Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 listopada 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSA Bogumiła Burda

Sędziowie:

SSA Janina Czyż

SSA Alicja Podczaska (spr.)

Protokolant

st.sekr.sądowy Anna Budzińska

po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2012 r.

na rozprawie

sprawyz wniosku K. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R.

o świadczenie przedemerytalne

na skutek apelacji wnioskodawcy

od wyroku Sądu Okręgowego w Rzeszowie

z dnia 23 maja 2012 r. sygn. akt IV U 1701/11

I.  z m i e n i a zaskarżony wyrok i poprzedzającą go decyzję organu rentowego z dnia 21 października 2011 r. w ten sposób, że ustala prawo K. B. do świadczenia przedemerytalnego od dnia 23 września 2011 r.,

II.  z a s ą d z a od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. na rzecz K. B. kwotę 210 zł (słownie: dwieście dziesięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania za pierwszą i drugą instancje.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21.10.2011 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział

w R. , po rozpatrzeniu wniosku z dnia 23.09.2011 r. odmówił K. B. prawa do świadczenia przedemerytalnego .

W uzasadnieniu decyzji podano , że stosunek pracy w Przedsiębiorstwie Usługowo Produkcyjnym (...) S.A. nie ustał w wyniku rozwiązania za wypowiedzeniem pracodawcy z przyczyn niedotyczących pracownika na podstawie ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników . Organ rentowy podał , że na dzień rozwiązania stosunku pracy wnioskodawca udowodnił 40 lat , 2 miesięcy

i 18 dni okresów ubezpieczenia .

W odwołaniu działający w imieniu wnioskodawcy K. B. pełnomocnik zarzucił , że ZUS w sposób nieprawidłowy ustalił , że stosunek pracy łączący wnioskodawcę z Przedsiębiorstwem Usługowo – Produkcyjnym (...) S.A. nie ustał w wyniku rozwiązania za wypowiedzeniem pracodawcy z przyczyn niedotyczących pracownika na podstawie ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników i wniósł o :

- zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie wnioskodawcy prawa do świadczenia przedemerytalnego oraz

- zasądzenie od organu rentowego na rzecz wnioskodawcy kosztów postępowania , w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przypisanych .

Zarzucił , że wbrew twierdzeniom ZUS , stosunek pracy w Przedsiębiorstwie Usługowo – Produkcyjnym (...) S.A. ustał na skutek rozwiązania za wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę z przyczyn nie dotyczących pracownika ,

a z przyczyn dotyczących zakładu pracy . Podał , że w dniu 14.10.2010 r. zakład pracy wypowiedział wnioskodawcy umowę o pracę z powodu redukcji etatów . W wydanym świadectwie pracy były pracodawca wnioskodawcy wskazał , że stosunek pracy ustał w wyniku wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę . Niezrozumiałym dla wnioskodawcy jest powołanie się w zaskarżonej decyzji ZUS wyłącznie na przepisy ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami… Dokonując analizy treści art. 2 ust 1 pkt 5 w powiązaniu z przepisem art.

2 ust 1 pkt 29 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wskazał , że ten ostatni „ nie ogranicza stosowania w/w ustawy do jej poszczególnych , konkretnych przepisów” . Podniósł , że u byłego pracodawcy wnioskodawcy nie przeprowadzono zwolnień grupowych o których mowa w art. 1 powoływanej ustawy , ale nie ulega wątpliwości , że rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło z przyczyn niedotyczących pracownika zgodnie z przepisami ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników .

Wskazał , że przepis art. 10 w/w ustawy wskazuje , że przepisy tej ustawy mają zastosowanie również w przypadku , gdy rozwiązanie umowy o pracę nie nastąpiło w trybie zwolnień grupowych , jednak konieczność rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę nastąpiła z przyczyn niedotyczących pracownika , a przyczyna ta stanowi wyłącznie powód uzasadniający wypowiedzenie stosunku pracy . Zatem w ocenie pełnomocnika wnioskodawcy zasadnym jest uznanie , że rozwiązanie stosunku pracy z wnioskodawcą nastąpiło zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników . Jednocześnie zarzucił , że rozwiązanie umowy o pracę z wnioskodawcą które nastąpiło na skutek wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę z powodu „redukcji etatów” jest rozwiązaniem umowy o pracę z przyczyn dotyczących zakładu pracy , w rozumieniu art. 2 ust 1 pkt 29 lit. b ustawy o promocji , zatrudnienia i instytucjach rynku pracy . Podał , że redukcja etatów w tym przypadku to inne określenie likwidacji stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych bądź organizacyjnych .

