V CZ 8/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:17-01-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 8/12
POSTANOWIENIE
Dnia 9 maja 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner (sprawozdawca)
SSN Anna Kozłowska
w sprawie z powództwa A. N.
przeciwko C. Spółdzielni Mieszkaniowej w C.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 9 maja 2012 r.,
zażalenia strony pozwanej na orzeczenie o kosztach, zawarte w pkt. II wyroku
Sądu Okręgowego w L.
z dnia 8 grudnia 2011 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 8 grudnia 2011 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację powoda
A. N. od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 1 sierpnia 2011 r. w sprawie przeciwko
pozwanej C. Spółdzielni Mieszkaniowej o zapłatę 2700 złotych z tytułu zwrotu
nadwyżek w pobranych opłatach za centralne ogrzewanie, podgrzewanie wody
oraz dostawę gazu do lokalu mieszkalnego powoda, w nieruchomości zarządzanej
przez pozwaną; powołując się na art. 102 k.p.c. Sąd nie obciążył powoda na rzecz
strony pozwanej kosztami postępowania apelacyjnego.
W zażaleniu na postanowienie o kosztach zawarte w zaskarżonym wyroku
pozwana zarzuciła naruszenie przepisów kodeksu postępowania cywilnego
o kosztach procesu, gdyż jej zdaniem w niniejszej sprawie nie wystąpiły szczególne
okoliczności, o których mowa w art. 102 k.p.c., przemawiające za odstąpieniem od
obciążania powoda zwrotem kosztów zastępstwa procesowego za drugą instancję.
Ponadto nie zostały spełnione przesłanki określone w art. 102 ust. 1-3 ustawy
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Pozwana wniosła o zmianę
zaskarżonego postanowienia i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów
zastępstwa procesowego za drugą instancję w kwocie 300 złotych oraz zasądzenie
kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie podlega oddaleniu.
W zakresie ponoszenia kosztów postępowania sądowego zasadą jest
zasądzenie ich od strony przegrywającej sprawę (art. 98 § 1 k.p.c.). Wyjątkiem
od tej zasady jest możliwość dana sądowi zasądzenia tylko części kosztów albo
nie obciążanie strony przegrywającej w ogóle kosztami, jeśli występuje szczególnie
uzasadniony wypadek (art. 102 k.p.c.). Zgodnie z utrwaloną wykładnią art. 102
k.p.c. zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie zastosowanie tego przepisu
należy wyłącznie do sądu rozpoznającego sprawę i do uznania, czy zachodzi w niej
sytuacja, którą można zakwalifikować jako wyjątkową dla nieobciążania strony
3
przegrywającej kosztami postępowania. Kontrola instancyjna postanowienia sądu
w sprawie zastosowania albo niezastosowania art. 102 k.p.c. sprowadza się tylko
do oceny prawidłowości uzasadnienia, w którym sąd wyjaśnia przyczyny zajętego
stanowiska. Samo zaś zakwalifikowanie przyczyn, jako szczególnie uzasadnionych
wypadków, o jakich stanowi art. 102 k.p.c. pozostają, co do zasady w gestii sądu
stosującego powołany przepis (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 19 maja
2006 r., III CK 221/05, Lex nr 439151 i z dnia 3 lutego 2010 r., II PK 192/09,
Lex nr 584735).
W zaskarżonym postanowieniu o kosztach, którego uzasadnienie obejmuje
więcej niż jedną stronę tekstu, Sąd szczegółowo wyjaśnił, że ze względu
na charakter sprawy i jej przebieg zachodzi wypadek szczególny w rozumieniu art.
102 k.p.c. i dlatego nie obciążył powoda zwrotem kosztów postępowania
apelacyjnego na rzecz strony pozwanej. Uzasadnienie wyjątkowości sytuacji
powoda jest uczynione przez Sąd Okręgowy bardzo starannie i wyczerpująco.
Z pewnością zachowuje warunki prawne, określone w art. 102 k.p.c. Natomiast
żadnych argumentów, które można by było uznać za przekonujące w uzasadnieniu
zażalenia nie ma, zwłaszcza że chodzi o kwotę zaledwie 300 złotych żądanych
tytułem kosztów od powoda przez pozwaną Spółdzielnię. Wskazanie na art. 102
ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych jest chybione, gdyż przepis ten
dotyczy kosztów sądowych, a nie kosztów postępowania należnych stronie
w wyniku zakończenia postępowania sądowego.
