V CO 39/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-11-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CO 39/09
POSTANOWIENIE
Dnia 23 czerwca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie z powództwa A.G.
przeciwko Z.C., I.C. i B.W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 23 czerwca 2009 r.,
wniosku powoda o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata
z urzędu dla sporządzenia skargi o wznowienie postępowania
w sprawie [...] Sądu Najwyższego
oddala wniosek.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 27 czerwca 2008 r. Sąd Najwyższy odrzucił skargę
kasacyjną powoda A.G. od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 14 września 2007 r.
Przyczyną o odrzucenia tego środka odwoławczego było nie uzasadnienie wniosku
o przyjęcie skargi do rozpoznania (art. 3986
§ 2 k.p.c. w związku z art. 3984
§ 1 pkt
3 k.p.c.).
Powód wystąpił z wnioskiem o zwolnienie go od kosztów sądowych
i ustanowienie adwokata z urzędu, celem złożenia skargi o wznowienie
postępowania kasacyjnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sygnalizowaną podstawą skargi o wznowienie ma być art. 4011
k.p.c.,
wynikającą z wydania przez Trybunał Konstytucyjny wyroku z dnia 1 lipca 2008 r.,
SK 40/07 (Dz.U. Nr 120, poz. 779), stwierdzającego, że art. 398 § 2 i 3 k.p.c.
w zakresie, w jakim przewiduje odrzucenie – bez wezwania do usunięcia braków –
skargi kasacyjnej niespełniającej wymagań określonych w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.,
jest niezgodny z art. 45 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 i art. 2 Konstytucji.
Należy jednak zauważyć, że skutki derogacyjne tego wyroku Trybunału nastąpiły
w dacie jego publikacji, t.j. z dniem 8 lipca 2008 r., podczas gdy kwestionowane
postanowienie Sądu Najwyższego zostało wydane wcześniej (27 czerwca 2008 r.),
a więc w czasie gdy obowiązywał art. 3986
§ 2 i 3 k.p.c. Postanowienie te było i jest
zgodne z prawem, zatem powodowi nie przysługuje skarga o wznowienie
postępowania na podstawie art. 401 k.p.c. Złożenie takiej skargi jest
niedopuszczalne, powodujące je odrzucenie (art. 410 § 1 k.p.c.).
Wniosek powoda zmierzający do wniesienia niedopuszczalnej skargi
o wznowienie postępowania jest oczywiście bezzasadny, w związku z czym
podlega oddaleniu (art. 109 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach
cywilnych oraz art. 117 § 4 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 23 czerwca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie z powództwa A.G.
przeciwko Z.C., I.C. i B.W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 23 czerwca 2009 r.,
wniosku powoda o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata
z urzędu dla sporządzenia skargi o wznowienie postępowania
w sprawie [...] Sądu Najwyższego
oddala wniosek.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 27 czerwca 2008 r. Sąd Najwyższy odrzucił skargę
kasacyjną powoda A.G. od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 14 września 2007 r.
Przyczyną o odrzucenia tego środka odwoławczego było nie uzasadnienie wniosku
o przyjęcie skargi do rozpoznania (art. 3986
§ 2 k.p.c. w związku z art. 3984
§ 1 pkt
3 k.p.c.).
Powód wystąpił z wnioskiem o zwolnienie go od kosztów sądowych
i ustanowienie adwokata z urzędu, celem złożenia skargi o wznowienie
postępowania kasacyjnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sygnalizowaną podstawą skargi o wznowienie ma być art. 4011
k.p.c.,
wynikającą z wydania przez Trybunał Konstytucyjny wyroku z dnia 1 lipca 2008 r.,
SK 40/07 (Dz.U. Nr 120, poz. 779), stwierdzającego, że art. 398 § 2 i 3 k.p.c.
w zakresie, w jakim przewiduje odrzucenie – bez wezwania do usunięcia braków –
skargi kasacyjnej niespełniającej wymagań określonych w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.,
jest niezgodny z art. 45 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 i art. 2 Konstytucji.
Należy jednak zauważyć, że skutki derogacyjne tego wyroku Trybunału nastąpiły
w dacie jego publikacji, t.j. z dniem 8 lipca 2008 r., podczas gdy kwestionowane
postanowienie Sądu Najwyższego zostało wydane wcześniej (27 czerwca 2008 r.),
a więc w czasie gdy obowiązywał art. 3986
§ 2 i 3 k.p.c. Postanowienie te było i jest
zgodne z prawem, zatem powodowi nie przysługuje skarga o wznowienie
postępowania na podstawie art. 401 k.p.c. Złożenie takiej skargi jest
niedopuszczalne, powodujące je odrzucenie (art. 410 § 1 k.p.c.).
Wniosek powoda zmierzający do wniesienia niedopuszczalnej skargi
o wznowienie postępowania jest oczywiście bezzasadny, w związku z czym
podlega oddaleniu (art. 109 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach
cywilnych oraz art. 117 § 4 k.p.c.).