II KZ 66/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:21-11-2012
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KZ 66/11
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 2 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy - Izba Karna w Warszawie
na posiedzeniu w składzie następującym:
Przewodniczący: Sędzia SN Ewa Strużyna
po rozpoznaniu sprawy K. K.
skazanego za popełnienie przestępstwa określonego w art. 280 § 1 k.k. w zb. z
art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
z powodu zażalenia skazanego
na postanowienie Sądu Okręgowego w S. z dnia 6 grudnia 2011 r.
o odmowie przywrócenia terminu zawitego do złożenia - w trybie określonym w
art. 524 § 1 k.p.k. - wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku
Sądu Okręgowego z dnia 26 października 2011 r.
p o s t a n o w i ł
uchylić zaskarżone postanowienie i przywrócić skazanemu K. K. termin do
złożenia – w trybie określonym w art. 524 § 1 k.p.k. –wniosku o
sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego w S. z
dnia 26 października 2011 r.
U Z A S A D N I E N I E
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie. W świetle analizy okoliczności
sprawy uprawdopodobniony jest zarzut, że skazany, z przyczyn od niego
niezależnych nie złożył wniosku, określonego w art. 524 § 1 k.p.k., w
2
przewidzianym dla tej czynności terminie zawitym. Nie można bowiem
wykluczyć, że skazany zainteresował się wynikiem postępowania
odwoławczego już w dniu rozprawy, o której terminie został prawidłowo
zawiadomiony, lub wkrótce po niej.
Wobec niestawiennictwa na rozprawę odwoławczą, o treści wydanego
przez Sąd Okręgowy wyroku skazany mógł dowiedzieć się przez kontakt z
sekretariatem Sądu lub ze swoim obrońcą. Oskarżony korzystał bowiem z
pomocy prawnej, świadczonej przez obrońcę z wyboru.
W realiach przedmiotowej sprawy nie można wykluczyć, że oskarżony
skontaktował się z obrońcą wkrótce po rozprawie, podobnie jak nie sposób
zakwestionować relację oskarżonego dotyczącą treści rozmowy z obrońcą na
temat wyroku wydanego w postępowaniu odwoławczym. Relację tę mogłoby
skutecznie podważyć jedynie oświadczenie obrońcy, że poinformował
skazanego o możliwości zaskarżenia wyroku kasacją (co nie oznacza
wystąpienia w sprawie podstaw kasacyjnych) i uzyskał od niego zapewnienie o
rezygnacji z możliwości zaskarżenia wyroku wymienionym nadzwyczajnym
środkiem zaskarżenia. Natomiast w sytuacji, gdy sam obrońca nie złożył
wniosku przewidzianego w art. 524 § 1 k.p.k., nie tylko w dniu ogłoszenia tego
orzeczenia ale także w kolejnych dniach terminu przewidzianego w art. 524 § 1
zdanie 2 k.p.k., w celu zabezpieczenia w ten sposób interesów swojego
mocodawcy w postępowaniu karnym, przez stworzenie mu możliwości podjęcia
przemyślanej decyzji procesowej i w konsekwencji dokonania czynności
zmierzających do ewentualnego zakwestionowania prawomocnego orzeczenia
wydanego po rozpoznaniu apelacji, zdyskwalifikowanie zarzutu podniesionego
w zażaleniu byłoby oczywiście niesłuszne. Trudno bowiem nie zauważyć, że
niejednokrotnie dopiero analiza uzasadnienia orzeczenia wydanego w
postępowaniu odwoławczym pozwala rozstrzygnąć, czy w sprawie występują
podstawy kasacyjne czy też nie.
3
W opisanych warunkach, skoro nie został skutecznie zakwestionowany
fakt, że niedotrzymanie terminu do złożenia wniosku, w trybie przewidzianym
w art. 524 § 1 k.p.k. w zw. z art. 457 § 2 k.p.k., nastąpiło z przyczyn zależnych
wyłącznie od skazanego, Sąd Najwyższy orzekł jak w części dyspozytywnej
postanowienia.
