III CZ 38/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:24-12-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III CZP 88/74
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 38/09
POSTANOWIENIE
Dnia 7 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
SSN Marek Sychowicz
w sprawie ze skargi J.P.
o wznowienie postępowania prawomocnie zakończonego postanowieniem
Sądu Okręgowego w K. z dnia 25 września 2003 r., sygn. [...]
z wniosku J.D.
przy uczestnictwie [...]
o uwłaszczenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 7 października 2009 r.,
zażalenia J. P. na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 14 maja 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 14 maja 2009 r. Sąd Okręgowy w K. odrzucił skargę
J.P. o wznowienie postępowania prawomocnie zakończonego postępowania, w
sprawie wniosku J.D., o uwłaszczenie.
W zażaleniu skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Sąd Okręgowy trafnie przyjął, że naruszenie praw w rozumieniu art. 524 § 2
k.p.c. należy interpretować jako naruszenie przepisów prawa materialnego, a nie
uprawnień o charakterze proceduralnym. Taki pogląd dominuje w orzecznictwie,
gdzie wskazuje się na potrzebę ochrony stabilności prawomocnych orzeczeń oraz
podkreśla się, że odmienna wykładnia prowadziłaby do zbędności wymogu
„naruszenia praw", skoro samo pozbawienie zainteresowanego możności działania
na skutek nieuczestniczenia w postępowaniu ewidentnie narusza przepisy prawa
formalnego (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 1974 r., III CZP
88/74, opubl. OSNC z 1976 r., Nr 1, poz. 4, oraz postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 8 stycznia 2002 r., l CKN 450/0, niepubl.).
Naruszenie prawa materialnego stanowi przesłankę wznowienia
postępowania, podlega zatem sądowej weryfikacji na podstawie art. 410 k.p.c.,
Tym samym, wnoszący skargę o wznowienie postępowania zobowiązany jest
wprost wskazać i uzasadnić naruszenie przepisów prawa materialnego.
Pominięcie tego zagadnienia w skardze, albo nie wykazanie, że naruszenie prawa
materialnego zachodzi, skutkować będzie odrzuceniem skargi na podstawie art.
410 k.p.c. Taka sytuacja występuje w rozważanej sprawie, skoro żalący
skoncentrował się w skardze jedynie na okolicznościach uzasadniających brak
możności działania w zakończonym postępowaniu, natomiast pominął naruszenie
prawa materialnego.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w zw. z art.
3941
§ 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 7 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
SSN Marek Sychowicz
w sprawie ze skargi J.P.
o wznowienie postępowania prawomocnie zakończonego postanowieniem
Sądu Okręgowego w K. z dnia 25 września 2003 r., sygn. [...]
z wniosku J.D.
przy uczestnictwie [...]
o uwłaszczenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 7 października 2009 r.,
zażalenia J. P. na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 14 maja 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 14 maja 2009 r. Sąd Okręgowy w K. odrzucił skargę
J.P. o wznowienie postępowania prawomocnie zakończonego postępowania, w
sprawie wniosku J.D., o uwłaszczenie.
W zażaleniu skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Sąd Okręgowy trafnie przyjął, że naruszenie praw w rozumieniu art. 524 § 2
k.p.c. należy interpretować jako naruszenie przepisów prawa materialnego, a nie
uprawnień o charakterze proceduralnym. Taki pogląd dominuje w orzecznictwie,
gdzie wskazuje się na potrzebę ochrony stabilności prawomocnych orzeczeń oraz
podkreśla się, że odmienna wykładnia prowadziłaby do zbędności wymogu
„naruszenia praw", skoro samo pozbawienie zainteresowanego możności działania
na skutek nieuczestniczenia w postępowaniu ewidentnie narusza przepisy prawa
formalnego (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 1974 r., III CZP
88/74, opubl. OSNC z 1976 r., Nr 1, poz. 4, oraz postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 8 stycznia 2002 r., l CKN 450/0, niepubl.).
Naruszenie prawa materialnego stanowi przesłankę wznowienia
postępowania, podlega zatem sądowej weryfikacji na podstawie art. 410 k.p.c.,
Tym samym, wnoszący skargę o wznowienie postępowania zobowiązany jest
wprost wskazać i uzasadnić naruszenie przepisów prawa materialnego.
Pominięcie tego zagadnienia w skardze, albo nie wykazanie, że naruszenie prawa
materialnego zachodzi, skutkować będzie odrzuceniem skargi na podstawie art.
410 k.p.c. Taka sytuacja występuje w rozważanej sprawie, skoro żalący
skoncentrował się w skardze jedynie na okolicznościach uzasadniających brak
możności działania w zakończonym postępowaniu, natomiast pominął naruszenie
prawa materialnego.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w zw. z art.
3941
§ 3 k.p.c.).