Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 3/10
POSTANOWIENIE
Dnia 26 maja 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa Handlowo-Budowlanego „B.(...)” Spółki z o.o.
w C.
przeciwko M. O.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 maja 2010 r.,
skargi pozwanego o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w C.
z dnia 28 lipca 2009 r., sygn. akt V Ga (…),
odrzuca skargę i oddala wniosek powoda o zasądzenie kosztów postępowania
wszczętego wniesieniem skargi.
Uzasadnienie
Wniesiona przez M. O. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku
Sądu Okręgowego w C. z dnia 28 lipca 2009 r. pozbawiona jest jednego spośród
niezbędnych elementów tej skargi wymienionych w art. 4245
§ 1 k.p.c.
Nie została mianowicie spełniona przesłanka wynikająca z art. 4245
§ 1 pkt 5
k.p.c., ponieważ skarżący ograniczył się tylko do stwierdzenia, że ze względu na
wartość przedmiotu zaskarżenia wyrok nie podlega zaskarżeniu skargą kasacyjną, która
w tej sprawie jest niedopuszczalna. Takie sformułowanie nie jest równoznaczne ze
spełnieniem wymogu przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. (por. postanowienie SN
z dnia 17 sierpnia 2005 r., I CNP 5/05, OSNC 2006 r., nr 1, poz. 17). Jego spełnienie
2
polega na zawarciu w skardze wyodrębnionej jurydycznie argumentacji dowodzącej w
sposób wyczerpujący i niebudzący wątpliwości, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia
w drodze innych środków prawnych, np. skargi o wznowienie postępowania, także nie
było i nie jest możliwe (por. postanowienie SN z dnia 19 stycznia 2006 r., II CNP 2/06,
OSNC 2006 r., nr 6, poz. 112; postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP
23/05, OSNC 2006 r., nr 7-8, poz. 140).
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c.
Oddalenie wniosku przeciwnika skargi o zasądzenie kosztów postępowania
uzasadnione jest tym, że w wypadku odrzucenia skargi nie należy się zwrot kosztów
postępowania stronie, która w odpowiedzi na skargę wniosła o jej oddalenie, natomiast
nie podniosła zarzutu, że skarga powinna być odrzucona (por. postanowienie SN z dnia
11 stycznia 2002 r., III CKN 563/01, niepubl. oraz orzeczenie SN z dnia 15 listopada
1934 r., C II 1677/34, Zb. Urz. 1935 r., poz. 204).