Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 105/12
POSTANOWIENIE
Dnia 10 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
SSN Bogumiła Ustjanicz
w sprawie z powództwa Miasta Stołecznego Warszawy
przeciwko E. S.A. z siedzibą w C.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 października 2012 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie zawarte w punkcie 3.
wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 12 stycznia 2012 r.,
1. zmienia orzeczenie o kosztach procesu w instancji
odwoławczej, zawarte w pkt 3 wyroku, w ten sposób, że
zasądza od powoda kwoty po 1800 (jeden tysiąc osiemset)
złotych na rzecz każdego z pozwanych;
2. zasądza od powoda na rzecz skarżącego E. S.A. w C. kwotę
330 (trzysta trzydzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem zawartym w wyroku z dnia 12 stycznia 2012 r. Sąd
Apelacyjny zasądził od miasta stołecznego Warszawy solidarnie na rzecz L. P. i E.
S.A. w C. kwotę 1 800 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w instancji
odwoławczej.
Sąd Apelacyjny uznał, że w sprawie winna mieć zastosowanie ogólna
zasada odpowiedzialności za wynik postępowania (art. 98 k.p.c. w zw. 99 k.p.c.
oraz art. 391 § 1 k.p.c.). Wysokość kosztów zastępstwa procesowego ustalono na
podstawie § 6 pkt 6 w zw. z § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. nr 163, poz. 1348 ze zm.) i analogicznie
brzmiących regulacji § 6 pkt 6 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców
prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 ze zm.).
Postanowienie o kosztach postępowania odwoławczego pozwany E. S.A. w
C. zaskarżył zażaleniem, zarzucając naruszenie art. 98, 99 oraz 108 k.p.c. poprzez
niezasadne przyjęcie, że należy zasądzić od powoda na rzecz pozwanych koszty
procesu solidarnie. Pozwany domagał się zmiany zaskarżonego postanowienia
poprzez zasądzenie od powoda na jego rzecz kwoty 1 800 zł z tego tytułu oraz
zasądzenia kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest zasadne. W myśl zasady zawinienia oraz odpowiedzialności
za wynik procesu, wyrażonej w art. 98 § 1 k.p.c., strona przegrywająca sprawę
obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do
celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Szczególną regulację zwrotu
kosztów postępowania przez współuczestników zawiera art. 105 § 1 i 2
k.p.c. Zgodnie z § 1 tego przepisu, współuczestnicy sporu zwracają koszty procesu
w częściach równych. Sąd może jednak nakazać zwrot kosztów odpowiednio do
3
udziału każdego ze współuczestników w sprawie, jeżeli pod tym względem
zachodzą znaczne różnice. W myśl § 2, na współuczestników sporu
odpowiadających solidarnie co do istoty sprawy sąd włoży solidarny obowiązek
zwrotu kosztów. Jak trafnie zarzucił skarżący, regulacja ta dotyczy wyłącznie
zwrotu kosztów procesu przeciwnikowi przez stronę przegrywającą.
Ma ona zatem zastosowanie jedynie w odniesieniu do sytuacji, w której
współuczestnictwo występuje po stronie przegrywającej proces, nie zaś w sytuacji
odwrotnej, tj. gdy współuczestnictwo zachodzi po stronie wygrywającej. W takim
wypadku zastosowanie mają ogólne zasady o kosztach procesu i każda ze stron
wygrywających proces ma prawo żądać zwrotu kosztów niezbędnych do
celowej obrony (por. orzeczenie SN z dnia 18 grudnia 1950 r., C. 181/50, NP.
1951, nr 11, s. 46).
Z tych względów orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 3941
§ 3
w związku z art. 39816
k.p.c. O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono
na podstawie art. 98 § 3 w zw. z art. 99, art. 391 § 1, art. 39821
, art. 3941
§ 3 k.p.c.
oraz § 13 ust. 2 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
z urzędu (Dz.U. nr 163, poz. 1348 ze zm.) oraz § 6 pkt 6 w zw. z § 12 ust. 2 pkt. 2
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. nr 163, poz.
1349 ze zm.).