I CNP 94/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-07-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III CZP 58/94
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CNP 94/08
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 9 stycznia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Gerard Bieniek (przewodniczący)
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian (sprawozdawca)
SSA Bogumiła Ustjanicz
w sprawie ze skargi K.J. o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego dnia 21 września 2007r.,
wydanego w sprawie z powództwa K.J.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń S.A.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 9 stycznia 2009 r.,
oddala skargę.
2
Uzasadnienie
K.J., powódka w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń S.A. o zapłatę,
wniosła o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu
Okręgowego z dnia 21 września 2007 r. Wyrokiem tym Sąd drugiej instancji
zmienił wyrok Sądu Rejonowego w R. z dnia 17 maja 2007 r. i oddalił powództwo,
w którym K.J. domagała się podwyższenia dożywotniej kwartalnej renty należnej
powódce z umowy ubezpieczenia. Sąd wskazał, że podstawą żądania zmiany
wysokości renty może być jedynie art. 907 § 2 k.c., a tymczasem powódka oparła
swoje żądanie na art. 3581
§ 3 k.c. Sąd odwołał się do uchwały Sądu Najwyższego
z dnia 20 lutego 1994 r., III CZP 58/94 (OSNCP 1994, nr 11, poz. 207).
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem wskazanego orzeczenia
podnosi się, że nastąpiło naruszenie prawa materialnego, tzn. art. 907 § 2 k.c.
Przedmiotem żądania powódki była waloryzacja renty z umowy ubezpieczenia,
a do oceny takich żądań należy stosować art. 3581
§ 3 k.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
może zostać oparta m.in. na podstawie naruszenia prawa materialnego (art. 4244
k.p.c.) i na taką podstawę powołuje się skarżąca. Jednak sformułowany w skardze
zarzut naruszenia prawa materialnego nie jest zasadny. W orzecznictwie Sądu
Najwyższego zostało już przesądzone, że istotny spadek siły nabywczej pieniądza
może uzasadniać zmianę wysokości renty odszkodowawczej wyłącznie na
podstawie art. 907 § 2 k.c. Takie stanowisko zaprezentowane zostało
w przywołanej wyżej uchwale Sądu Najwyższego z dnia 20 kwietnia 1994 r.,
III CZP 58/94, która, jak trafnie zauważył Sąd Okręgowy, zachowała aktualność.
Z tych względów Sąd Najwyższy oddalił skargę stwierdzając, brak podstaw
do stwierdzenia niezgodności z prawem zaskarżonego orzeczenia (art. 42411
§ 1
k.p.c.).
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 9 stycznia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Gerard Bieniek (przewodniczący)
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian (sprawozdawca)
SSA Bogumiła Ustjanicz
w sprawie ze skargi K.J. o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego dnia 21 września 2007r.,
wydanego w sprawie z powództwa K.J.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń S.A.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 9 stycznia 2009 r.,
oddala skargę.
2
Uzasadnienie
K.J., powódka w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń S.A. o zapłatę,
wniosła o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu
Okręgowego z dnia 21 września 2007 r. Wyrokiem tym Sąd drugiej instancji
zmienił wyrok Sądu Rejonowego w R. z dnia 17 maja 2007 r. i oddalił powództwo,
w którym K.J. domagała się podwyższenia dożywotniej kwartalnej renty należnej
powódce z umowy ubezpieczenia. Sąd wskazał, że podstawą żądania zmiany
wysokości renty może być jedynie art. 907 § 2 k.c., a tymczasem powódka oparła
swoje żądanie na art. 3581
§ 3 k.c. Sąd odwołał się do uchwały Sądu Najwyższego
z dnia 20 lutego 1994 r., III CZP 58/94 (OSNCP 1994, nr 11, poz. 207).
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem wskazanego orzeczenia
podnosi się, że nastąpiło naruszenie prawa materialnego, tzn. art. 907 § 2 k.c.
Przedmiotem żądania powódki była waloryzacja renty z umowy ubezpieczenia,
a do oceny takich żądań należy stosować art. 3581
§ 3 k.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
może zostać oparta m.in. na podstawie naruszenia prawa materialnego (art. 4244
k.p.c.) i na taką podstawę powołuje się skarżąca. Jednak sformułowany w skardze
zarzut naruszenia prawa materialnego nie jest zasadny. W orzecznictwie Sądu
Najwyższego zostało już przesądzone, że istotny spadek siły nabywczej pieniądza
może uzasadniać zmianę wysokości renty odszkodowawczej wyłącznie na
podstawie art. 907 § 2 k.c. Takie stanowisko zaprezentowane zostało
w przywołanej wyżej uchwale Sądu Najwyższego z dnia 20 kwietnia 1994 r.,
III CZP 58/94, która, jak trafnie zauważył Sąd Okręgowy, zachowała aktualność.
Z tych względów Sąd Najwyższy oddalił skargę stwierdzając, brak podstaw
do stwierdzenia niezgodności z prawem zaskarżonego orzeczenia (art. 42411
§ 1
k.p.c.).