IV CNP 39/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-05-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CNP 39/11
POSTANOWIENIE
Dnia 8 lipca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi powódki
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego
z dnia 17 lutego 2009 r.,
w sprawie z powództwa M. P.
przeciwko Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 8 lipca 2011 r.,
odrzuca skargę
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 17 lutego 2009 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację powódki
M. P. od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 25 listopada 2008 r., którym oddalono jej
powództwo przeciwko Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. o
zapłatę i zasądzono koszty postępowania oraz zasądził koszty postępowania za II
instancję.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu odwoławczego wniesionej w dniu 17 lutego 2011 r. powódka wskazała, że
wyrok ten zaskarża w całości. W ramach uprawdopodobnienia szkody, jaka miała
powstać na skutek jego wydania, powódka podniosła, że została prawomocnie
obciążona obowiązkiem zwrotu stronie pozwanej kosztów zastępstwa procesowego
za obie instancje w łącznej kwocie 917 zł, który to obowiązek spełniła. Kwotę tę
skarżąca wskazała również jako wartość przedmiotu zaskarżenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje stronom jedynie od prawomocnych wyroków sądów drugiej (art. 4241
§ 1 k.p.c.), a wyjątkowo także pierwszej instancji (art. 4241
§ 2 k.p.c.). Od innych
prawomocnych orzeczeń, skarga jest niedopuszczalna. Zgodnie z art. 4241b
k.p.c.,
jeżeli na skutek wydania takiego orzeczenia strona poniosła szkodę, może
domagać się z tego tytułu odszkodowania bez uprzedniego stwierdzenia
niezgodności orzeczenia z prawem w postępowaniu ze skargi. Unormowanie to
koresponduje z art. 4171
§ 2 k.c., z którego wynika, że jeżeli pozwalają na to
przepisy odrębne, naprawienia szkody wyrządzonej wydaniem prawomocnego
orzeczenia można dochodzić bez uzyskania orzeczenia prejudycjalnego.
Powódka wniosła w istocie skargę jedynie od zawartego w wyroku Sądu
Okręgowego postanowienia o kosztach procesu, chociaż wskazała, że wyrok ten
zaskarża w całości. O rzeczywistym zakresie zaskarżenia skargą świadczy
zarówno wskazany przez powódkę uszczerbek majątkowy w postaci zwróconych
3
stronie przeciwnej kosztów procesu, jak również określona w skardze wartość
przedmiotu zaskarżenia odpowiadająca ich wysokości.
Zważywszy, że powódka zaskarżyła skargą orzeczenie, od którego środek
ten jej nie przysługiwał, podlegał on, jako niedopuszczalny, odrzuceniu na
podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 8 lipca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi powódki
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego
z dnia 17 lutego 2009 r.,
w sprawie z powództwa M. P.
przeciwko Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 8 lipca 2011 r.,
odrzuca skargę
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 17 lutego 2009 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację powódki
M. P. od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 25 listopada 2008 r., którym oddalono jej
powództwo przeciwko Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. o
zapłatę i zasądzono koszty postępowania oraz zasądził koszty postępowania za II
instancję.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu odwoławczego wniesionej w dniu 17 lutego 2011 r. powódka wskazała, że
wyrok ten zaskarża w całości. W ramach uprawdopodobnienia szkody, jaka miała
powstać na skutek jego wydania, powódka podniosła, że została prawomocnie
obciążona obowiązkiem zwrotu stronie pozwanej kosztów zastępstwa procesowego
za obie instancje w łącznej kwocie 917 zł, który to obowiązek spełniła. Kwotę tę
skarżąca wskazała również jako wartość przedmiotu zaskarżenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje stronom jedynie od prawomocnych wyroków sądów drugiej (art. 4241
§ 1 k.p.c.), a wyjątkowo także pierwszej instancji (art. 4241
§ 2 k.p.c.). Od innych
prawomocnych orzeczeń, skarga jest niedopuszczalna. Zgodnie z art. 4241b
k.p.c.,
jeżeli na skutek wydania takiego orzeczenia strona poniosła szkodę, może
domagać się z tego tytułu odszkodowania bez uprzedniego stwierdzenia
niezgodności orzeczenia z prawem w postępowaniu ze skargi. Unormowanie to
koresponduje z art. 4171
§ 2 k.c., z którego wynika, że jeżeli pozwalają na to
przepisy odrębne, naprawienia szkody wyrządzonej wydaniem prawomocnego
orzeczenia można dochodzić bez uzyskania orzeczenia prejudycjalnego.
Powódka wniosła w istocie skargę jedynie od zawartego w wyroku Sądu
Okręgowego postanowienia o kosztach procesu, chociaż wskazała, że wyrok ten
zaskarża w całości. O rzeczywistym zakresie zaskarżenia skargą świadczy
zarówno wskazany przez powódkę uszczerbek majątkowy w postaci zwróconych
3
stronie przeciwnej kosztów procesu, jak również określona w skardze wartość
przedmiotu zaskarżenia odpowiadająca ich wysokości.
Zważywszy, że powódka zaskarżyła skargą orzeczenie, od którego środek
ten jej nie przysługiwał, podlegał on, jako niedopuszczalny, odrzuceniu na
podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c.