Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 131/08
POSTANOWIENIE
Dnia 19 lutego 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 lutego 2009 r.,
skargi J.J. o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w S.
z dnia 18 stycznia 2007 r., sygn. akt [...],
wydanego w sprawie z powództwa J.J.
przeciwko Gminie Ś. - Zakładowi Gospodarki
Mieszkaniowej
o ustalenie wstąpienia w stosunek najmu,
odrzuca skargę i nie obciąża powódki kosztami postępowania
wywołanego skargą.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 18 stycznia 2007 r. Sąd Okręgowy w S. zmienił zaskarżony
przez stronę pozwaną wyrok Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 29 września 2006 r. w
ten sposób, że oddalił powództwo powódki J.J. o ustalenie wstąpienia w stosunek
najmu.
Powódka wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego.
Podstawową funkcją skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia jest doprowadzenie do stwierdzenia przez Sąd
Najwyższy wystąpienia jednej z materialnoprawnych przesłanek roszczenia
o naprawienie szkody wyrządzonej jurysdykcyjną działalnością sądów
powszechnych (art. 4171
§ 2 k.c.). Między postępowaniem unormowanym w art.
4241
i nast. k.p.c. a postępowaniem z powództwa przeciwko Skarbowi Państwa
o odszkodowanie zachodzi ścisły związek, gdyż orzeczenie Sądu Najwyższego
uwzględniające skargę stanowi prejudykat w późniejszym procesie
odszkodowawczym.
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia powinna zawierać wskazanie przepisu
prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne. Wymaganie to stanowi
samodzielny element konstrukcyjny skargi, odrębny od przewidzianego w pkt 2 art.
4245
§ 1 k.p.c. wymagania przytoczenia jej podstaw oraz ich uzasadnienia.
Powołanie w skardze - w ramach jej podstaw - przepisów naruszonych przy
wydaniu zaskarżonego orzeczenia nie oznacza zatem spełnienia obowiązku
wskazania przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne
(zob. postanowienie Sadu Najwyższego z dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05,
niepubl.).
Skarga wniesiona przez powódkę nie uwzględnia powyższego
rozróżnienia. Nie zawiera bowiem wskazania przepisu prawa, z którym zaskarżone
orzeczenie jest niezgodne; przytacza jedynie podstawy skargi, a w jej ramach
przepisy, które - w ocenie skarżącej - Sąd Okręgowy naruszył.
3
Skarżący nie uprawdopodabniła też wyrządzenia szkody wywołanej
wydaniem orzeczenia. Ograniczyła się tylko do stwierdzenia, z jakiego zdarzenia
prawnego wyniknąć miała szkoda oraz że polegać ona miała na pozbawieniu
możliwości dalszego korzystania z lokalu. Wymóg z pkt 5 art. 4245
§ 1 k.p.c. jest
spełniony wtedy, gdy skarżący nie tylko złoży oświadczenie, że szkoda wystąpiła,
wskaże jej rodzaj i rozmiar, ale także uwiarygodni to oświadczenie za pomocą
dowodów, w tym także tzw. dowodów niedających pewności, innych środków
nieuznawanych przez kodeks za dowody np. pisemnych oświadczeń
(zob. uzasadnienie post. SN z 11 sierpnia 2005 r., III CNP4/05, OSNC 2006, nr 1,
poz. 16).
Skarżąca nie wykazała również, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia
w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Stwierdziła jedynie,
że od zaskarżonego wyroku nie przysługiwała jej skarga kasacyjna. Należy
podkreślić, że spełnienie wymagania określonego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. polega
na przeprowadzeniu prawniczej analizy wchodzących w grę środków prawnych,
których zastosowanie w konkretnym przypadku jest niedopuszczalne lub które
z innych przyczyn nie mogły odnieść skutku (np. skargi o wznowienie
postępowania). Skarżący musi zatem przeprowadzić stosowny wywód jurydyczny
w celu dowiedzenia niemożności wzruszenia orzeczenia w drodze innych środków
prawnych. Wywód taki byłby zbędny jedynie wówczas, gdyby zostały dołączone do
skargi odpisy prawomocnych orzeczeń wskazujących, że zastosowanie innych
środków procesowych okazało się nieskuteczne (np. odpis postanowienia
o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania).
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
dotknięta brakiem któregokolwiek z konstrukcyjnych elementów wymienionych
w art. 4245
§ 1 k.p.c. podlega odrzuceniu a limine, jako że brak taki jest
nieusuwalny.
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy na podstawie art. 42412
1 k.p.c. orzekł, jak
w sentencji.
O kosztach postępowania wywołanego skargą orzeczono na podstawie art.
108 § 1, 102 w zw. z art. 391 §1, art. 39821
i art. 42412
k.p.c.