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział

w R. wniósł o jego oddalenie . Zdaniem ZUS kwestia sporna sprowadza się do oceny , czy rozwiązanie stosunku pracy z ubezpieczonym nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia

2004 r. o promocji zatrudnienia…

Wskazał , że przyczyny niedotyczące pracowników wynikają z przepisów ustawy

z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników i zgodnie z tymi przepisami uważa się za nie przyczyny ekonomiczne , organizacyjne , produkacyjne lub technologiczne powodujące konieczność dokonania tzw. zwolnień grupowych przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników . Zdaniem ZUS Przedsiębiorstwo (...) jest zakładem zatrudniającym więcej niż 20 osób i sposób rozwiązania umowy o pracę w trybie art. 30 § 1 pkt 2 k. p. nie oznacza , że ustanie zatrudnienia nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia , a w konsekwencji nie daje podstawy do przyznania świadczenia przedemerytalnego na podstawie art. 2 ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych . Powołał , że przesłanką warunkującą nabycie uprawnień do świadczenia przedemerytalnego jest wykazanie , że rozwiązanie stosunku pracy z ubezpieczonym nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy .

Sąd Okręgowy w Rzeszowie po rozpoznaniu sprawy wyrokiem z dnia 23 maja 2012 r. oddalił odwołanie .

W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia Sąd Okręgowy podał ustalony stan faktyczny :

W dniu 23.09.2011 r. wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego . Do wniosku dołączył dokumentację potwierdzającą przebieg jego zatrudnienia , w tym świadectwo pracy z dnia 15.03.2011 r. , z którego wynika , że w okresie od 04.09.2009 r. do 31.10.2010 r. był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w Przedsiębiorstwie Usługowo – Produkcyjnym (...) S.A. w R. . Stosunek pracy ustał w wyniku wypowiedzenia umowy przez pracodawcę w oparciu o art. 30 § 1 pkt 2 k. p. Nadto wnioskodawca przedłożył wypowiedzenie umowy o pracę z dnia 14.10.2010 r. , z którego wynika , że Przedsiębiorstwo Usługowo – Produkcyjne (...) S.A. wypowiada wnioskodawcy umowę o pracę zawartą w dniu 04.09.2009 r. na podstawie art. 33 k. p. podając za przyczynę redukcję etatów .

W okresie od 25.02.2011 r. nadal jest osobą bezrobotną , przy czym od 05.03.2011 r. do nadal z prawem do zasiłku . W dniu 05.09.2011 r. upłynął 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych .

ZUS uznał za udowodniony staż pracy wnioskodawcy w wymiarze 40 lat , 2 miesięcy i 18 dni . Sąd Okręgowy przeprowadził dowód z informacji Przedsiębiorstwa Produkcyjno – Usługowego (...) S.A. w R. , które pismem z dnia 30.03.2012 r. poinformowało , że rozwiązanie stosunku pracy z wnioskodawcą nie nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu ustawy z dn. 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia … ponieważ było to „indywidualne rozwiązanie stosunku pracy spowodowane nie złą sytuacją ekonomiczną firmy a zakończeniem budowy” , na której wnioskodawca pracował .

Nadto wskazano , że zatrudnienie w firmie na dzień 31.12.2011 r. wynosiło 104 osoby .

Sąd Okręgowy ustalił również treść prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Rzeszowie z dnia 18.01.2011 r. sygn. akt IV P 388/10 w sprawie z powództwa wnioskodawcy przeciwko Przedsiębiorstwu Usługowo – Produkcyjnemu (...) S.A. w R. o odszkodowanie za wadliwe rozwiązanie umowy o pracę .