Mając to na uwadze należało na podstawie art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. oddalić zażalenie.
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 9 maja 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner (sprawozdawca)
SSN Anna Kozłowska
w sprawie z powództwa A. N.
przeciwko C. Spółdzielni Mieszkaniowej w C.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 9 maja 2012 r.,
zażalenia strony pozwanej na orzeczenie o kosztach, zawarte w pkt. II wyroku
Sądu Okręgowego w L.
z dnia 8 grudnia 2011 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 8 grudnia 2011 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację powoda
A. N. od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 1 sierpnia 2011 r. w sprawie przeciwko
pozwanej C. Spółdzielni Mieszkaniowej o zapłatę 2700 złotych z tytułu zwrotu
nadwyżek w pobranych opłatach za centralne ogrzewanie, podgrzewanie wody
oraz dostawę gazu do lokalu mieszkalnego powoda, w nieruchomości zarządzanej
przez pozwaną; powołując się na art. 102 k.p.c. Sąd nie obciążył powoda na rzecz
strony pozwanej kosztami postępowania apelacyjnego.
W zażaleniu na postanowienie o kosztach zawarte w zaskarżonym wyroku
pozwana zarzuciła naruszenie przepisów kodeksu postępowania cywilnego
o kosztach procesu, gdyż jej zdaniem w niniejszej sprawie nie wystąpiły szczególne
okoliczności, o których mowa w art. 102 k.p.c., przemawiające za odstąpieniem od
obciążania powoda zwrotem kosztów zastępstwa procesowego za drugą instancję.
Ponadto nie zostały spełnione przesłanki określone w art. 102 ust. 1-3 ustawy
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Pozwana wniosła o zmianę
zaskarżonego postanowienia i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów
zastępstwa procesowego za drugą instancję w kwocie 300 złotych oraz zasądzenie
kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie podlega oddaleniu.
W zakresie ponoszenia kosztów postępowania sądowego zasadą jest
zasądzenie ich od strony przegrywającej sprawę (art. 98 § 1 k.p.c.). Wyjątkiem
od tej zasady jest możliwość dana sądowi zasądzenia tylko części kosztów albo
nie obciążanie strony przegrywającej w ogóle kosztami, jeśli występuje szczególnie
uzasadniony wypadek (art. 102 k.p.c.). Zgodnie z utrwaloną wykładnią art. 102
k.p.c. zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie zastosowanie tego przepisu
należy wyłącznie do sądu rozpoznającego sprawę i do uznania, czy zachodzi w niej
sytuacja, którą można zakwalifikować jako wyjątkową dla nieobciążania strony
3
przegrywającej kosztami postępowania. Kontrola instancyjna postanowienia sądu
w sprawie zastosowania albo niezastosowania art. 102 k.p.c. sprowadza się tylko
do oceny prawidłowości uzasadnienia, w którym sąd wyjaśnia przyczyny zajętego
stanowiska. Samo zaś zakwalifikowanie przyczyn, jako szczególnie uzasadnionych
wypadków, o jakich stanowi art. 102 k.p.c. pozostają, co do zasady w gestii sądu
stosującego powołany przepis (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 19 maja
2006 r., III CK 221/05, Lex nr 439151 i z dnia 3 lutego 2010 r., II PK 192/09,
Lex nr 584735).
W zaskarżonym postanowieniu o kosztach, którego uzasadnienie obejmuje
więcej niż jedną stronę tekstu, Sąd szczegółowo wyjaśnił, że ze względu
na charakter sprawy i jej przebieg zachodzi wypadek szczególny w rozumieniu art.
102 k.p.c. i dlatego nie obciążył powoda zwrotem kosztów postępowania
apelacyjnego na rzecz strony pozwanej. Uzasadnienie wyjątkowości sytuacji
powoda jest uczynione przez Sąd Okręgowy bardzo starannie i wyczerpująco.
Z pewnością zachowuje warunki prawne, określone w art. 102 k.p.c. Natomiast
żadnych argumentów, które można by było uznać za przekonujące w uzasadnieniu
zażalenia nie ma, zwłaszcza że chodzi o kwotę zaledwie 300 złotych żądanych
tytułem kosztów od powoda przez pozwaną Spółdzielnię. Wskazanie na art. 102
ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych jest chybione, gdyż przepis ten
dotyczy kosztów sądowych, a nie kosztów postępowania należnych stronie
w wyniku zakończenia postępowania sądowego.
Mając to na uwadze należało na podstawie art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. oddalić zażalenie.
jw