Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 93/08
POSTANOWIENIE
Dnia 13 lutego 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Frąckowiak
SSA Bogumiła Ustjanicz
w sprawie ze skargi E.D.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego z dnia 10 lipca 2002r., sygn. akt [...]
wydanym w sprawie z powództwa A.D.
przeciwko E.D.
o rozwiązanie umowy przenoszącej własność gospodarstwa rolnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 13 lutego 2009 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 6 sierpnia 2008 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie i przyznaje adw. J.P. od Skarbu Państwa
Sądu Apelacyjnego kwotę 600 zł (sześćset) powiększoną o 22%
podatku od towarów i usług za udzielenie pozwanemu pomocy
prawnej z urzędu w postępowaniu zażaleniowym.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 6 sierpnia 2008 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
pozwanego E.D. z dnia 9 maja 2008 r. o wznowienie postępowania w sprawie o
rozwiązanie umowy przenoszącej własność gospodarstwa rolnego zakończonej
prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 10 lipca 2002 r., [...], który
uprawomocnił się po bezskutecznym upływie jednomiesięcznego terminu do
wniesienia kasacji, od jego doręczenia pełnomocnikowi w dniu 27 września 2002 r.
W uzasadnieniu podniósł, że nie można żądać wznowienia postępowania po
upływie pięciu lat od uprawomocnienia się wyroku, z wyjątkiem wypadku, gdy
strona była pozbawiona możności działania, lub nie była należycie reprezentowana
(art. 408 k.p.c.). Gdyby założyć, że skarga jest oparta na przyczynie nieważności
z tego względu - jak twierdził skarżący - iż był nienależycie reprezentowany przez
adwokata, to i tak skargę powinien był wnieść w terminie trzymiesięcznym od
dowiedzenia się o wyroku, a pozwany o nim wiedział od terminu jego
prawomocności (art. 407 § 1 k.p.c.).
Sąd Apelacyjny skargę jako spóźnioną odrzucił na podstawie art. 410 § 1
k.p.c.
W zażaleniu skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia
i przekazanie skargi do dalszego postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wznowienie postępowania ze względu na brak należytej reprezentacji
strony, występuje wtedy, gdy zaistniały uchybienia procesowe uniemożliwiające jej
rzeczywistą obronę. Gdyby nawet założyć, że ustanowiony dla pozwanego
pełnomocnik z urzędu nienależycie wykonywał swe obowiązki, to nie stanowi to
podstawy wznowienia zawartej w art. 401 pkt 2 k.p.c. (por. postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 26 marca 2003 r., II CZ 26/03, OSNC 2004, nr 6, poz. 97,
z dnia 24 kwietnia 2003 r., l CZ 27/03 i z dnia 16 czerwca 2004 r., l CZ 38/04
nie publ.).
3
W sprawie doszło do wyznaczenia drugiego pełnomocnika z urzędu dla
skarżącego, ze względu na brak płaszczyzny porozumienia pierwszego
z pozwanym.
Drugi adwokat brał czynny udział w postępowaniu przed Sądem pierwszej
instancji, był autorem apelacji i jego substytut wywiódł ten środek odwoławczy
przed Sądem drugiej instancji.
Skarga została wniesiona - jak trafnie podniósł Sąd drugiej instancji - po
upływie pięciu lat od uprawomocnienia się wyroku. Pozwany niewątpliwie
przekroczył także trzymiesięczny termin do wniesienia skargi zawarty w art. 407
k.p.c. W odniesieniu do podstawy pozbawienia możności działania lub braku
należytej reprezentacji biegnie on od dnia, w którym strona dowiedziała się
o wyroku. Pozwany o nim wiedział już w dniu 15 września 2002 r., o czym
przesądza jego pismo procesowe z tej daty.
Z tych względów zażalenie uległo oddaleniu (art. 39814
k.p.c. w zw. z art.
39821
k.p.c. i art. 3941
§ 3 k.p.c.).

II CZ 93/08

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia