I CZ 63/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:27-01-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II CKN 672/97
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 63/09
POSTANOWIENIE
Dnia 5 listopada 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie ze skargi J.S. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Rejonowego w T.
z dnia 29 marca 2007 r., sygn. akt [...], wydanego w sprawie
z wniosku J.S.
przy uczestnictwie K.C. i I.W.
o stwierdzenie nabycia spadku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 5 listopada 2009 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Rejonowego w T.
z dnia 9 marca 2009 r., sygn. akt [...],
odrzuca zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 9 marca 2009 r. Sąd Rejonowy w T. odrzucił skargę
J.S. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia tego
Sądu z dnia 29 marca 2007 r., w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku po S.S. i
W.S. Skarga ta została wniesiona przez J.S. osobiście, to jest bez zachowania
wymogu zastępstwa przez adwokata lub radcę prawnego. Nadto nie została
opłacona. Z tych względów została odrzucona.
Zażalenie od wyżej wskazanego postanowienia Sądu Rejonowego w T.,
skarżący wniósł również samodzielnie w dniu 20 marca 2009 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Dotyczy to
także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed Sądem
Najwyższym, podejmowanych przed sądem niższej instancji. J.S. nie będąc
podmiotem, o którym mowa w art. 871
§ 2 k.p.c., wniósł do Sądu Najwyższego
sporządzone osobiście zażalenie w przepisanym terminie. Po upływie tego terminu,
w dniu 13 maja 2009 r., do Sądu Rejonowego w T. wpłynęło pismo jego
pełnomocnika z urzędu, w którym stwierdził, że dokonuje usunięcia braków
formalnych zażalenia z dnia 20 marca 2009 r., a nadto uiszcza od niego opłatę
sądową. W dniu 25 czerwca 2009 r. do Sądu Rejonowego wpłynęło kolejne pismo
pełnomocnika skarżącego w którym stwierdził, że popiera zażalenie swojego
mocodawcy z dnia 20 marca 2009 r.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego wyjaśniono, że nie zostaje spełniony
wymóg wniesienia zażalenia przez zawodowego pełnomocnika, jeżeli pełnomocnik
składa pismo procesowe, w którym jedynie wyraża ogólnikową aprobatę dla treści
zażalenia wniesionego wcześniej przez samą stronę (por. postanowienie SN z dnia
17 listopada 2005 r., l CZ 120/05 - niepubl.). W konsekwencji późniejsze poparcie
zażalenia J.S. przez profesjonalnego pełnomocnika, będącego adwokatem, w
piśmie z dnia 25 czerwca 2009 r., należy uznać za niewystarczające (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 lutego 1998 r., II CKN 672/97 –
3
niepubl.). Nadto pismo to zostało złożone po upływie terminu przewidzianego
do wniesienia zażalenia. Z tych względów zażalenie J.S. z dnia 20 marca 2009 r.
podlegało odrzuceniu na podstawie art. 370 i 373 w związku z art. 3941
§ 3 oraz art.
39821
k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 5 listopada 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie ze skargi J.S. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Rejonowego w T.
z dnia 29 marca 2007 r., sygn. akt [...], wydanego w sprawie
z wniosku J.S.
przy uczestnictwie K.C. i I.W.
o stwierdzenie nabycia spadku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 5 listopada 2009 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Rejonowego w T.
z dnia 9 marca 2009 r., sygn. akt [...],
odrzuca zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 9 marca 2009 r. Sąd Rejonowy w T. odrzucił skargę
J.S. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia tego
Sądu z dnia 29 marca 2007 r., w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku po S.S. i
W.S. Skarga ta została wniesiona przez J.S. osobiście, to jest bez zachowania
wymogu zastępstwa przez adwokata lub radcę prawnego. Nadto nie została
opłacona. Z tych względów została odrzucona.
Zażalenie od wyżej wskazanego postanowienia Sądu Rejonowego w T.,
skarżący wniósł również samodzielnie w dniu 20 marca 2009 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Dotyczy to
także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed Sądem
Najwyższym, podejmowanych przed sądem niższej instancji. J.S. nie będąc
podmiotem, o którym mowa w art. 871
§ 2 k.p.c., wniósł do Sądu Najwyższego
sporządzone osobiście zażalenie w przepisanym terminie. Po upływie tego terminu,
w dniu 13 maja 2009 r., do Sądu Rejonowego w T. wpłynęło pismo jego
pełnomocnika z urzędu, w którym stwierdził, że dokonuje usunięcia braków
formalnych zażalenia z dnia 20 marca 2009 r., a nadto uiszcza od niego opłatę
sądową. W dniu 25 czerwca 2009 r. do Sądu Rejonowego wpłynęło kolejne pismo
pełnomocnika skarżącego w którym stwierdził, że popiera zażalenie swojego
mocodawcy z dnia 20 marca 2009 r.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego wyjaśniono, że nie zostaje spełniony
wymóg wniesienia zażalenia przez zawodowego pełnomocnika, jeżeli pełnomocnik
składa pismo procesowe, w którym jedynie wyraża ogólnikową aprobatę dla treści
zażalenia wniesionego wcześniej przez samą stronę (por. postanowienie SN z dnia
17 listopada 2005 r., l CZ 120/05 - niepubl.). W konsekwencji późniejsze poparcie
zażalenia J.S. przez profesjonalnego pełnomocnika, będącego adwokatem, w
piśmie z dnia 25 czerwca 2009 r., należy uznać za niewystarczające (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 lutego 1998 r., II CKN 672/97 –
3
niepubl.). Nadto pismo to zostało złożone po upływie terminu przewidzianego
do wniesienia zażalenia. Z tych względów zażalenie J.S. z dnia 20 marca 2009 r.
podlegało odrzuceniu na podstawie art. 370 i 373 w związku z art. 3941
§ 3 oraz art.
39821
k.p.c.