Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 118/11
POSTANOWIENIE
Dnia 8 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi wnioskodawcy
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego
z dnia 2 lutego 2010 r.,
w sprawie z wniosku J. C.
przy uczestnictwie M. S. i K. S.
o ustalenie sposobu korzystania,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 8 lutego 2012 r.,
I. odrzuca skargę;
II. oddala wniosek uczestników o zasądzenie kosztów
postępowania ze skargi.
2
Uzasadnienie
Wnioskodawca J. C. wniósł o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 2 lutego 2010 r. oraz
poprzedzającego go postanowienia Sądu pierwszej instancji, wydanych w sprawie
o ustalenie sposobu korzystania z budynku mieszkalnego. Według skarżącego,
orzeczenia te zapadły „z naruszeniem podstawowych zasad postępowania
cywilnego, jak również prawa do własności (art. 4241
§ 2 k.p.c.)”.
Sąd Najwyższy rozważył, co następuje.
Artykuł 4245
§ 1 k.p.c. określa wymagania konstrukcyjne skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia; brak każdego
z elementów konstrukcyjnych skargi stanowi samodzielną i wystarczającą
podstawę odrzucenie skargi jako niedopuszczalnej.
Przy najbardziej korzystnym dla skarżącego odczytywaniu skargi można
dopatrzyć się w niej przytoczenia podstaw skargi i wskazania przepisu, z którym
orzeczenie jest niezgodne, czyli spełnienia wymagań określonych w art. 4245
§ 1
pkt 2 i 3 k.p.c.
Skarga nie czyni natomiast zadość wymaganiom przewidzianym w art. 4245
§ 1 pkt 4 i 5 k.p.c.
Stwierdzenie przez skarżącego, że niemożność ustalenia proponowanego
zakresu korzystania z nieruchomości „powoduje stan zagrażający wystąpieniu
szkody w każdym czasie w następstwie ograniczonej możliwości korzystania ze
swojej nieruchomości w tym budynku” nie stanowi uprawdopodobnienia
wyrządzenia szkody w rozumieniu art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. już choćby z tej
przyczyny, że na skarżącym ciąży obowiązek uprawdopodobnienia, że poniósł
konkretny uszczerbek majątkowy, a nie przewidywania, że uszczerbek może
wystąpić w przyszłości, i to w nieokreślonej wysokości (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 11 stycznia 2006 r., II CNP 13/05, OSNC 2006, nr 6, poz. 110).
Odnośnie do przesłanki określonej w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c., to skarżący
odniósł się jednocześnie, a więc wewnętrznie sprzecznie, do dwóch alternatywnych
3
okoliczności, a zarazem – żadnej z nich nie wykazał. W skardze nie przedstawiono
żadnych prawnych argumentów mogących uzasadnić wystąpienie „wyjątkowego
wypadku”, o którym mowa w art. 4241
§ 2 k.p.c. Ograniczenie się do stwierdzenie,
że wnioskodawca „nie ma możliwości wzruszenia w/w orzeczeń w drodze
wykorzystania innych środków prawnych” nie spełnia wymagania wykazania, że
wzruszenie orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest
możliwe (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 sierpnia 2005 r., I CNP
5/05, OSNC 2006, nr 1, poz. 17).
Z omówionych względów skarga podlegała odrzuceniu na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c.
Wniosek uczestników o zasądzenie kosztów postępowania ze skargi nie
został uwzględniony, jako złożony wraz z wnioskiem o jej oddalenie.
md

IV CNP 118/11

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia