uwagi na powyższe zarzuty uczestnik postępowania wniósł
o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz zaliczenie na poczet opłaty sądowej od
skargi kasacyjnej kwoty 100 zł stanowiącej nadpłatę uczestnika T. O., podlegającej
zwrotowi w związku z dokonaniem podwójnej opłaty sądowej wniesionej od apelacji w
sprawie I Ns (…), objętej przedmiotem skargi kasacyjnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Nie są zasadne podniesione w zażaleniu zarzuty naruszenia wskazanych
przepisów ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
(Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.). Zgodnie ze wskazanym w zażaleniu przepisem art.
39 ust. 1 pkt 2 tej ustawy opłatę stałą w wysokości 200 zł pobiera się od wniosku o
rozgraniczenie nieruchomości. W tej samej wysokości powinna więc zostać uiszczona
opłata od apelacji oraz skargi kasacyjnej, co wynika z treści przepisu art. 18 ust. 2
ustawy. Ustawa o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, ani wydane na jej
podstawie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 stycznia 2006 r. w sprawie
sposobu uiszczania opłat sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 27, poz. 199 ze
zm.) nie zna instytucji zaliczania nadpłaconej opłaty sądowej na poczet innych
należnych opłat (por. postanowienie SN z dnia 21 lutego 2007 r. I CZ 1/07, niepubl.).
Już z tego tylko względu na można uznać za zasadnych zarzutów naruszenia przepisów
art. 4 ust. 1 oraz art. 79 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o kosztach sądowych w sprawach
cywilnych przez to, że sąd odwoławczy nie zaliczył nadpłaconej opłaty od apelacji na
poczet opłaty należnej od skargi kasacyjnej. Przepis art. 79 ust. 1 lit. „e” dotyczy zwrotu
przez sąd z urzędu stronie opłaty uiszczonej od apelacji, zażalenia, skargi kasacyjnej w
razie uwzględnienia środka zaskarżenia z powodu oczywistego naruszenia prawa i
stwierdzenia tego naruszenia przez sąd. Sytuacja objęta hipotezą tego przepisu w ogóle
nie zachodzi w sprawie. Obowiązek zwrotu z urzędu różnicy pomiędzy opłatą pobraną
od strony a opłatą należną, co podnosi się w zażaleniu, uregulowany jest w przepisie
art. 80 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Przepis ten nie
przewiduje zaliczenia zwracanej opłaty na poczet należnych innych kosztów. Ponadto,
jak stanowi przepis art. 80 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
obowiązek zwrotu nadpłaconej kwoty dotyczy sądu, który pobrał opłatę. Opłatę od
apelacji pobrał Sąd Rejonowy w O. Sąd Okręgowy jako sąd odwoławczy, nie był więc
uprawniony do dokonania zwrotu nadpłaconej opłaty sądowej od apelacji, a tym samym
3
i do „zaliczenia” zwracanej opłaty na poczet należnej opłaty od skargi kasacyjnej. W
świetle powyższych rozważań zasadnie Sąd Okręgowy uznał, że skarga kasacyjna
wniesiona przez profesjonalnego pełnomocnika, podlegająca opłacie w wysokości stałej,
nie została należycie opłacona, co uzasadniało zastosowanie w sprawie przepisu art.
1302
§ 3 k.p.c.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
k.p.c. w
związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. oddalił zażalenie jako bezzasadne.
POSTANOWIENIE
Dnia 14 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący)
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian
SSA Dariusz Dończyk (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku Towarzystwa Budownictwa Społecznego Spółki z o.o. w O.
przy uczestnictwie A. O. i T. O.
o rozgraniczenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 listopada 2008 r.,
zażalenia uczestnika postępowania T. O. na postanowienie Sądu Okręgowego w O. z
dnia 19 czerwca 2008 r., sygn. akt I Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 19 czerwca 2008 r. Sąd Okręgowy w O. na podstawie art.
1302
§ 3 k.p.c. odrzucił skargę kasacyjną wniesioną przez pełnomocnika uczestnika
postępowania T. O. albowiem skarga ta nie została należycie opłacona. Zamiast opłaty
w kwocie 200 zł została uiszczona opłata w kwocie 100 zł.
Od powyższego postanowienia zażalenie wniósł uczestnik postępowania T. O.,
który zaskarżył je w całości zarzucając naruszenie art. 1302
§ 3 k.p.c. w związku z art. 4
ust. 1 zdanie pierwsze, art. 39 ust. 1 pkt 2 i art. 79 ust. 1 pkt 1 lit. „e” ustawy z dnia 28
lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. W uzasadnieniu zażalenia
skarżący podniósł, że uczestnicy postępowania A. i T. małż. O. razem wnieśli apelację
od „wyroku” I Ns (…) i jednocześnie dokonali oni wbrew ustawie podwójnej opłaty
sądowej od tej apelacji, płacąc ogółem 400 zł. Nadpłata wynosi kwotę 200 zł i podlega
2
zwrotowi. W takiej sytuacji można obiektywnie stwierdzić, że na koncie Sądu na dzień
wniesienia skargi kasacyjnej uczestnik T. O. uiścił całą opłatę stałą w kwocie 200 zł na
poczet skargi kasacyjnej. Z uwagi na powyższe zarzuty uczestnik postępowania wniósł
o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz zaliczenie na poczet opłaty sądowej od
skargi kasacyjnej kwoty 100 zł stanowiącej nadpłatę uczestnika T. O., podlegającej
zwrotowi w związku z dokonaniem podwójnej opłaty sądowej wniesionej od apelacji w
sprawie I Ns (…), objętej przedmiotem skargi kasacyjnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Nie są zasadne podniesione w zażaleniu zarzuty naruszenia wskazanych
przepisów ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
(Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.). Zgodnie ze wskazanym w zażaleniu przepisem art.
39 ust. 1 pkt 2 tej ustawy opłatę stałą w wysokości 200 zł pobiera się od wniosku o
rozgraniczenie nieruchomości. W tej samej wysokości powinna więc zostać uiszczona
opłata od apelacji oraz skargi kasacyjnej, co wynika z treści przepisu art. 18 ust. 2
ustawy. Ustawa o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, ani wydane na jej
podstawie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 stycznia 2006 r. w sprawie
sposobu uiszczania opłat sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 27, poz. 199 ze
zm.) nie zna instytucji zaliczania nadpłaconej opłaty sądowej na poczet innych
należnych opłat (por. postanowienie SN z dnia 21 lutego 2007 r. I CZ 1/07, niepubl.).
Już z tego tylko względu na można uznać za zasadnych zarzutów naruszenia przepisów
art. 4 ust. 1 oraz art. 79 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o kosztach sądowych w sprawach
cywilnych przez to, że sąd odwoławczy nie zaliczył nadpłaconej opłaty od apelacji na
poczet opłaty należnej od skargi kasacyjnej. Przepis art. 79 ust. 1 lit. „e” dotyczy zwrotu
przez sąd z urzędu stronie opłaty uiszczonej od apelacji, zażalenia, skargi kasacyjnej w
razie uwzględnienia środka zaskarżenia z powodu oczywistego naruszenia prawa i
stwierdzenia tego naruszenia przez sąd. Sytuacja objęta hipotezą tego przepisu w ogóle
nie zachodzi w sprawie. Obowiązek zwrotu z urzędu różnicy pomiędzy opłatą pobraną
od strony a opłatą należną, co podnosi się w zażaleniu, uregulowany jest w przepisie
art. 80 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Przepis ten nie
przewiduje zaliczenia zwracanej opłaty na poczet należnych innych kosztów. Ponadto,
jak stanowi przepis art. 80 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
obowiązek zwrotu nadpłaconej kwoty dotyczy sądu, który pobrał opłatę. Opłatę od
apelacji pobrał Sąd Rejonowy w O. Sąd Okręgowy jako sąd odwoławczy, nie był więc
uprawniony do dokonania zwrotu nadpłaconej opłaty sądowej od apelacji, a tym samym
3
i do „zaliczenia” zwracanej opłaty na poczet należnej opłaty od skargi kasacyjnej. W
świetle powyższych rozważań zasadnie Sąd Okręgowy uznał, że skarga kasacyjna
wniesiona przez profesjonalnego pełnomocnika, podlegająca opłacie w wysokości stałej,
nie została należycie opłacona, co uzasadniało zastosowanie w sprawie przepisu art.
1302
§ 3 k.p.c.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
k.p.c. w
związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. oddalił zażalenie jako bezzasadne.