Sygn. akt III AUz 77/12
Dnia 10 października 2012 r.
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie następującym:
Przewodniczący: |
SSA Roman Skrzypek |
|
Sędziowie: |
SSA Janina Czyż SSA Ewa Madera (spr.) |
|
po rozpoznaniu w dniu 10 października 2012 r.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku M. B. i G. D.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R.
o ustalenie podstawy wymiaru składek
na skutek zażalenia wnioskodawcy G. D.
od postanowienia Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 30 lipca 2012 r. sygn.
akt IV U 1774/10 oddalającego wniosek wnioskodawcy o przywrócenie terminu
do złożenia apelacji od wyroku tego Sądu z dnia 20 grudnia 2011 r.
p o s t a n a w i a:
odrzucić zażalenie.
Postanowieniem z 30 lipca 2012 r. Sąd Okręgowy w Rzeszowie w pierwszej kolejności oddalił wniosek G. D. o przywrócenie terminu do złożenia apelacji od wyroku tego Sądu z 20 grudnia 2011r., a dalej wniesioną przez niego apelację odrzucił. W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd wskazał, iż brak wiedzy wnioskodawcy o zapadłym w dniu 20 grudnia 2011 r. wyroku nie stanowi przesłanki uzasadniającej przywrócenie terminu do złożenia apelacji. Stąd też
złożony przez niego po terminie środek odwoławczy, jako spóźniony, należało
odrzucić.
Zażaleniem z dnia 6 sierpnia 2012 r. G. D. zaskarżył postanowienie Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 30 lipca 2012 r. odmawiające przywrócenia
mu terminu do wniesienia apelacji. W jego uzasadnieniu wskazał na argumentację podniesioną we wniosku o przywróceniu terminu do wniesienia apelacji.
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie zważył, co następuje :
Dokonując wstępnej kontroli wniesionego przez wnioskodawcę środka zaskarżenia Sąd Apelacyjny stwierdził, iż jest on niedopuszczalny (nieprzewidziany aktualnie obowiązującymi przepisami) i jako taki podlega odrzuceniu na podstawie
art. 373 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc.
Zauważyć przyjdzie, że postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 30 lipca
2012r. zawiera w swej treści dwa rozstrzygnięcia tj. postanowienie o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia apelacji (pkt. I), jak również postanowienie o odrzuceniu apelacji (pkt.II), spośród których jedynie to o odrzuceniu wniesionego
środka odwoławczego (apelacji) jest zaskarżalne zażaleniem.
Treść wniesionego zażalenia nie budzi wątpliwości, iż G. D. skarży jedynie pkt. I postanowienia Sądu I instancji z dnia 30 lipca 2012 r. Tymczasem postanowienie to (o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia apelacji), o czym mowa wyżej, jako niezaskarżalne mogłoby być poddane kontroli tutejszego Sądu jedynie na wniosek strony zawarty w zażaleniu na postanowienie o odrzuceniu
apelacji, a więc w zażaleniu na postanowienie zawarte w pkt. II postanowienia Sądu
Okręgowego z dnia 30 lipca 2012 r. – którego wnioskodawca w niniejszej sprawie nie zaskarżył. Stosownie bowiem do treści art. 380 kpc postanowienie takie, jako niekończące postępowanie w sprawie, ale mające wpływ na wydanie orzeczenia kończącego postanowienie w sprawie i zaskarżonego (np. postanowienia o odrzuceniu apelacji) może poddane zostać kontroli przez sąd drugiej instancji.
O powyższym skarżący powinien zostać pouczony na piśmie przez Sąd Okręgowy, a treść tego pouczenia winna zostać mu doręczona wraz z oznaczonym postanowieniem. Zauważyć należy, że w aktach sprawy nie została zachowana treść skierowanego do wnioskodawcy pouczenia o przysługującym mu środku zaskarżenia na wskazane orzeczenie, stąd też tutejszy Sąd nie może skontrolować jego prawidłowości. Podkreślić w tym miejscu jednak należy, że nawet błędne pouczenie
o przysługującym środku zaskarżenia, w sytuacji gdy środek taki nie jest prawem przewidziany, nie może skutkować otwarciem terminu do wniesienia środka odwoławczego. Błędne lub nieprecyzyjne pouczenie może jednak stanowić podstawę do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia środka odwoławczego
– w niniejszym postępowaniu może stanowić podstawę do wniesienia przez wnioskodawcę zażalenia na orzeczenie o odrzuceniu apelacji zawarte w pkt. II postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 30 lipca 2012 r. W sytuacji zaś wniesienia takiego zażalenia (wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia), o
ile wnioskodawca podniesie zarzuty przeciwko rozstrzygnięciu zawartemu w pkt I
tego postanowienia tj. przeciwko rozstrzygnięciu o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia apelacji - a więc te wyartykułowane w treści zażalenia inicjującego
aktualnie prowadzone postępowanie – również i to rozstrzygnięcie Sądu
Okręgowego poddane zostanie kontroli przez tutejszy Sąd, o ile spełnione zostaną warunki formalne do jego rozpatrzenia.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 373 kpc w zw. z art. 397 § 2
kpc orzeczono jak w sentencji.
Zarządzenie :
1/. (...)
(...)
(...)
(...)