II CZ 41/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-05-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III PZP 14/72
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 41/11
POSTANOWIENIE
Dnia 7 lipca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa H. K., K. K. i Z. D.
przeciwko PGNiG Spółce Akcyjnej w W. Oddziałowi w Ł.
i Spółce Gazownictwa Spółce z ograniczoną
odpowiedzialnością w W. Oddziałowi Zakład Gazowniczy w Ł.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 7 lipca 2011 r.,
zażalenia powodów
na postanowienie o kosztach zawarte
w wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 29 grudnia 2010 r.,
odrzuca zażalenie;
zasądza od powodów na rzecz pozwanego Spółki
Gazownictwa sp. z o.o. Oddział Gazowniczy Ł. kwotę 1.200 zł
(jeden tysiąc dwieście) tytułem kosztów postępowania
zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Powodowie zaskarżyli zażaleniem rozstrzygnięcie dotyczące kosztów
procesu zawarte w punkcie IV wyroku Sądu Okręgowego z dnia 29 grudnia 2010 r.,
w którym zasądzono od Spółki Gazownictwa Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością w W. Oddziału Gazowniczego w Ł. solidarnie na ich rzecz
kwotę 994 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.
Zaskarżonemu postanowieniu zarzucili naruszenie przepisów prawa
procesowego, które miało wpływ na treść orzeczenia tj. art. 98 § 1 oraz § 3 k.p.c.,
w związku z zasądzeniem na ich rzecz jedynie zwrotu kosztów postępowania
apelacyjnego, nie orzekając o zwrocie kosztów postępowania przed Sądem
pierwszej instancji, chociaż pozwana, jako strona przegrywająca sprawę
obowiązana jest zwrócić powodom koszty niezbędne do celowego dochodzenia
praw i celowej obrony w pierwszej, jak i w drugiej instancji.
Wnieśli o zmianę zaskarżonego postanowienia i zasądzenie od pozwanej na
ich rzecz solidarnie kwoty 5 554 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w sprawie, oraz
zasądzenie kosztów za postępowanie zażaleniowe.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W orzeczeniu kończącym sprawę w instancji sąd rozstrzyga o kosztach
procesu obejmujących: koszty sądowe, koszty strony występującej osobiście lub
przez pełnomocnika niebędącego adwokatem, radcą prawnym, prawnikiem
zagranicznym, rzecznikiem patentowym, koszty zastępstwa procesowego strony
przez adwokata, radcę prawnego, prawnika zagranicznego albo rzecznika
patentowego (art. 98 k.p.c.).
Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w uchwale Sądu Najwyższego z dnia
11 lipca 1972 r., III PZP 14/72, (OSNCP 1972, nr 12, poz. 215), zażalenie
przysługuje stronie także wtedy, gdy sąd pierwszej instancji uwzględnił wniosek
o zasądzenie kosztów procesu jedynie częściowo i nie oddalił go w pozostałym
zakresie, gdyż takie rozstrzygnięcie zawiera w sobie domniemanie oddalenia
nieuwzględnionej części wniosku o zasądzenie kosztów. Jak trafnie wskazuje się
w doktrynie pogląd ten stracił obecnie aktualność. Z treści art. 1081
k.p.c. wynika
bowiem, że nieobjęcie orzeczeniem o obowiązku poniesienia kosztów sądowych
3
całej kwoty należnej z tego tytułu nie jest równoznaczne z rozstrzygnięciem
negatywnym w tym zakresie. W takim przypadku orzeczenie jest niepełne
i zachodzi podstawa do jego uzupełnienia. Wprawdzie art. 1081
odnosi się
wyłącznie do kosztów sądowych, jednak znalazła w nim wyraźne potwierdzenie
konieczność stosowania konstrukcji uzupełnienia orzeczenia do niepełnych
postanowień w przedmiocie kosztów. Postanowienia obejmujące koszty procesu
w zakresie szerszym, niż tylko koszty sądowe podlegają uzupełnieniu na
podstawie art. 351 w związku z art. 361 k.p.c.
W tej sytuacji zażalenie skierowane przeciwko nieistniejącemu orzeczeniu
o kosztach postępowania podlega odrzuceniu, jako z innych przyczyn
niedopuszczalne (art. 3941
§ 3 w zw. z art. 39821
k.p.c. w zw. z art. 370 i 373 k.p.c.).
O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono stosownie do art. 98 § 1 i 3
w zw. z art. 99 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 7 lipca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa H. K., K. K. i Z. D.
przeciwko PGNiG Spółce Akcyjnej w W. Oddziałowi w Ł.
i Spółce Gazownictwa Spółce z ograniczoną
odpowiedzialnością w W. Oddziałowi Zakład Gazowniczy w Ł.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 7 lipca 2011 r.,
zażalenia powodów
na postanowienie o kosztach zawarte
w wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 29 grudnia 2010 r.,
odrzuca zażalenie;
zasądza od powodów na rzecz pozwanego Spółki
Gazownictwa sp. z o.o. Oddział Gazowniczy Ł. kwotę 1.200 zł
(jeden tysiąc dwieście) tytułem kosztów postępowania
zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Powodowie zaskarżyli zażaleniem rozstrzygnięcie dotyczące kosztów
procesu zawarte w punkcie IV wyroku Sądu Okręgowego z dnia 29 grudnia 2010 r.,
w którym zasądzono od Spółki Gazownictwa Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością w W. Oddziału Gazowniczego w Ł. solidarnie na ich rzecz
kwotę 994 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.
Zaskarżonemu postanowieniu zarzucili naruszenie przepisów prawa
procesowego, które miało wpływ na treść orzeczenia tj. art. 98 § 1 oraz § 3 k.p.c.,
w związku z zasądzeniem na ich rzecz jedynie zwrotu kosztów postępowania
apelacyjnego, nie orzekając o zwrocie kosztów postępowania przed Sądem
pierwszej instancji, chociaż pozwana, jako strona przegrywająca sprawę
obowiązana jest zwrócić powodom koszty niezbędne do celowego dochodzenia
praw i celowej obrony w pierwszej, jak i w drugiej instancji.
Wnieśli o zmianę zaskarżonego postanowienia i zasądzenie od pozwanej na
ich rzecz solidarnie kwoty 5 554 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w sprawie, oraz
zasądzenie kosztów za postępowanie zażaleniowe.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W orzeczeniu kończącym sprawę w instancji sąd rozstrzyga o kosztach
procesu obejmujących: koszty sądowe, koszty strony występującej osobiście lub
przez pełnomocnika niebędącego adwokatem, radcą prawnym, prawnikiem
zagranicznym, rzecznikiem patentowym, koszty zastępstwa procesowego strony
przez adwokata, radcę prawnego, prawnika zagranicznego albo rzecznika
patentowego (art. 98 k.p.c.).
Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w uchwale Sądu Najwyższego z dnia
11 lipca 1972 r., III PZP 14/72, (OSNCP 1972, nr 12, poz. 215), zażalenie
przysługuje stronie także wtedy, gdy sąd pierwszej instancji uwzględnił wniosek
o zasądzenie kosztów procesu jedynie częściowo i nie oddalił go w pozostałym
zakresie, gdyż takie rozstrzygnięcie zawiera w sobie domniemanie oddalenia
nieuwzględnionej części wniosku o zasądzenie kosztów. Jak trafnie wskazuje się
w doktrynie pogląd ten stracił obecnie aktualność. Z treści art. 1081
k.p.c. wynika
bowiem, że nieobjęcie orzeczeniem o obowiązku poniesienia kosztów sądowych
3
całej kwoty należnej z tego tytułu nie jest równoznaczne z rozstrzygnięciem
negatywnym w tym zakresie. W takim przypadku orzeczenie jest niepełne
i zachodzi podstawa do jego uzupełnienia. Wprawdzie art. 1081
odnosi się
wyłącznie do kosztów sądowych, jednak znalazła w nim wyraźne potwierdzenie
konieczność stosowania konstrukcji uzupełnienia orzeczenia do niepełnych
postanowień w przedmiocie kosztów. Postanowienia obejmujące koszty procesu
w zakresie szerszym, niż tylko koszty sądowe podlegają uzupełnieniu na
podstawie art. 351 w związku z art. 361 k.p.c.
W tej sytuacji zażalenie skierowane przeciwko nieistniejącemu orzeczeniu
o kosztach postępowania podlega odrzuceniu, jako z innych przyczyn
niedopuszczalne (art. 3941
§ 3 w zw. z art. 39821
k.p.c. w zw. z art. 370 i 373 k.p.c.).
O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono stosownie do art. 98 § 1 i 3
w zw. z art. 99 k.p.c.