III CZ 43/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-12-2012
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 43/12
POSTANOWIENIE
Dnia 8 sierpnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Maria Szulc
SSA Andrzej Niedużak
w sprawie z powództwa J. C.
przeciwko Gminie Miejskiej K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 8 sierpnia 2012 r.,
zażalenia powoda na postanowienie o kosztach zawarte
w wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 18 listopada 2011 r.,
1. oddala zażalenie
2. zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 600 zł
(sześćset) tytułem zwrotu kosztów postępowania
zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem zawartym w wyroku z dnia 18 listopada 2011 r. Sąd
Apelacyjny zasądził od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 6000 złotych
tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego, opierając swoje orzeczenie
na treści art. 98 k.p.c.
W zażaleniu na to postanowienie powód wniósł o jego zmianę przez
nieobciążanie go kosztami postępowania apelacyjnego lub zasądzenie od powoda
„minimalnej części kosztów” na zasadzie art. 102 k.p.c. w zw. z art. 5 k.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Artykuł 102 k.p.c. przewiduje wyjątek od – odnoszącej się do obowiązku
zwrotu kosztów postępowania – zasady odpowiedzialności za wynik procesu
i pozwala na odstąpienie od niej „w szczególnie uzasadnionych wypadkach”. Fakt
ich nastąpienia (bądź braku) podlega indywidualnej ocenie sądu orzekającego przy
uwzględnieniu całokształtu okoliczności rozpoznanej sprawy.
Z rozstrzygnięcia wydanego w niniejszej sprawie wynika, że Sąd uznał, iż
w sprawie brak szczególnych okoliczności, które przemawiałyby za zastosowaniem
w niniejszej sprawie art. 102 k.p.c. Z taką oceną nie zgadza się powód.
Uzasadniając rozstrzygnięcie o kosztach postępowania, Sąd Apelacyjny
wskazał, jakie argumenty przemawiają za brakiem podstaw do zastosowania
w sprawie wyjątku przewidzianego w art. 102 k.p.c. Stanowisko Sądu Apelacyjnego
jest przekonywujące. Wskazał on nie tylko na sytuację majątkową powoda, który
m.in. w 2010 r. dokonał zbycia należącej do niego części udziału w nieruchomości,
za którą otrzymał wysoką cenę. Powód jest także współwłaścicielem innych
nieruchomości, a ponadto osiąga dochody z pracy sezonowej. Tak ustalona
sytuacja majątkowa powoda nie pozwala na uznanie, że w sprawie występuje
„wypadek szczególnie uzasadniony” uzasadniony sytuacją majątkową powoda.
Za taką oceną nie przemawia także charakter rozpoznawanej sprawy. Z tego też
względu rozstrzygnięcie Sądu Apelacyjnego jest słuszne.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
k.p.c.
Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.
POSTANOWIENIE
Dnia 8 sierpnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Maria Szulc
SSA Andrzej Niedużak
w sprawie z powództwa J. C.
przeciwko Gminie Miejskiej K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 8 sierpnia 2012 r.,
zażalenia powoda na postanowienie o kosztach zawarte
w wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 18 listopada 2011 r.,
1. oddala zażalenie
2. zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 600 zł
(sześćset) tytułem zwrotu kosztów postępowania
zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem zawartym w wyroku z dnia 18 listopada 2011 r. Sąd
Apelacyjny zasądził od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 6000 złotych
tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego, opierając swoje orzeczenie
na treści art. 98 k.p.c.
W zażaleniu na to postanowienie powód wniósł o jego zmianę przez
nieobciążanie go kosztami postępowania apelacyjnego lub zasądzenie od powoda
„minimalnej części kosztów” na zasadzie art. 102 k.p.c. w zw. z art. 5 k.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Artykuł 102 k.p.c. przewiduje wyjątek od – odnoszącej się do obowiązku
zwrotu kosztów postępowania – zasady odpowiedzialności za wynik procesu
i pozwala na odstąpienie od niej „w szczególnie uzasadnionych wypadkach”. Fakt
ich nastąpienia (bądź braku) podlega indywidualnej ocenie sądu orzekającego przy
uwzględnieniu całokształtu okoliczności rozpoznanej sprawy.
Z rozstrzygnięcia wydanego w niniejszej sprawie wynika, że Sąd uznał, iż
w sprawie brak szczególnych okoliczności, które przemawiałyby za zastosowaniem
w niniejszej sprawie art. 102 k.p.c. Z taką oceną nie zgadza się powód.
Uzasadniając rozstrzygnięcie o kosztach postępowania, Sąd Apelacyjny
wskazał, jakie argumenty przemawiają za brakiem podstaw do zastosowania
w sprawie wyjątku przewidzianego w art. 102 k.p.c. Stanowisko Sądu Apelacyjnego
jest przekonywujące. Wskazał on nie tylko na sytuację majątkową powoda, który
m.in. w 2010 r. dokonał zbycia należącej do niego części udziału w nieruchomości,
za którą otrzymał wysoką cenę. Powód jest także współwłaścicielem innych
nieruchomości, a ponadto osiąga dochody z pracy sezonowej. Tak ustalona
sytuacja majątkowa powoda nie pozwala na uznanie, że w sprawie występuje
„wypadek szczególnie uzasadniony” uzasadniony sytuacją majątkową powoda.
Za taką oceną nie przemawia także charakter rozpoznawanej sprawy. Z tego też
względu rozstrzygnięcie Sądu Apelacyjnego jest słuszne.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
k.p.c.
Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.