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 2 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy - Izba Karna w Warszawie
na posiedzeniu w składzie następującym:
Przewodniczący: Sędzia SN Ewa Strużyna
po rozpoznaniu sprawy K. K.
skazanego za popełnienie przestępstwa określonego w art. 280 § 1 k.k. w zb. z
art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
z powodu zażalenia skazanego
na postanowienie Sądu Okręgowego w S. z dnia 6 grudnia 2011 r.
o odmowie przywrócenia terminu zawitego do złożenia - w trybie określonym w
art. 524 § 1 k.p.k. - wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku
Sądu Okręgowego z dnia 26 października 2011 r.
p o s t a n o w i ł
uchylić zaskarżone postanowienie i przywrócić skazanemu K. K. termin do
złożenia – w trybie określonym w art. 524 § 1 k.p.k. –wniosku o
sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego w S. z
dnia 26 października 2011 r.
U Z A S A D N I E N I E
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie. W świetle analizy okoliczności
sprawy uprawdopodobniony jest zarzut, że skazany, z przyczyn od niego
niezależnych nie złożył wniosku, określonego w art. 524 § 1 k.p.k., w
2
przewidzianym dla tej czynności terminie zawitym. Nie można bowiem
wykluczyć, że skazany zainteresował się wynikiem postępowania
odwoławczego już w dniu rozprawy, o której terminie został prawidłowo
zawiadomiony, lub wkrótce po niej.
Wobec niestawiennictwa na rozprawę odwoławczą, o treści wydanego
przez Sąd Okręgowy wyroku skazany mógł dowiedzieć się przez kontakt z
sekretariatem Sądu lub ze swoim obrońcą. Oskarżony korzystał bowiem z
pomocy prawnej, świadczonej przez obrońcę z wyboru.
W realiach przedmiotowej sprawy nie można wykluczyć, że oskarżony
skontaktował się z obrońcą wkrótce po rozprawie, podobnie jak nie sposób
zakwestionować relację oskarżonego dotyczącą treści rozmowy z obrońcą na
temat wyroku wydanego w postępowaniu odwoławczym. Relację tę mogłoby
skutecznie podważyć jedynie oświadczenie obrońcy, że poinformował
skazanego o możliwości zaskarżenia wyroku kasacją (co nie oznacza
wystąpienia w sprawie podstaw kasacyjnych) i uzyskał od niego zapewnienie o
rezygnacji z możliwości zaskarżenia wyroku wymienionym nadzwyczajnym
środkiem zaskarżenia. Natomiast w sytuacji, gdy sam obrońca nie złożył
wniosku przewidzianego w art. 524 § 1 k.p.k., nie tylko w dniu ogłoszenia tego
orzeczenia ale także w kolejnych dniach terminu przewidzianego w art. 524 § 1
zdanie 2 k.p.k., w celu zabezpieczenia w ten sposób interesów swojego
mocodawcy w postępowaniu karnym, przez stworzenie mu możliwości podjęcia
przemyślanej decyzji procesowej i w konsekwencji dokonania czynności
zmierzających do ewentualnego zakwestionowania prawomocnego orzeczenia
wydanego po rozpoznaniu apelacji, zdyskwalifikowanie zarzutu podniesionego
w zażaleniu byłoby oczywiście niesłuszne. Trudno bowiem nie zauważyć, że
niejednokrotnie dopiero analiza uzasadnienia orzeczenia wydanego w
postępowaniu odwoławczym pozwala rozstrzygnąć, czy w sprawie występują
podstawy kasacyjne czy też nie.
3
W opisanych warunkach, skoro nie został skutecznie zakwestionowany
fakt, że niedotrzymanie terminu do złożenia wniosku, w trybie przewidzianym
w art. 524 § 1 k.p.k. w zw. z art. 457 § 2 k.p.k., nastąpiło z przyczyn zależnych
wyłącznie od skazanego, Sąd Najwyższy orzekł jak w części dyspozytywnej
postanowienia.