Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CNP 23/10
POSTANOWIENIE
Dnia 24 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski
w sprawie ze skargi J. J. o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 25 maja 2009 r., sygn. akt V Cz (…), wydanego w sprawie z powództwa J. J.
przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi Sprawiedliwości
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 listopada 2010 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 25 maja 2009 r. Sąd Okręgowy w W. oddalił zażalenie
powoda od postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 8 grudnia 2008 r. odmawiającego
ustanowienia pełnomocnika z urzędu.
Skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia Sądu
Okręgowego wniósł powód wskazując, że orzeczenie to jest sprzeczne z art. 117 i 325
k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przepis art. 4245
§ 1 k.p.c. określa wymagania konstrukcyjne skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Wśród wymagań
tych mieści się uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie
orzeczenia, którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.). Jego spełnienie
2
sprowadza się do złożenia oświadczenia, że szkoda wystąpiła, oraz wskazania jej
rodzaju i rozmiaru (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 2005 r., III
CNP 4/05, Biul. SN 2005, nr 10, s. 14 oraz z dnia 23 września 2005 r., III CNP 5/05,
niepubl.). Obowiązkiem skarżącego jest ponadto uprawdopodobnienie wyrządzenia
szkody, a więc wykazanie jej przy użyciu dowodów lub innych środków, niespełniających
wymagań wynikających z przepisów o postępowaniu dowodowym (art. 243 k.p.c.).
Skarżący w niniejszej sprawie powołał się co prawda na to, że została mu
wyrządzona szkoda, jednak w żadnym stopniu nie podjął próby uprawdopodobnienia jej
zaistnienia. Samo gołosłowne stwierdzenie, że szkoda nastąpiła nie może być
wystarczające. Ponadto nie jest zrozumiałe, w jakim związku z wyrządzoną powodowi
szkodą stoi powoływanie przez niego treści zawartych w sprawie orzeczeń sądowych i
wniesionego przez niego zażalenia.
W myśl art. 4248
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy odrzuca skargę niespełniającą
wymagań określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c. Wypełniając dyspozycję tego przepisu, Sąd
Najwyższy postanowił, jak w sentencji.
Sąd Najwyższy na podstawie art. 102 w zw. z 13 § 2 w zw. z art. 391 § 1, art.
39820
i art. 42412
k.p.c. postanowił odstąpić od obciążenia powoda kosztami
postępowania.