Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CNP 10/10
POSTANOWIENIE
Dnia 18 maja 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa małoletnich A. T., D. T., M. T. i S. T. reprezentowanych przez
przedstawiciela ustawowego matkę D. T.
przeciwko A. T.
o alimenty,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 maja 2010 r.,
na skutek skargi powodów
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 17 września 2009 r., sygn. akt XI 1 Ca (…),
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
D. T., działająca jako przedstawiciel ustawowy małoletnich powodów A. T., D. T.,
M. T. oraz S. T., w sprawie przeciwko A. T. o zasądzenie na rzecz każdego z nich kwot
po 200 złotych miesięcznie tytułem alimentów, wniosła skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 17 września 2009 r., IX
1Ca (…), oddalającego powództwo. Wyrokiem tym Sąd Okręgowy w K. zmienił wyrok
Sądu Rejonowego w W. z dnia 5 czerwca 2009 r., III RC (…), uwzględniający
powództwo w części obejmującej kwoty po 40 zł miesięcznie. Jako podstawy skargi
wskazane zostały naruszenia art. 133 § 2 i 135 § 1 k.r.o., art. 378 § 1, art. 316 § 1 w
związku z art. 328 § 2 i art. 382 k.p.c. oraz art. 5 k.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej
2
instancji, jeżeli zmiana lub uchylenie tego orzeczenia w drodze przysługujących stronie
środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
W postanowieniu z dnia 4 grudnia 2009 r., I CNP 91/09 (Biuletyn Sądu
Najwyższego 2001, nr 2, s. 13) Sąd Najwyższy wyjaśnił, że środkiem prawnym
wyłączającym dopuszczalność skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, w razie zmiany stosunków, jest pozew o obniżenie,
podwyższenie lub wygaśnięcie alimentów (art. 138 k.r.o.).
Ponadto wywody zawarte w uzasadnieniu skargi koncentrują się na
kwestionowaniu dokonanej przez Sąd Okręgowy w K. oceny zgromadzonego w sprawie
materiału dowodowego co do tego, czy małoletni powodowie znajdowali się w stanie
niedostatku oraz na kwestionowaniu ustalenia tego Sądu, że stan niedostatku u nich nie
występował. Tymczasem według art. 4244
zdanie drugie k.p.c., podstawą skargi nie
mogą być zarzuty dotyczące ustalenia faktów lub oceny dowodów.
Z tych względów Sąd Najwyższy postanowił, jak w sentencji.