IV CZ 54/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-12-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 54/09
POSTANOWIENIE
Dnia 12 sierpnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Gerard Bieniek (przewodniczący)
SSN Antoni Górski (sprawozdawca)
SSN Marek Sychowicz
w sprawie z powództwa wzajemnego A.W.
przeciwko Bank […]Spółce Akcyjnej
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 12 sierpnia 2009 r.,
zażalenia A.W.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego […]
z dnia 14 stycznia 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w G. postanowieniem z dnia 9 czerwca 2008 r. odmówił
podjęcia - na wniosek powoda wzajemnego A.W. - zawieszonego postępowania,
motywując to tym, że prawomocnym postanowieniem z dnia 26 czerwca 2006 r.
postępowanie w sprawie zostało umorzone, a skoro powództwo wzajemne nie
zostało wyłączone do oddzielnego rozpoznawania, to umorzenie dotyczyło także
tego roszczenia.
Zażalenie powoda wzajemnego na to rozstrzygnięcie zostało oddalone
postanowieniem Sądu Apelacyjnego z dnia 27 października 2008 r., który podzielił
stanowisko Sądu I -ej Instancji.
Postanowienie Sądu Apelacyjnego zakwestionował powód wzajemny skargą
kasacyjną uznając, że jest ono w istocie postanowieniem o umorzeniu
postępowania z powództwa wzajemnego.
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 14 stycznia 2009 r. odrzucił skargę
kasacyjną, jako niedopuszczalną.
Postanowienie Sądu Apelacyjnego zaskarżył zażaleniem powód wzajemny,
wnosząc „o jego zmianę w kierunku przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania".
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Środek zaskarżenia wnoszony przez stronę powinien być dostosowany do
treści i formy skarżonego orzeczenia. Z treści postanowienia Sądu Apelacyjnego z
dnia 27 października 2008 r. wynika w sposób jednoznaczny, że jest ono
orzeczeniem oddalającym zażalenie powoda wzajemnego na odmowę podjęcia
postępowania. W żadnym więc razie nie można nadać mu zupełnie innej treści ani
odmiennego merytorycznego sensu - jak tego chce żalący się – i potraktować je
jako postanowienie o umorzeniu postępowania. Byłaby to bowiem zupełnie
dowolna jego zmiana, dokonana w drodze interpretacji, co jest niedopuszczalne. W
tej sytuacji odrzucenie przez Sąd Apelacyjny skargi kasacyjnej powoda
wzajemnego od postanowienia oddalającego zażalenie na odmowę podjęcia
postępowania, jako niedopuszczalnej, było prawidłowe, co skutkowało oddalenie
zażalenia na odrzucenie tej skargi (art. 3941
w zw. z art. 39814
k.p.c.).
3
Korzystając z przysługujących Sądowi Najwyższemu uprawnień nadzoru
sądowego nad orzecznictwem sądów powszechnych, na marginesie trzeba
z urzędu zwrócić uwagę, że podyktowana, głównie, względami ekonomi
procesowej dopuszczalność rozpoznawania w jednym procesie dwóch roszczeń:
z pozwu głównego i z pozwu wzajemnego, nie pozbawia tych roszczeń
merytorycznej odrębności. Jeżeli zatem w rubrum postanowienia Sądu z dnia
26 czerwca 2006 r. widnieje tylko oznaczenie sprawy z pozwu głównego,
to umorzenie postępowania dotyczyło tylko tego roszczenia, nie obejmowało zaś –
jak to błędnie przyjęły Sądy obu Instancji - postępowania z pozwu wzajemnego.
W konsekwencji w zaskarżonym postanowieniu nieprawidłowo oznaczono zakres
sprawy, wpisując także roszczenie z pozwu głównego, które jest rzeczywiście już
dawno prawomocnie umorzone, podczas gdy przedmiot rozstrzygania dotyczył
tylko pozwu wzajemnego. W tej sytuacji powód wzajemny może w dalszym ciągu
wnosić o podjęcie postępowania w części odnoszącej się do jego roszczenia.