W ocenie Sądu Okręgowego odwołanie wnioskodawcy nie zasługuje na uwzględnienie . Treść art. 2 ust 1 , pkt 2 ustawy z dnia 30.04.2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych ( Dz. U. z 2004 r. nr 120 , poz. 1252 ze zm. ) przewiduje , że prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie , która – do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy , w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy ( Dz. U. Nr 99 , poz. 1001 ) , zwanej dalej „ustawą

o promocji zatrudnienia” , w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy , ukończyła co najmniej 55 lat – kobieta oraz 60 lat – mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury , wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn.

Przedmiotem sporu było zatem ustalenie , czy rozwiązanie stosunku pracy

z K. B. nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy ( Dz. U. Nr 99 , poz. 1001 ) , tym samym ustalenie , czy wnioskodawca spełnia warunki do przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego .

Sąd Okręgowy powołał definicję : „przyczyn dotyczących zakładu pracy” zawartą z art. 2 ust 1 pkt 29 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucji rynku pracy ( Dz. U. z 2004 r. Nr 99 , poz. 1001 ze zm.) zgodnie z którym jest to rozwiązanie stosunku pracy , stosunku służbowego z powodu ogłoszenia upadłości pracodawcy , jego likwidacji lub likwidacji stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych , organizacyjnych , produkcyjnych i technologicznych , a także gdy wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w przypadku śmierci pracodawcy lub gdy odrębne przepisy przewidują wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w wyniku przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę i nie zaproponowania przez tego pracodawcę nowych warunków pracy i płacy.

Zgodnie z art. 2 ust 1 pkt 29 lit a tej ustawy za przyczyny dotyczące zakładu pracy uważa się rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn nie dotyczących pracowników , zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami Kodeksu Pracy , w przypadku rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z tych przyczyn u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników . Dalej Sąd wskazał , że przyczyny niedotyczące pracowników wynikają z ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników ( Dz. U. Nr 90 , poz. 844 ze zm.) . Uważa się za nie przyczyny ekonomiczne , organizacyjne , produkcyjne lub technologiczne powodujące konieczność dokonania tzw. zwolnień grupowych przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników ( art. 1 ust 1 tej ustawy ) .

Oznacza to , iż rozwiązanie stosunku pracy jedynie z takich przyczyn uzasadnia przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego na podstawie art. 2 ust 1 pkt 5 ustawy z 30 kwietnia 2004 r.

W ocenie Sądu Okręgowego rozwiązanie stosunku pracy w przypadku wnioskodawcy nie nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy . Na dowód tego Sąd powołał pismo pracodawcy wnioskodawcy w którym potwierdził , ze przyczyną rozwiązania stosunku pracy było zakończenie budowy , na której wnioskodawca był zatrudniony jako cieśla .

Zdaniem Sądu Okręgowego postępowanie zainicjowane przez wnioskodawcę o odszkodowanie jakie toczyło się przed Sądem Rejonowym Sądem Pracy i Ubezpieczeń Społecznych , zakończone prawomocnym wyrokiem z dnia 18.01.2001 r., sygn. akt IV P 388/10 potwierdza , że wnioskodawca sam był zainteresowany rozwiązaniem stosunku pracy i m.in. taka ocena jego postawy przełożyła się o miarkowanie żądanej kwoty odszkodowania zasądzonej dla wnioskodawcy w związku z wadliwym rozwiązaniem umowy o pracę .

W ocenie Sądu Okręgowego przeprowadzone postępowanie wykazało , że wnioskodawca nie spełniał wymogów z art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach emerytalnych , pomimo ,że legitymował się 40-letnim okresem zatrudnienia , lecz rozwiązanie stosunku pracy nie nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy .

Powyższy wyrok Sądu I instancji zaskarżył apelacją sporządzoną przez swego pełnomocnika wnioskodawca zarzucając :

1.  Naruszenie prawa materialnego tj. art. 2 ust 1 pkt 29 lit b ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy ( Dz. U. z 2004 r. Nr 99 , poz. 1001 ze zm. ) , poprzez jego niezastosowanie i przyjęcie , że rozwiązanie stosunku pracy w przypadku wnioskodawcy nie nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy .

