V CSK 309/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-12-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CSK 309/11
POSTANOWIENIE
Dnia 12 kwietnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie z powództwa „M. P.” Spółki z o.o. w K.
przeciwko R. R. Spółce z o.o. w G.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 kwietnia 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 22 marca 2011 r.,
1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2) zasądza od strony powodowej na rzecz strony pozwanej
kwotę 1800,zł ( jeden tysiąc osiemset ) tytułem kosztów
postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
2
Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania, jeżeli
w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni
przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących
rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub
skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona (art. 3989
§ 1 k.p.c.).
W rozpoznawanej sprawie strona powodowa dochodziła odszkodowania
z racji niewykonania przez stronę pozwaną tzw. umowy ramowej o współpracy.
Sąd II instancji oddalił powództwo w następstwie ustalenia, że strony nie
dokończyły procesu kontraktowania, w szczególności nie doszło do ustalenia cen
sprzedaży, rabatów i upustów, które miały być wiążąco określone w załączniku nr 1
do umowy realizacyjnej z 2007 r., w związku z czym strony kontynuowały
współpracę na dotychczasowych zasadach.
W rozpoznawanej sprawie nie ujawniły się zagadnienia prawne wymagające
autorytatywnej wykładni. Skarga kasacyjna nie jest też „oczywiście uzasadniona”.
Podstawowe znaczenie mają tu ustalenia faktyczne i ocena dowodów, dokonane
w postępowaniu odwoławczym, które nie podlegają weryfikacji w postępowaniu
kasacyjnym (art. 3983
§ 3 k.p.c.).
Należało w konsekwencji odmówić przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania (art. 3989
§ 2 k.p.c.) oraz orzec o kosztach postępowania kasacyjnego
(art. 98 k.p.c. i art. 108 § 1 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 12 kwietnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie z powództwa „M. P.” Spółki z o.o. w K.
przeciwko R. R. Spółce z o.o. w G.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 kwietnia 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 22 marca 2011 r.,
1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2) zasądza od strony powodowej na rzecz strony pozwanej
kwotę 1800,zł ( jeden tysiąc osiemset ) tytułem kosztów
postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
2
Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania, jeżeli
w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni
przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących
rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub
skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona (art. 3989
§ 1 k.p.c.).
W rozpoznawanej sprawie strona powodowa dochodziła odszkodowania
z racji niewykonania przez stronę pozwaną tzw. umowy ramowej o współpracy.
Sąd II instancji oddalił powództwo w następstwie ustalenia, że strony nie
dokończyły procesu kontraktowania, w szczególności nie doszło do ustalenia cen
sprzedaży, rabatów i upustów, które miały być wiążąco określone w załączniku nr 1
do umowy realizacyjnej z 2007 r., w związku z czym strony kontynuowały
współpracę na dotychczasowych zasadach.
W rozpoznawanej sprawie nie ujawniły się zagadnienia prawne wymagające
autorytatywnej wykładni. Skarga kasacyjna nie jest też „oczywiście uzasadniona”.
Podstawowe znaczenie mają tu ustalenia faktyczne i ocena dowodów, dokonane
w postępowaniu odwoławczym, które nie podlegają weryfikacji w postępowaniu
kasacyjnym (art. 3983
§ 3 k.p.c.).
Należało w konsekwencji odmówić przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania (art. 3989
§ 2 k.p.c.) oraz orzec o kosztach postępowania kasacyjnego
(art. 98 k.p.c. i art. 108 § 1 k.p.c.