POSTANOWIENIE
Dnia 12 sierpnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Gerard Bieniek (przewodniczący)
SSN Antoni Górski (sprawozdawca)
SSN Marek Sychowicz
w sprawie z powództwa wzajemnego A.W.
przeciwko Bank […]Spółce Akcyjnej
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 12 sierpnia 2009 r.,
zażalenia A.W.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego […]
z dnia 14 stycznia 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w G. postanowieniem z dnia 9 czerwca 2008 r. odmówił
podjęcia - na wniosek powoda wzajemnego A.W. - zawieszonego postępowania,
motywując to tym, że prawomocnym postanowieniem z dnia 26 czerwca 2006 r.
postępowanie w sprawie zostało umorzone, a skoro powództwo wzajemne nie
zostało wyłączone do oddzielnego rozpoznawania, to umorzenie dotyczyło także
tego roszczenia.
Zażalenie powoda wzajemnego na to rozstrzygnięcie zostało oddalone
postanowieniem Sądu Apelacyjnego z dnia 27 października 2008 r., który podzielił
stanowisko Sądu I -ej Instancji.
Postanowienie Sądu Apelacyjnego zakwestionował powód wzajemny skargą
kasacyjną uznając, że jest ono w istocie postanowieniem o umorzeniu
postępowania z powództwa wzajemnego.
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 14 stycznia 2009 r. odrzucił skargę
kasacyjną, jako niedopuszczalną.
Postanowienie Sądu Apelacyjnego zaskarżył zażaleniem powód wzajemny,
wnosząc „o jego zmianę w kierunku przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania".
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Środek zaskarżenia wnoszony przez stronę powinien być dostosowany do
treści i formy skarżonego orzeczenia. Z treści postanowienia Sądu Apelacyjnego z
dnia 27 października 2008 r. wynika w sposób jednoznaczny, że jest ono
orzeczeniem oddalającym zażalenie powoda wzajemnego na odmowę podjęcia
postępowania. W żadnym więc razie nie można nadać mu zupełnie innej treści ani
odmiennego merytorycznego sensu - jak tego chce żalący się – i potraktować je
jako postanowienie o umorzeniu postępowania. Byłaby to bowiem zupełnie
dowolna jego zmiana, dokonana w drodze interpretacji, co jest niedopuszczalne. W
tej sytuacji odrzucenie przez Sąd Apelacyjny skargi kasacyjnej powoda
wzajemnego od postanowienia oddalającego zażalenie na odmowę podjęcia
postępowania, jako niedopuszczalnej, było prawidłowe, co skutkowało oddalenie
zażalenia na odrzucenie tej skargi (art. 3941
w zw. z art. 39814
k.p.c.).
3
Korzystając z przysługujących Sądowi Najwyższemu uprawnień nadzoru
sądowego nad orzecznictwem sądów powszechnych, na marginesie trzeba
z urzędu zwrócić uwagę, że podyktowana, głównie, względami ekonomi
procesowej dopuszczalność rozpoznawania w jednym procesie dwóch roszczeń:
z pozwu głównego i z pozwu wzajemnego, nie pozbawia tych roszczeń
merytorycznej odrębności. Jeżeli zatem w rubrum postanowienia Sądu z dnia
26 czerwca 2006 r. widnieje tylko oznaczenie sprawy z pozwu głównego,
to umorzenie postępowania dotyczyło tylko tego roszczenia, nie obejmowało zaś –
jak to błędnie przyjęły Sądy obu Instancji - postępowania z pozwu wzajemnego.
W konsekwencji w zaskarżonym postanowieniu nieprawidłowo oznaczono zakres
sprawy, wpisując także roszczenie z pozwu głównego, które jest rzeczywiście już
dawno prawomocnie umorzone, podczas gdy przedmiot rozstrzygania dotyczył
tylko pozwu wzajemnego. W tej sytuacji powód wzajemny może w dalszym ciągu
wnosić o podjęcie postępowania w części odnoszącej się do jego roszczenia.