2.  Dokonanie ustaleń faktycznych w sposób wybiórczy i niepełny , co miało istotny wpływ na rozstrzygniecie sprawy , poprzez pominięcie wskazanych przez wnioskodawcę faktów i brak ustaleń w zakresie czy wskazana przyczyna w wypowiedzeniu umowy o pracę przez zakład pracy tj. redukcja etatów jak i następnie uzupełniona w piśmie z dnia 28.03.2012 r. tj. zakończenie budowy stanowi przyczynę leżącą po stronie pracodawcy w rozumieniu art. 2 ust 1 pkt 29 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i i instytucji rynku pracy ( Dz. U. z 2004 r. Nr 99 , poz. 1001 ze zm. ) .

3.  Naruszenie przepisów postępowania , które miało wpływ na wynik sprawy tj :

- art. 233 § 1 k. p. c. poprzez dokonanie oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego w sposób wybiórczy , sprzeczny z zasadą swobodnej oceny dowodów ,

w tym zasadami logicznego rozumowania , wiedzy oraz doświadczenia życiowego , co miało wpływ na dokonanie błędnych , wybiórczych i niepełnych ustaleń faktycznych ,

- art. 328 § 2 k. p. c. poprzez brak wskazania w uzasadnieniu wyroku przyczyn , dla których Sąd w ustaleniach faktycznych , pominął fakty podniesione przez wnioskodawcę .

Apelacja zawiera wniosek o :

1.  Zmianę wyroku w całości i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez uwzględnienie odwołania wnioskodawcy oraz zmianę zaskarżonej decyzji w całości

w ten sposób , że przyznaje się wnioskodawcy K. B. prawo do świadczenia przedemerytalnego ewentualnie :

2.  o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania , jak również o zasądzenie od organu rentowego na rzecz wnioskodawcy kosztów postępowania za obie instancje wg norm prawem przypisanych .

Pisemna apelacja zawiera obszerne uzasadnienie .

Organ rentowy nie odniósł się do treści apelacji .

Sąd Apelacyjny zważył co następuje :

Apelacja wnioskodawcy jest uzasadniona i odniosła skutek w postaci orzeczenia reformatoryjnego sądu drugiej instancji .

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie było uprawnienie K. B. do świadczenia przedemerytalnego , a w szczególności spełnienia przez niego warunku zawartego w treści art. 2 ust 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych , a to rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy , w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia .

Stan faktycznym sprawy był pomiędzy stronami w zasadzie bezsporny , dlatego Sąd Apelacyjny podzielił ustalenia Sądu Okręgowego i przyjął za własne . Przedmiotem rozważań i oceny Sądu Apelacyjnego była kwestionowana przez apelację ocena prawna wypowiedzenia , a w konsekwencji również rozwiązania umowy o pracę łączącej wnioskodawcę z Przedsiębiorstwem Usługowo – Produkcyjnym (...) S.A. w R. do dnia 31.10.2010 r.

Pracodawca ten w dniu 14.10.2010 r. wypowiedział wnioskodawcy umowę

o pracę zawartą na czas określony znacznie przed terminem zakończenia pracy wskazanym w umowie . Jako powód takiego wypowiedzenia pracodawca wskazał „redukcję etatów” ,.

Natomiast w postępowaniu przed Sądem Okręgowym wyjaśnił , że powodem wypowiedzenia było zakończenie budowy na której wnioskodawca był zatrudniony .

Słusznie Sąd Okręgowy zauważa , że skoro ustawodawca w przepisach ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach emerytalnych w art. 2 ust 1 pkt 5 mówi o rozwiązaniu stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia – to definicji legalnej powyższych „przyczyn dotyczących zakładu pracy” należy szukać w przepisach tej właśnie ustawy .

Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy istotnie w art. 2 ust 1 pkt 29 zawiera definicję pojęcia „przyczyn dotyczących zakładu pracy” rozpisaną na trzy podpunkty : a, b, c . Podpunkt a) dotyczy wyłącznie pracodawców zatrudniających mniej niż 20 pracowników – nie ma więc zastosowania w przedmiotowej sprawie .

Podpunkt c) dotyczy wygaśnięcia stosunku pracy w przypadku śmierci pracodawcy lub przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę – co również nie ma zastosowania w niniejszej sprawie .

Pozostaje zatem definicja zawarta w treści art. 2 ust 1 pkt 29 b): „rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu ogłoszenia upadłości pracodawcy , jego likwidacji lub likwidacji stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych , organizacyjnych , produkcyjnych lub technologicznych” .

Przepis ten stanowi zatem samodzielną podstawę prawną kwalifikacji „przyczyn dotyczących zakładu pracy” – bez jakiejkolwiek potrzeby odnoszenia się do przepisów ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy … , co błędnie czyni zarówno organ rentowy w spornej decyzji , jak również Sąd Okręgowy w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku .

Wypowiedzenie K. B. umowy o pracę zawartej na czas określony przed terminem jej zakończenia Przedsiębiorstwo Usługowo – Produkcyjne (...) S.A. dokonało w dniu 14.10.2010 r. jak to określiło w trybie art. 33 k. p. z powodu redukcji etatu w związku z zakończeniem budowy , na której wnioskodawca pracował . Bez znaczenia , jest tu więc sytuacja ekonomiczna tego pracodawcy , skoro rozwiązanie umowy o pracę następuje z powodu likwidacji stanowiska pracy z przyczyn organizacyjnych , produkcyjnych .

W ocenie Sądu Apelacyjnego rozwiązanie umowy o pracę z wnioskodawcą

w dniu 30.10.2010 r. przez Przedsiębiorstwo Usługowo – Produkcyjne (...) S.A. w R. w którym był zatrudniony od 4.09.2009 r. nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu art. 2 ust 1 pkt 29 b ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i i instytucjach rynku pracy . Dla powyższej oceny bez znaczenia jest to , czy pracodawca dokonał wypowiedzenia z naruszeniem przepisów prawa pracy ( czym zajmował się w swoim postępowaniu sąd pracy) . Przyczyna dokonanego wypowiedzenia umowy o pracę , a w rezultacie przyczyna rozwiązania stosunku pracy została bezspornie wskazana w niniejszym postępowaniu przez pracodawcę wnioskodawcy i mieści się w ustawowej definicji „przyczyn dotyczących zakładu pracy” zawartej w przepisach ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia…. , a w szczególności w treści art. 2 ust 1 pkt 29 b), tej ustawy.

Przyczyny dotyczące zakładu pracy nie są tożsame z przyczynami niedotyczącymi pracowników z ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania… , na co wyraźnie zwraca uwagę SN w orzeczeniu z dn. 24 marca 2011 r. wydanym w sprawie I PK 185/10 ( publ. LEX nr 1119478 ) czego nie zauważa zarówno organ rentowy jak i Sąd Okręgowy w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

Sąd Okręgowy zatem odmiennie oceniając powyższą sprawę wydał zaskarżone orzeczenie z naruszeniem prawa materialnego a to art. 2 ust 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych w zw. z art. 2 ust 1 pkt 29 b ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Reasumując, wobec spełnienia przez wnioskodawcę brakującego warunku z treści art. 2 ust 1 pkt 5 , ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych, do nabycia prawa do tego świadczenia należy uznać , iż z dniem złożenia wniosku spełnił on wszystkie ustawowe warunki do przyznania prawa, do spornego świadczenia przedemerytalnego .

Mając powyższe na względzie Sąd Apelacyjny z mocy art. 386 § 1

k. p. c. zmienił zaskarżony wyrok i poprzedzającą go decyzję organu rentowego

i orzekł co do istoty sprawy .

Orzeczenie o kosztach procesu Sąd wydał na podstawie art. 98 k. p. c. oraz

§ 11 ust 2 , § 12 ust 1 pkt 2 Rozporządzenie MS z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych… (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).