Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 109/10
POSTANOWIENIE
Dnia 10 lutego 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z powództwa Stoczni Marynarki Wojennej SA w G.
przeciwko Skarbowi Państwa - Dowództwu Marynarki Wojennej RP w G.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 lutego 2011 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie o kosztach procesu zawarte w punkcie III wyroku
Sądu Apelacyjnego
z dnia 7 lipca 2010 r.,
oddala zażalenie i zasądza od strony pozwanej na rzecz
strony powodowej kwotę 600 zł (sześćset złotych) tytułem
kosztów postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem zawartym w pkt III sentencji wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 7 lipca 2010 r. zasądzono od powodowej Spółki Akcyjnej na rzecz
pozwanego Skarbu Państwa – Prokuratorii Generalnej kwotę 9000 zł tytułem
zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za postępowanie apelacyjne i kasacyjne.
W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia Sąd Apelacyjny stwierdził, że na wysokość
tych kosztów złożyły się koszty zastępstwa procesowego za postępowanie
apelacyjne w kwocie 5400 zł oraz za postępowanie kasacyjne w kwocie 3600 zł, tj.
łącznie 9000 zł.
Pozwany zaskarżył powyższe postanowienie i wniósł o jego uchylenie
i przekazanie sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania. Żalący się
twierdzi, że sprawa była dwukrotnie rozpoznawana przez Sąd Apelacyjny bo
najpierw Sąd ten orzekł niekorzystnie dla pozwanego wyrokiem reformatoryjnym z
dnia 10 grudnia 2008 r., a następnie, wskutek uchylenia tego wyroku przez Sąd
Najwyższy, który uwzględnił skargę kasacyjną pozwanego, powtórnie orzekł Sąd
Apelacyjny wyrokiem z dnia 7 lipca 2010 r., oddalając apelację powoda.
W ocenie żalącego, określenie „ponowne rozpoznanie” sugeruje, że sprawa
ma być rozpoznana przez dany sąd na nowo po raz drugi, a art. 108 § 1 zd. 1 k.p.c.
nakazuje zasądzanie kosztów w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji.
Skoro Sąd Apelacyjny zasądził kwotę 5400 zł, a więc tylko za jedno postępowanie
apelacyjne, to pozbawił stronę pozwaną kosztów zastępstwa za drugie
postępowanie przed tym Sądem, wywodzi strona pozwana domagając się
uwzględnienia zażalenia.
Strona powodowa w odpowiedzi na zażalenie wniosła o jego oddalenie
i o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Pozwany błędnie zakłada, że prowadził dwie sprawy w postępowaniu
apelacyjnym przed Sądem Apelacyjnym. Tymczasem okoliczność, że Sąd
Apelacyjny orzekał dwukrotnie w tej samej sprawie nie oznacza, że były to dwie
3
sprawy prowadzone w postępowaniu apelacyjnym przed Sądem Apelacyjnym.
Postępowanie apelacyjne zostało wszczęte raz apelacją wniesioną przez powoda
od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 8 września 2008 r. oddalającego powództwo.
Postępowanie to toczyło się z różnym skutkiem, najpierw Sąd Apelacyjny
uwzględnił apelację powoda (wyrokiem z dnia 10 grudnia 2008 r.), a następnie –
orzekając ponownie w wyniku uwzględnienia przez Sąd Najwyższy skargi
kasacyjnej pozwanego – apelację powoda oddalił wyrokiem z dnia 7 lipca 2010 r.,
który to wyrok zakończył ostatecznie niekorzystnie dla powoda jedno postępowanie
apelacyjne wszczęte jego apelacją w jednej i tej samej sprawie.
Zważyć bowiem należy, że w sytuacji, gdy sąd drugiej instancji orzeka
ponownie, po uchyleniu jego wyroku przez Sąd Najwyższy i przekazaniu mu
sprawy do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania
kasacyjnego, to przy rozstrzygnięciu o kosztach postępowania apelacyjnego
powinien mieć na uwadze ostateczny wynik tegoż postępowania apelacyjnego
(a nie postępowań apelacyjnych) i wysokość kosztów poniesionych przez strony
w jego toku oraz wysokość kosztów postępowania kasacyjnego (por. postanowienie
SN z dnia 7 października 2010 r., sygn. akt IV CZ 34/10, niepubl.), bez względu na
fakt dwukrotnego orzekania w postępowaniu apelacyjnym przez sąd odwoławczy.
Wymaga podkreślenia, że przepis § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców
prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej
udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz.
1349 ze zm.), mający zastosowanie przy ocenie stawki opłat w tej sprawie, określa
stawki minimalne za prowadzenie spraw w postępowaniu apelacyjnym przed
sądem apelacyjnym, a nie za udział w kolejnych rozprawach przed tym sądem.
Dlatego podkreślenia wymaga, że przed Sądem Apelacyjnym prowadzona była
przeciwko pozwanemu jedna sprawa w postępowaniu apelacyjnym wszczętym
apelacją powoda, a oceny tej nie neguje okoliczność, że Sąd ten orzekał
dwukrotnie w tej samej sprawie w toku jednego postępowania apelacyjnego,
którego ostateczny wynik odzwierciedla wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 7 lipca
2010 r.
4
Wobec powyższego Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji na podstawie art.
39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.
O kosztach postępowania zażaleniowego przed Sądem Najwyższym
orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i art. 99 k.p.c. i § 12 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej
udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz.
1349 ze zm.).