II CZ 105/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-10-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 105/10
POSTANOWIENIE
Dnia 28 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
w sprawie z wniosku Z. D.
przy uczestnictwie Ka. D.
o podział majątku wspólnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 października 2010
r.,
zażalenia uczestniczki postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w P. z dnia 29 kwietnia 2010 r., sygn. akt II Ca
(…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2010 r. Sąd Okręgowy oddalił wniosek
uczestniczki postępowania - K. D. o przyznanie od wnioskodawcy kosztów zastępstwa
prawnego w postępowaniu kasacyjnym. Sąd ten stwierdził, że pełnomocnik uczestniczki,
reprezentujący ją przed sądami meriti, nie wykazał skutecznego umocowania tej
uczestniczki do reprezentowania jej przed Sądem Najwyższym po wniesieniu złożenia
odpowiedzi na skargę kasacyjną wnioskodawcy.
2
W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik uczestniczki wnosił o jego zmianę i
przyznanie od wnioskodawcy na rzecz uczestniczki postępowania kosztów zastępstwa
prawnego w postępowaniu kasacyjnym oraz kosztów zainicjowanego postępowania
zażaleniowego. Wyjaśnił, że zaskarżone postanowienie jest sprzeczne z istotnymi
ustaleniami Sądu z treścią zebranego materiału w sprawie i narusza przepis art. 91
k.p.c. o zakresie pełnomocnictwa procesowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wnoszący zażalenie pełnomocnik uczestniczki postępowania utrzymuje,
że uzyskał umocowanie do występowania przed Sądem Najwyższym w postępowania
kasacyjnym i jego działanie [m.in. złożenie odpowiedzi na skargę kasacyjną i wniosku o
przyznanie od wnioskodawcy na rzecz uczestniczki kosztów zastępstwa procesowego;
art. 203 § 3 k.p.c, k. (…) akt] wywołało odpowiednie skutki procesowe dla uczestniczki
postępowania.
Stanowisko takie nie jest uzasadnione. Zarządzeniem z dnia 26 lutego 2010 r.
pełnomocnik uczestniczki postępowania został zobowiązany do „uzupełnienia
pełnomocnictwa przez wskazanie, czy jest to pełnomocnictwo do reprezentowania
uczestniczki w postępowaniu przed Sądem Najwyższym” [k. (…)]. Z treści złożonego
pełnomocnictwa z dnia 10 lutego 2010 r. istotnie bowiem nie wynikało to, że obejmowało
ono także postępowanie kasacyjne przed Sądem Najwyższym. Sąd drugiej instancji
trafnie uznał, że ze złożonego w dniu 8 marca 2010 r. dokumentu, zawierającego
oświadczenie pełnomocnika uczestniczki postępowania, również nie wynika
upoważnienie do reprezentowania uczestniczki w postępowaniu kasacyjnym przed
Sądem Najwyższym. Była to decydująca i zarazem wystarczająca przyczyna oddalenia
wniosku uczestniczki o przyznanie jej kosztów zastępstwa procesowego na podstawie
art. 203 § 3 k.p.c. (umocowanie w istocie nie zostało skutecznie udzielone w
omawianym zakresie). Odpowiednie pełnomocnictwo zostało złożone dopiero w toku
postępowania zażaleniowego przed Sądem Najwyższym, co pozwoliło występować
pełnomocnikowi uczestniczki w toku tego postępowania.
Z przedstawionych względów Sąd Najwyższy oddalił zażalenie uczestniczki
postępowania jako nieuzasadnione (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 28 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
w sprawie z wniosku Z. D.
przy uczestnictwie Ka. D.
o podział majątku wspólnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 października 2010
r.,
zażalenia uczestniczki postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w P. z dnia 29 kwietnia 2010 r., sygn. akt II Ca
(…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2010 r. Sąd Okręgowy oddalił wniosek
uczestniczki postępowania - K. D. o przyznanie od wnioskodawcy kosztów zastępstwa
prawnego w postępowaniu kasacyjnym. Sąd ten stwierdził, że pełnomocnik uczestniczki,
reprezentujący ją przed sądami meriti, nie wykazał skutecznego umocowania tej
uczestniczki do reprezentowania jej przed Sądem Najwyższym po wniesieniu złożenia
odpowiedzi na skargę kasacyjną wnioskodawcy.
2
W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik uczestniczki wnosił o jego zmianę i
przyznanie od wnioskodawcy na rzecz uczestniczki postępowania kosztów zastępstwa
prawnego w postępowaniu kasacyjnym oraz kosztów zainicjowanego postępowania
zażaleniowego. Wyjaśnił, że zaskarżone postanowienie jest sprzeczne z istotnymi
ustaleniami Sądu z treścią zebranego materiału w sprawie i narusza przepis art. 91
k.p.c. o zakresie pełnomocnictwa procesowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wnoszący zażalenie pełnomocnik uczestniczki postępowania utrzymuje,
że uzyskał umocowanie do występowania przed Sądem Najwyższym w postępowania
kasacyjnym i jego działanie [m.in. złożenie odpowiedzi na skargę kasacyjną i wniosku o
przyznanie od wnioskodawcy na rzecz uczestniczki kosztów zastępstwa procesowego;
art. 203 § 3 k.p.c, k. (…) akt] wywołało odpowiednie skutki procesowe dla uczestniczki
postępowania.
Stanowisko takie nie jest uzasadnione. Zarządzeniem z dnia 26 lutego 2010 r.
pełnomocnik uczestniczki postępowania został zobowiązany do „uzupełnienia
pełnomocnictwa przez wskazanie, czy jest to pełnomocnictwo do reprezentowania
uczestniczki w postępowaniu przed Sądem Najwyższym” [k. (…)]. Z treści złożonego
pełnomocnictwa z dnia 10 lutego 2010 r. istotnie bowiem nie wynikało to, że obejmowało
ono także postępowanie kasacyjne przed Sądem Najwyższym. Sąd drugiej instancji
trafnie uznał, że ze złożonego w dniu 8 marca 2010 r. dokumentu, zawierającego
oświadczenie pełnomocnika uczestniczki postępowania, również nie wynika
upoważnienie do reprezentowania uczestniczki w postępowaniu kasacyjnym przed
Sądem Najwyższym. Była to decydująca i zarazem wystarczająca przyczyna oddalenia
wniosku uczestniczki o przyznanie jej kosztów zastępstwa procesowego na podstawie
art. 203 § 3 k.p.c. (umocowanie w istocie nie zostało skutecznie udzielone w
omawianym zakresie). Odpowiednie pełnomocnictwo zostało złożone dopiero w toku
postępowania zażaleniowego przed Sądem Najwyższym, co pozwoliło występować
pełnomocnikowi uczestniczki w toku tego postępowania.
Z przedstawionych względów Sąd Najwyższy oddalił zażalenie uczestniczki
postępowania jako nieuzasadnione (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).