Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CNP 11/09
POSTANOWIENIE
Dnia 28 kwietnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie ze skargi H. K. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego,
z dnia 7 lutego 2007 r., wydanego
w sprawie z wniosku H. K.
przy uczestnictwie J. G., L. G. i H. R.
o podział majątku dorobkowego i częściowy dział spadku,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 kwietnia 2009 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Wnioskodawczyni wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego wydanego w sprawie V CZ
304/07 w dniu 7 lutego 2007 r., oddalającego jej zażalenie na postanowienie Sądu
pierwszej instancji z dnia 12 października 2006 r. o odrzuceniu apelacji
wnioskodawczyni od postanowienia z dnia 27 lipca 2006 r.
Wskazała między innymi, że poniosła wymierną szkodę, bowiem po
kilkunastu latach procesowania się, na podstawie wadliwie interpretowanej
procedury została skutecznie pozbawiona swojego prawa do spadku po rodzicach,
a jej szkoda to minimum: a/ wartość mieszkania (odrębny lokal na parterze);
b/ równowartość nakładów S. G. ojca wnioskodawczyni na nieruchomość J. G.
matki wnioskodawczyni wstępnie wyceniona na kwotę 103 500 zł (wartość udziału
wnioskodawczyni); c/ pominięty przez Sąd Rejonowy surogat majątku odrębnego
ojca wnioskodawczyni na majątek odrębny jej matki, nie objęty, mimo wniosku,
wyceną.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. jednym z konstrukcyjnych wymogów
skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest
uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody spowodowanej przez jego wydanie.
Jak wielokrotnie wskazywał Sąd Najwyższy wymaganie to jest spełnione, jeżeli
skarżący przedstawi w wyodrębnionym wywodzie prawnym, że określona szkoda
została wyrządzona przez wydanie zaskarżonego orzeczenia, wskaże jej
wysokość, czas powstania, postać i rodzaj oraz wykaże związek przyczynowy
z wydaniem zaskarżonego orzeczenia, a także przedstawi dowody lub inne środki
uwiarygodniające to oświadczenie (między innymi: postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 11 sierpnia 2005 r. III CNP 4/05, OSNC 2006/1/16, z dnia 23
września 2005 r. III CNP 5/05, nie publ., z dnia 31 stycznia 20006 r. IV CNP 38/05,
OSNC 2006/7-8/141).
Rozpoznawana skarga nie spełnia powyższych wymagań bowiem nie tylko
nie wskazuje czasu powstania ani postaci szkody oraz dowodów na jej powstanie,
lecz nawet nie określa jej wysokości ani związku przyczynowego z wydaniem
3
zaskarżonego postanowienia. Jest to tym bardziej konieczne, że, jak słusznie
wskazał Sąd Najwyższy, źródłem szkody może być wydanie orzeczenia
merytorycznego, a nie postanowienia o odrzuceniu apelacji od tego orzeczenia,
ani o oddaleniu zażalenia na odrzucenie apelacji, zaś niezgodne z prawem
zamknięcie drogi do instancji odwoławczej, dokonane orzeczeniem formalnym,
uprawnia stronę do złożenia skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia sądu pierwszej instancji (między innymi postanowienia
Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2006 r. V CNP 86/06, nie publ., z dnia 5 grudnia
2006 r. II CNP 92/06 nie publ. i z dnia 28 grudnia 2006 r. IV CNP 120/06, nie publ.).
Uznając zatem, że skarga nie spełnia wymagania art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.,
Sąd Najwyższy odrzucił ją na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c.
jz

I CNP 11/09

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia