Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 25/12
POSTANOWIENIE
Dnia 6 lipca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Marta Romańska
SSN Maria Szulc (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa D. B.
przeciwko Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń S.A. w Warszawie
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 6 lipca 2012 r.,
zażalenia powódki na orzeczenie zamieszczone w punkcie 2 postanowienia Sądu
Apelacyjnego
z dnia 21 listopada 2011 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił na podstawie art.
3986
§ 2 k.p.c. skargę kasacyjną, jako nieopłaconą, w konsekwencji oddalenia
wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wobec uznania, że
uchybienie terminowi uiszczenia opłaty od skargi było zawinione przez powódkę.
W zażaleniu na to postanowienie powódka zarzuciła niewłaściwe
zastosowanie przez Sąd Apelacyjny art. 168 § 1 k.p.c. i w rezultacie przypisanie jej
winy polegającej na braku dbałości o możliwość kontaktu z profesjonalnym
pełnomocnikiem podczas pobytu zagranicą. Wniosła o uchylenie zaskarżonego
postanowienia i przekazania sprawy Sądowi Apelacyjnemu do ponownego
rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Nie są zasadne argumenty skarżącej zmierzające do wykazania, że nie
opłaciła w terminie skargi kasacyjnej z przyczyn od niej niezależnych
i niezawinionych. Przy ocenie okoliczności wskazanych jako usprawiedliwienie
wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej, należy brać
pod uwagę obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony
dbającej należycie o swoje interesy procesowe, przy uwzględnieniu także uchybień
spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem. Na stronie i pełnomocniku
procesowym ciąży obowiązek takiego uregulowania łączących ich stosunków
faktycznych i prawnych oraz takiego zorganizowania obsługi prawnej, by możliwe
było właściwe wypełnienie przez pełnomocnika obowiązków procesowych,
a w rezultacie wadliwa organizacja komunikacji pomiędzy stroną, a jej
pełnomocnikiem procesowym z zasady nie może stanowić przyczyny wyłączającej
winę w uchybieniu terminu (por. postanowienie z dnia 17 kwietnia 2008 r., I CZ
19/08, niepubl. oraz postanowienie z dnia 21 lipca 2011 r., V CZ 52/11, niepubl.).
Skoro skarżąca zdecydowała się na podjęcie zatrudnienia zagranicą mając
świadomość toczącego się procesu oraz podjęła decyzję o wniesieniu skargi
kasacyjnej, jej obowiązkiem było takie uregulowanie kontaktów z pełnomocnikiem,
by czynności procesowe niezbędne do prawidłowego jej wniesienia, w tym również
wniesienie opłaty, mogły być dokonane w terminach uregulowanych przepisami
3
kodeksu postępowania cywilnego. Skarżąca przebywała zagranicą przez miesiąc
i nie wykazała, by w okresie przed jej wyjazdem lub w jego czasie zachodziły,
niezależne od niej, nadzwyczajne obiektywne okoliczności uniemożliwiające
przekazanie środków pieniężnych bądź pełnomocnikowi, bądź bezpośrednio na
konto właściwego sądu. Nie są przekonujące, bowiem argumenty
o ponadprzeciętnych trudnościach w dokonaniu transferu tych środków z Niemiec
do Polski. Wskazana w zażaleniu okoliczność niekorzystnej sytuacji finansowej
powódki nie może mieć wpływu na ocenę przesłanek przywrócenia terminu, skoro
nie skorzystała ona z instytucji zwolnienia od kosztów sądowych, mimo
reprezentowania jej przez profesjonalnego pełnomocnika. Prawidłowo zatem uznał
Sąd Apelacyjny, że brak jest podstaw do przywrócenia terminu do wniesienia
skargi kasacyjnej i w konsekwencji skarga podlega odrzuceniu wobec uiszczenia
opłaty po terminie.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji na podstawie art.
39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.
db