Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II PZ 23/10
POSTANOWIENIE
Dnia 13 września 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Małgorzata Gersdorf
SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec
w sprawie z powództwa B. S. i in. ,
przeciwko Powiatowi K.
o wynagrodzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 13 września 2010 r.,
zażalenia strony pozwanej na wyrok Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych
z dnia 15 stycznia 2010 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje sprawę do
ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania
zażaleniowego Sądowi Okręgowemu Sądowi Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie z powództw:
B. S. /.../ , przeciwko Powiatowi K. o wynagrodzenie, wyrokiem z 15 stycznia 2010
r. oddalił apelację powódek i odstąpił od obciążania powódek kosztami zastępstwa
procesowego za drugą instancję. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że o kosztach
orzekł jak w punkcie 2 wyroku, kierując się zasadą odpowiedzialności za wynik
sporu, na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., art. 99 k.p.c. oraz art. 108 k.p.c. w związku z
2
art. 391 § 1 k.p.c. oraz na podstawie § 12 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców
prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej
udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1349.
Pozwany wniósł do Sądu Najwyższego zażalenie na postanowienie Sądu
Okręgowego w zakresie odstąpienia od obciążania powódek kosztami zastępstwa
procesowego za drugą instancję.
Zdaniem skarżącego postanowienie Sądu Okręgowego jest niesłuszne.
Niezaprzeczalnie – strona powodowa przegrała proces w całości. Sąd Okręgowy
zaś w całości odstąpił od obciążania powódek kosztami zastępstwa procesowego.
Skarżący podniósł, że w niniejszej sprawie nie zaistniały żadne, przewidziane
prawem przesłanki, uzasadniające obniżenie należnej kwoty. Na żadna z takich
przesłanek Sąd w uzasadnieniu wyroku nie wskazał.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3941
§ 1 pkt 2 k.p.c. - dodanym przez ustawę z dnia 19 marca
2009 r. zmieniającą Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 69, poz. 592), który
wszedł w życie 22 maja 2009 r. - zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje
także na postanowienie sądu drugiej instancji co do kosztów procesu, które nie były
przedmiotem rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji. Przepis ten rozszerza krąg
wyjątków od zasady (wynikającej z art. 3941
§ 2 k.p.c.), że zażalenie do Sądu
Najwyższego przysługuje jedynie na postanowienia sądu drugiej instancji kończące
postępowanie w sprawie i nie przysługuje na postanowienia innego rodzaju (z
wyłączeniem kategorii wymienionych w art. 3941
§ 1 k.p.c.).
Podniesione w zażaleniu zarzuty są trafne. W uzasadnieniu wyroku z 15
stycznia 2010 r. Sąd Okręgowy nie umotywował rozstrzygnięcia co do kosztów
procesu. W konsekwencji nie wiadomo, z jakich przyczyn Sąd nie uwzględnił
poniesionych przez żalącą się kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu
przed Sądem drugiej instancji. Art. 102 k.p.c. jest przepisem szczególnym w
stosunku do ogólnych reguł obciążania stron kosztami procesu (art. 98 k.p.c.) i w
związku z tym w uzasadnieniu rozstrzygnięcia o nieobciążeniu strony kosztami
3
procesu, powinny być wskazane okoliczności stanowiące „wypadek szczególnie
uzasadniony” w rozumieniu art. 102 k.p.c. Powoduje to konieczność uchylenia
zaskarżonego postanowienia i przekazania wniosku pozwanej o przyznanie
kosztów procesu do ponownego rozpoznania. (zob. również postanowienia Sądu
Najwyższego z 12 stycznia 2010 r. III CZ 66/09 i z 10 grudnia 2009 r. III CZ 47/09,
niepubl.)
Z przedstawionych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c.
w zw. z art. 39815
§ 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

II PZ 23/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia